Сустаршыня АДС Анатоль Лябедзька ўпэўнены: толькі грамадзкі кантроль над выканаўчай уладай не дазволіць ёй падманваць насельніцтва:
“Галоўная ідэя пасланьня — народны кантроль, кантроль грамадзтва над уладай, чаго няма ў нас 14 гадоў. Улада існуе сама па сабе. Яна манапалізавала ў сваіх руках абсалютна ўсё. А грамадзяне Беларусі фактычна ператварыліся ў абслугу, без правоў, толькі з аднымі абавязкамі.
Сёньняшнюю ўладу ніхто не кантралюе — няма ні парлямэнцкага кантролю, ні з боку праваахоўных арганізацыяў. Няма і кантролю з боку грамадзкасьці. Гэтыя хібы трэба выпраўляць”.
Палітоляг Уладзімер Роўда лічыць такі падыход пазытыўным:
“Таму што, сапраўды, у дэмакратычных краінах выканаўчая ўлада падпарадкоўваецца заканадаўчай. І ёсьць мэханізмы кантролю — напрыклад, бюджэтны, фінансавы ды шэраг іншых.
У Беларусі ж гэта ўсё адабралі ад парлямэнту ў 1996 годзе. Таму ён стаў бяспраўным. І гэта ўсё трэба выпраўляць. Нават Лукашэнка, калі 10 дзён таму прадстаўляў сваё пасланьне, згадваў, што нават ён мяркуе ў будучыні нешта ў гэтым пляне зьмяніць, пераразьмеркаваць паўнамоцтвы. Але ж у няпэўнай будучыні”.
Спадар Роўда адзначае: данесьці думку пра кантроль над выканаўчай уладай апазыцыйным кандыдатам у дэпутаты будзе надзвычай складана. І вось чаму:
“Усё ж такі беларускае насельніцтва ставіцца да гэтага абсалютна абыякава. Яно не разумее, навошта трэба, каб існаваў парлямэнт, каб ён турбаваў прэзыдэнта і выканаўчую ўладу. Бальшыня нашых грамадзянаў палітычна пасіўныя, палітычна непісьменныя. Яны проста ня ведаюць, як павінна ўсё быць у рэальнай сытуацыі.
Прапанова гэтая, я лічу, добрая. Але, на жаль, няма мэханізму для яе рэалізацыі”.
У праекце пасланьня АДС адзначаецца: “Нават адзін дэпутат, абраны ад Аб’яднаных дэмакратычных сілаў у Палату прадстаўнікоў, зможа перашкодзіць няпраўдзе і несправядлівасьці. А прысутнасьць некалькіх дэпутатаў дазволіць усталяваць жорсткі кантроль над дзеяньнямі ўладаў”.
“Галоўная ідэя пасланьня — народны кантроль, кантроль грамадзтва над уладай, чаго няма ў нас 14 гадоў. Улада існуе сама па сабе. Яна манапалізавала ў сваіх руках абсалютна ўсё. А грамадзяне Беларусі фактычна ператварыліся ў абслугу, без правоў, толькі з аднымі абавязкамі.
Сёньняшнюю ўладу ніхто не кантралюе — няма ні парлямэнцкага кантролю, ні з боку праваахоўных арганізацыяў. Няма і кантролю з боку грамадзкасьці. Гэтыя хібы трэба выпраўляць”.
Палітоляг Уладзімер Роўда лічыць такі падыход пазытыўным:
“Таму што, сапраўды, у дэмакратычных краінах выканаўчая ўлада падпарадкоўваецца заканадаўчай. І ёсьць мэханізмы кантролю — напрыклад, бюджэтны, фінансавы ды шэраг іншых.
У Беларусі ж гэта ўсё адабралі ад парлямэнту ў 1996 годзе. Таму ён стаў бяспраўным. І гэта ўсё трэба выпраўляць. Нават Лукашэнка, калі 10 дзён таму прадстаўляў сваё пасланьне, згадваў, што нават ён мяркуе ў будучыні нешта ў гэтым пляне зьмяніць, пераразьмеркаваць паўнамоцтвы. Але ж у няпэўнай будучыні”.
Спадар Роўда адзначае: данесьці думку пра кантроль над выканаўчай уладай апазыцыйным кандыдатам у дэпутаты будзе надзвычай складана. І вось чаму:
“Усё ж такі беларускае насельніцтва ставіцца да гэтага абсалютна абыякава. Яно не разумее, навошта трэба, каб існаваў парлямэнт, каб ён турбаваў прэзыдэнта і выканаўчую ўладу. Бальшыня нашых грамадзянаў палітычна пасіўныя, палітычна непісьменныя. Яны проста ня ведаюць, як павінна ўсё быць у рэальнай сытуацыі.
Прапанова гэтая, я лічу, добрая. Але, на жаль, няма мэханізму для яе рэалізацыі”.
У праекце пасланьня АДС адзначаецца: “Нават адзін дэпутат, абраны ад Аб’яднаных дэмакратычных сілаў у Палату прадстаўнікоў, зможа перашкодзіць няпраўдзе і несправядлівасьці. А прысутнасьць некалькіх дэпутатаў дазволіць усталяваць жорсткі кантроль над дзеяньнямі ўладаў”.
