Нарадзілася ў 1970 у вёсцы на Случчыне. У 1976 пераехала з бацькамі ў Менск. Скончыла сталічную сярэднюю школу, вывучылася на філфаку БДУ, выйшла замуж і нарадзіла двух сыноў. Амаль дзесяць год працавала настаўніцай беларускай мовы і літаратуры ў той самай школе, дзе калісьці вучылася. У 2002 абараніла кандыдацкую дысэртацыю «Проза Лукаша Калюгі: праблема стылю» (пад кіраўніцтвам прафэсара Л. Сіньковай) і з 2003 працуе на філфаку БДУ.
1. Для каго вы пішаце? (Хто ваш ідэальны чытач?)
У першую чаргу, відаць, для сваіх студэнтаў. Ва ўсякім разе, большасьць маіх артыкулаў — гэта альбо плён падрыхтоўкі да лекцый, альбо вынік рэфлексій пасьля дыскусій са студэнтамі.
2. Дзе вам найлепш пішацца, і калі?
У бібліятэках, асабліва ў выходныя дні, калі шмат вольнага часу.
3. Аўтарам якой ужо напісанай кнігі вы хацелі б быць?
Аповесьці Франсуазы Саган пакінулі ўражаньне, што гэта я іх напісала.
4. Які літаратурны герой найбольш падобны да вас?
Санча Панса.
5. Хто ваш улюбёны пісьменьнік?
Адным прозьвішчам тут ніяк нельга абмежавацца. Вельмі люблю сямейныя сагі Галсуорсі і Томаса Мана, навэлы Мапасана і Цвайга, аповесьці Купрына, апавяданьні Чэхава, Буніна. Сярод айчынных пісьменьнікаў ХХ ст. — Кузьма Чорны і Лукаш Калюга, а сярод сучасьнікаў — Федарэнка і Сьцяпан.
6. Што вы цяпер чытаеце?
Раман Рублеўскай «Дагератып».
7. На якіх замежных мовах (расейская ня лічыцца) вы можаце чытаць?
Чытаць магу на ўкраінскай мове, на польскай, нават тое-сёе па-француску прачытала. А вось размаўляць не атрымліваецца — непераадольны комплекс. Лічу, што калі ня ведаеш мовы дасканала, то лепей маўчаць.
8. Якая ваша найбольш улюбёная кніга з напісаных вамі?
У мяне ўсяго адна кніга. І, шчыра кажучы, я ня вельмі яе люблю.
9. Якую кнігу вам яшчэ хочацца напісаць?
Спадзяюся выдаць манаграфію, прысьвечаную сучаснай беларускай літаратуры для дзяцей і юнацтва.
10. Калі вы адчуваеце сябе найбольш свабоднай?
Я не адчуваю сябе асабліва заняволенай.
