Заходні друк шырока абмяркоўвае палітычныя аспэкты ваеннай апэрацыі ў Лібіі: будучыня Лібіі, трываласьць і ўразьлівасьць рэжыму Кадафі, рэакцыя Масквы і Пэкіну, адзінства і раскол у кааліцыі – сярод тэмаў публікацый.
Палкоўнік Кадафі абяцае кааліцыі доўгую вайну, і ў яго ёсьць на гэта грошы: хоць заходнія краіны замарозілі актывы клана Кадафі, у яго распараджэньні застаецца каля 200 млрд даляраў, адзначае француская Le Figaro.
"Кадафі прадбачыў магчымасьць такой эканамічнай і фінансавай блякады: з дапамогай лібійскага Цэнтрабанка ён паклапаціўся аб тым, каб сканцэнтраваць вялікую колькасьць золата ў Лібіі. Паводле ацэнак МВФ, у сэйфах ЦБ захоўваецца 143,8 тон залатых зьліткаў ", – піша выданьне.
Гэта золата праз аэрадромы на мяжы з Нігерыі, Чадам і Суданам можа трапляць у філіялы лібійскіх банкаў у гэтых краінах або абменьвацца на зброю, працягвае газэта.
Але перш чым пачаць збываць сваё золата, Кадафі, верагодна, запусьціць руку ў велізарныя запасы наяўнасьці, назапашанай за доўгія гады за кошт продажу на чорным рынку траціны ўсёй лівійскай нафты, лічыць дырэктар Цэнтра вывучэньня арабскага сьвету Хосьні Абідзі.
Італьянская La Repubblica піша, што Рым робіць стаўку на дыпляматычнае пасярэдніцтва і выступае супраць падзелу Лівіі.
"У цяперашні час італьянскі ўрад разглядае пытаньне аб завяршэньні бамбаваньняў, а адразу ж пасьля гэтага мае намер пераканаць палкоўніка сабраць валізкі і, дзякуючы дамоўленасьцям, якія могуць яму дазволіць пазьбегнуць Міжнароднага трыбунала, адправіцца ў выгнаньне. Менавіта над гэтым варыянтам працуе прэм'ер: на працягу тыдня дасягнуць дамоўленасьці аб "рэальным" спыненьні агню, за выкананьнем якога будуць сачыць назіральнікі ААН ", – піша выданьне.
"На дадзеным этапе Берлюсконі не выключае таго, што асабіста можа наведаць Трыпалі, каб абмеркаваць з раісам " годны сыход са сцэны "і пачатак таго, што міністар замежных спраў Фраціні называе" нацыянальным дыялёгам па прымірэньні " пасьля грамадзянскай вайны.
"Прэм'ер сапраўды узрушаны тым, што адбылося зь яго былым сябрам:" З галавы Кадафі не павінен зьляцець ні адзін валасоў. Мне робіцца балюча, калі я гляджу на малюнкі яго дома, які быў збамбаваны", - прыводзіць выданьне слова Берлюсконі.
Нямецкая Die Welt адзначае, што Паўночнаатлянтычны альянс перажывае глыбокі раскол у сувязі ў апэрацыяй у Лівіі. Дыпляматы НАТО апісваюць "сутычкі" у брусэльскай штаб-кватэры альянсу як нешта, што "ў гісторыі НАТО адбываецца ўпершыню" -- у нэгатыўным сэнсе.
Удзелам у ваеннай апэрацыі Абама пайшоў на рызыку. Хуткі посьпех дзеяньняў, разьлічаных "на дні, а не тыдні", мог бы прадставіць прэзыдэнта рашучым палітыкам, лічыць газэта. Але калі рэжым Кадафі стане абараняцца, то пасьля Аўганістана і Ірака ЗША апынуцца ўцягнутымі ў трэці ваенны канфлікт з мусульманскай краінай без фармальнага абвяшчэньня вайны.
"Каб пазьбегнуць гэтай небясьпекі, Вашынгтон імкнецца як мага хутчэй дэлегаваць каардынацыю дзеяньняў. Аднак у НАТО няма адзінства адносна прыняцьця кіраўніцтва апэрацыяй. Такім чынам, ЗША апынуліся ў сытуацыі, калі лівійскія ВПС выведзены са строю, аднак наступныя крокі кааліцыі няпэўныя", – гаворыцца ў артыкуле.
