“Мне падаецца, што, калі Юшчанка ўсё ж пайшоў на такія меры пасьля таго, як ён вельмі працяглы час спрабаваў аб’яднаць два берагі Дняпра, гэта значыць, што насамрэч ёсьць рэальная пагроза, што зьнікае мэханізм супрацьвагаў, які ўсталяваўся ў краіне пасьля прэзыдэнцкіх і парлямэнцкіх выбараў, і палітычная эліта была прэзэнтаваная на розных узроўнях улады.
Яны былі апанэнтамі, але балянс захоўваўся. Прэзыдэнт прадстаўляў прыхільнікаў памаранчавай рэвалюцыі, прэм’ер-міністар адносіўся да апанэнтаў.
І цяпер мы бачым, што тая хісткая сытуацыя, якая была ў Вярхоўнай Радзе, пачынае зьнікаць, і паступова самаго Юшчанку абстаўляюць чырвонымі сьцяжкамі. Відаць, гэта паўплывала на тое, каб Юшчанка пайшоў на не зусім папулярныя меры. Але гэта, відаць, дзеля будучыні Украіны”, — лічыць старшыня АГП Анатоль Лябедзька.
Яны былі апанэнтамі, але балянс захоўваўся. Прэзыдэнт прадстаўляў прыхільнікаў памаранчавай рэвалюцыі, прэм’ер-міністар адносіўся да апанэнтаў.
І цяпер мы бачым, што тая хісткая сытуацыя, якая была ў Вярхоўнай Радзе, пачынае зьнікаць, і паступова самаго Юшчанку абстаўляюць чырвонымі сьцяжкамі. Відаць, гэта паўплывала на тое, каб Юшчанка пайшоў на не зусім папулярныя меры. Але гэта, відаць, дзеля будучыні Украіны”, — лічыць старшыня АГП Анатоль Лябедзька.
