Паўстала пытаньне пра скарачэньне працоўнага тыдня альбо нават спыненьне на пэўны час асобных вытворчасьцяў.
Цэхі камбінату па выпуску гафрыраванай тары нагадваюць цяпер складзкія памяшканьні.
Гаворыць адзін з рабочых:
“У нас гатовай прадукцыяй усе праходы, усё завалена. Асноўныя спажыўцы з Расеі ў сувязі з крызісам нібыта адмаўляюцца ад яе. Усё завалена гэтай прадукцыяй”.
У Расейскую Фэдэрацыю камбінат накіроўвае 45 адсоткаў сваёй прадукцыі. У лістападзе сытуацыя рэзка зьмянілася.
Гаворыць намесьнік генэральнага дырэктара ў пытаньнях эканомікі Валер Раманенка:
“За 18 дзён лістапада адгрузка ў Расею ўпала на 50 працэнтаў — адсюль і ўсе праблемы. І справа ня ў коштах. Там ідзе скарачэньне вытворчасьці. Яны хутка на крызіс адрэагавалі згортваньнем вытворчасьці — гэта перш за ўсё. Таму ў нас няма заявак на прадукцыю. І гэта — праблема.
У нас — бесьперапынная вытворчасьць, мы павінны альбо працаваць, альбо — не. Так, як у станкабудаўнікоў ці машынабудаўнікоў — спынілі канвэер, адну зьмену адправілі дамоў, — у нас так не атрымліваецца”.
Спадар Раманенка вельмі добра разумее, што скарачэньне экспарту вядзе да затаварваньня прадукцыяй. Гэта хвалюе людзей. Таму зараз у калектыве камбінату высьвятляецца стаўленьне людзей да мажлівага скарачэньня працоўнага тыдня:
“Мы загад яшчэ не пісалі. Але папярэдне паведамляем людзям пра магчымы пераход з новага году на скарочаны тыдзень. Аднак, паўтараю, канкрэтнага загаду яшчэ не пісалі”.