Італьянскі прэм'ер Сільвіё Берлюсконі запатрабаваў ад альянсу перадаць кіраўніцтва ўсімі ваеннымі апэрацыямі супраць Кадафі вярхоўнаму камандаваньню НАТО. Калі гэтага не адбудзецца, то Італія пераасэнсуе свой удзел у лібійскай кампаніі.
The New York Times зьвяртае ўвагу на пратэсты Кітаю супраць працягу ваеннай апэрацыі ў Лібіі. Ён далучыўся да Расеі і Індыі зь іх заклікамі да неадкладнага спыненьня агню і выказаў меркаваньне, што сілы кааліцыі ставяць пад пагрозу цывільнае насельніцтва, перавышаючы мандат ААН на ўвядзеньне бесполётнай зоны.
"Рэакцыя Кітая на ваенную кампанію аказалася самай магутнай: прагучала папярэджаньне, што напад можа прывесьці да" гуманітарнай катастрофы ".
Падчас сустрэчы з міністрам абароны ЗША Робэртам Гейтсам ў аўторак кіраўнік расейскага абароннага ведамства Анатоль Сердзюкоў таксама далучыўся да тых, хто заклікае да спыненьня агню, сказаўшы, што гэта лепшы спосаб пазьбегнуць ахвяр сярод мірнага насельніцтва.
"Кітайскі друк таксама выказаў пратэст супраць ваеннай кампаніі ў Лібіі, апублікаваўшы артыкулы і камэнтары, у якіх напад апісваецца як спроба захапіць нафтавыя рэсурсы краіны і пашырыць амэрыканскі ўплыў у рэгіёне", – піша аўтар.
“Супраць Кадафі дзейнічае кааліцыя нежадаючых” – гэтак азагалоўлівае сваю публікацыю нямецкі Der Spiegel.
У апэрацыі супраць Муамара Кадафі дасягнуты значныя посьпехі: зьнішчаная сыстэма СПА лівійскага дыктатара, а ў небе над краінай уведзеная і забясьпечваецца забарона на палёты авіяцыі. Але аказалася, што гэта самая лёгкая частка шляху. Значна складаней пытаньне аб тым, хто павінен кіраваць гэтай місіяй, і якія канчатковыя мэты апэрацыі.
Улады ЗША, не жадаючы ўцягвацца ў чарговую вайну на тэрыторыі мусульманскай дзяржавы, хочуць перадаць камандаваньне апэрацыяй НАТА. Аднак альянс вагаецца.
Супраць перадачы апэрацыі пад кантроль НАТО выступае Францыя, што зьвязана са скептычным стаўленьнем арабаў да альянсу. Арабскі сьвет лічыць, што ў блёку НАТО ўладараць ЗША. Парыж хоча, каб палітычнае кіраваньне місіяй у Лібіі ажыцьцяўляла кааліцыя ў складзе Францыі, Вялікабрытаніі і ЗША. Турцыя, якая зьяўляецца чальцом альянсу і лічыць сябе мостам у мусульманскі сьвет, выступае супраць натаўскага кіраваньня апэрацыяй.
Палкоўнік Кадафі абяцае кааліцыі доўгую вайну, і ў яго ёсьць на гэта грошы: хоць заходнія краіны замарозілі актывы клана Кадафі, у яго распараджэньні застаецца каля 200 млрд даляраў, адзначае француская Le Figaro.
"Кадафі прадбачыў магчымасьць такой эканамічнай і фінансавай блякады: з дапамогай лібійскага Цэнтрабанка ён паклапаціўся аб тым, каб сканцэнтраваць вялікую колькасьць золата ў Лібіі. Паводле ацэнак МВФ, у сэйфах ЦБ захоўваецца 143,8 тон залатых зьліткаў ", – піша выданьне.
Гэта золата праз аэрадромы на мяжы з Нігерыі, Чадам і Суданам можа трапляць у філіялы лібійскіх банкаў у гэтых краінах або абменьвацца на зброю, працягвае газэта.
Але перш чым пачаць збываць сваё золата, Кадафі, верагодна, запусьціць руку ў велізарныя запасы наяўнасьці, назапашанай за доўгія гады за кошт продажу на чорным рынку траціны ўсёй лівійскай нафты, лічыць дырэктар Цэнтра вывучэньня арабскага сьвету Хосьні Абідзі.
