Паводле кіраўніцтва музэю, арыгіналы работ гэтага вялікага мастака не экспануюцца на ягонай радзіме ўжо ад 2005 году. Для арганізацыі паказу карцін мастака, якія належаць заходнім музэям і прыватным калекцыянэрам, няма грошай. Раней у правядзеньні падобных выставаў у Віцебску дапамагалі амбасады Нямеччыны і Францыі ў Беларусі. Апошнім часам стасункі паміж Менскам і ЭЗ істотна сапсаваліся.
Марк Шагал нарадзіўся 6-га (паводле некаторых зьвестак 7-га) ліпеня 1887 ў габрэйскай сям’і на ўскрайку Віцебску. Значную частку дзяцінства правёў у доме свайго дзеда ў мястэчку Ліёзна. Выяўленчаму мастацтву вучыўся ў мастацкай школе віцебскага жывапісца Юрыя Пэна. Потым пераехаў у Пецярбург.
Пасьля рэвалюцыі 1917 ён разам зь сямьёй вярнуўся ў Віцебск, дзе яго прызначылі ўпаўнаважаным камісарам па справах мастацтва Віцебшчыны. У родным горадзе ён стварае мастацкую акадэмію, у якую запрашае таленавітых мастакоў-авангардыстаў, сярод якіх Эль Лісіцкі і Казімір Малевіч.
Стала ў Францыі Шагал жыў ад 1937. Да канца жыцьця ( памёр 28 сакавіка 1985) ў яго творчасьці, паводле мастацтвазнаўцаў, прасочваюцца віцебскія матывы. Пасьля эміграцыі на радзіме так і не пабываў. СССР( Маскву і Ленінград) наведаў толькі ў 1973 годзе паводле запрашэньня савецкага міністэрства культуры. Музэям гэтых гарадоў – Трацьцякоўскай галерэі і Музэю выяўленчых мастацтваў імя Пушкіна і падарыў некаторыя свае працы.
Першая выстава Шагала адбылася ў Беларусі ў 1997 годзе.
Сёлетні 125-гадовы юбілей мастака шырока адзначаецца ў Маскве. Адмысловая выстава праходзіць ў Трацьцякоўцы. Гэта праект у рамках Году францускай мовы і літаратуры ў Расеі. Акрамя друкаванай графікі тут прадстаўленыя амаль не вядомыя на постсавецкай прасторы малюнкі, акварэлі і гуашы, у тым ліку раньнія віцебскія замалёўкі, а таксама позьнія парыскія калажы.
Марк Шагал нарадзіўся 6-га (паводле некаторых зьвестак 7-га) ліпеня 1887 ў габрэйскай сям’і на ўскрайку Віцебску. Значную частку дзяцінства правёў у доме свайго дзеда ў мястэчку Ліёзна. Выяўленчаму мастацтву вучыўся ў мастацкай школе віцебскага жывапісца Юрыя Пэна. Потым пераехаў у Пецярбург.
Пасьля рэвалюцыі 1917 ён разам зь сямьёй вярнуўся ў Віцебск, дзе яго прызначылі ўпаўнаважаным камісарам па справах мастацтва Віцебшчыны. У родным горадзе ён стварае мастацкую акадэмію, у якую запрашае таленавітых мастакоў-авангардыстаў, сярод якіх Эль Лісіцкі і Казімір Малевіч.
Стала ў Францыі Шагал жыў ад 1937. Да канца жыцьця ( памёр 28 сакавіка 1985) ў яго творчасьці, паводле мастацтвазнаўцаў, прасочваюцца віцебскія матывы. Пасьля эміграцыі на радзіме так і не пабываў. СССР( Маскву і Ленінград) наведаў толькі ў 1973 годзе паводле запрашэньня савецкага міністэрства культуры. Музэям гэтых гарадоў – Трацьцякоўскай галерэі і Музэю выяўленчых мастацтваў імя Пушкіна і падарыў некаторыя свае працы.
Першая выстава Шагала адбылася ў Беларусі ў 1997 годзе.
Сёлетні 125-гадовы юбілей мастака шырока адзначаецца ў Маскве. Адмысловая выстава праходзіць ў Трацьцякоўцы. Гэта праект у рамках Году францускай мовы і літаратуры ў Расеі. Акрамя друкаванай графікі тут прадстаўленыя амаль не вядомыя на постсавецкай прасторы малюнкі, акварэлі і гуашы, у тым ліку раньнія віцебскія замалёўкі, а таксама позьнія парыскія калажы.