"У цяперашні час італьянскі ўрад разглядае пытаньне аб завяршэньні бамбаваньняў, а адразу ж пасьля гэтага мае намер пераканаць палкоўніка сабраць валізкі і, дзякуючы дамоўленасьцям, якія могуць яму дазволіць пазьбегнуць Міжнароднага трыбунала, адправіцца ў выгнаньне. Менавіта над гэтым варыянтам працуе прэм'ер: на працягу тыдня дасягнуць дамоўленасьці аб "рэальным" спыненьні агню, за выкананьнем якога будуць сачыць назіральнікі ААН ", – піша выданьне.
Кадафі прадбачыў магчымасьць такой эканамічнай і фінансавай блякады: з дапамогай лібійскага Цэнтрабанка ён паклапаціўся аб тым, каб сканцэнтраваць вялікую колькасьць золата ў Лібіі
"Прэм'ер сапраўды узрушаны тым, што адбылося зь яго былым сябрам:" З галавы Кадафі не павінен зьляцець ні адзін валасоў. Мне робіцца балюча, калі я гляджу на малюнкі яго дома, які быў збамбаваны", - прыводзіць выданьне слова Берлюсконі.
Нямецкая Die Welt адзначае, што Паўночнаатлянтычны альянс перажывае глыбокі раскол у сувязі ў апэрацыяй у Лівіі. Дыпляматы НАТО апісваюць "сутычкі" у брусэльскай штаб-кватэры альянсу як нешта, што "ў гісторыі НАТО адбываецца ўпершыню" -- у нэгатыўным сэнсе.
"Каб пазьбегнуць гэтай небясьпекі, Вашынгтон імкнецца як мага хутчэй дэлегаваць каардынацыю дзеяньняў. Аднак у НАТО няма адзінства адносна прыняцьця кіраўніцтва апэрацыяй. Такім чынам, ЗША апынуліся ў сытуацыі, калі лівійскія ВПС выведзены са строю, аднак наступныя крокі кааліцыі няпэўныя", – гаворыцца ў артыкуле.
Італьянскі прэм'ер Сільвіё Берлюсконі запатрабаваў ад альянсу перадаць кіраўніцтва ўсімі ваеннымі апэрацыямі супраць Кадафі вярхоўнаму камандаваньню НАТО. Калі гэтага не адбудзецца, то Італія пераасэнсуе свой удзел у лібійскай кампаніі.
"Рэакцыя Кітая на ваенную кампанію аказалася самай магутнай: прагучала папярэджаньне, што напад можа прывесьці да" гуманітарнай катастрофы ".
Падчас сустрэчы з міністрам абароны ЗША Робэртам Гейтсам ў аўторак кіраўнік расейскага абароннага ведамства Анатоль Сердзюкоў таксама далучыўся да тых, хто заклікае да спыненьня агню, сказаўшы, што гэта лепшы спосаб пазьбегнуць ахвяр сярод мірнага насельніцтва.
"Кітайскі друк таксама выказаў пратэст супраць ваеннай кампаніі ў Лібіі, апублікаваўшы артыкулы і камэнтары, у якіх напад апісваецца як спроба захапіць нафтавыя рэсурсы краіны і пашырыць амэрыканскі ўплыў у рэгіёне", – піша аўтар.
У апэрацыі супраць Муамара Кадафі дасягнуты значныя посьпехі: зьнішчаная сыстэма СПА лівійскага дыктатара, а ў небе над краінай уведзеная і забясьпечваецца забарона на палёты авіяцыі. Але аказалася, што гэта самая лёгкая частка шляху. Значна складаней пытаньне аб тым, хто павінен кіраваць гэтай місіяй, і якія канчатковыя мэты апэрацыі.
Улады ЗША, не жадаючы ўцягвацца ў чарговую вайну на тэрыторыі мусульманскай дзяржавы, хочуць перадаць камандаваньне апэрацыяй НАТА. Аднак альянс вагаецца.
Супраць перадачы апэрацыі пад кантроль НАТО выступае Францыя, што зьвязана са скептычным стаўленьнем арабаў да альянсу. Арабскі сьвет лічыць, што ў блёку НАТО ўладараць ЗША. Парыж хоча, каб палітычнае кіраваньне місіяй у Лібіі ажыцьцяўляла кааліцыя ў складзе Францыі, Вялікабрытаніі і ЗША. Турцыя, якая зьяўляецца чальцом альянсу і лічыць сябе мостам у мусульманскі сьвет, выступае супраць натаўскага кіраваньня апэрацыяй.
