Мэмарыял разьмясьціўся паабапал узгорку. На адным баку быў канцлягер, а на другім — месца, дзе расстрэльвалі вязьняў.
На думку некаторых гісторыкаў, менавіта на гэтым узгорку месьцілася радыёстанцыя, якую выкарыстоўвалі нямецкія войскі ў якасьці маяка падчас наступу на Польшчу.
Нямецкія войскі ўвайшлі ў Менск 28 чэрвеня. Адразу пасьля гэтага пачаўся перапіс насельніцтва. У лягер першымі трапілі габрэі, праз чатыры дні — прадстаўнікі мясцовай інтэлігенцыі, а яшчэ праз чатыры дні — ваеннапалонныя.
Ваеннапалонных было больш за 100 тысяч чалавек, а мірных жыхароў — каля 40 тысяч.
Потым каля 3 тысяч габрэяў немцы вывезьлі ў Тучынку (дзе цяпер вуліца Кальварыйская, кінатэатар “Сучасьнік”) і там расстралялі.
Лягер выконваў функцыю фільтрацыі. Ён быў прызначаны для таго, каб выявіць асобаў, здольных да супраціву, і іх зьнішчыць. Ваеннапалонных перавялі ў іншае месца, а ў лягеры трымалі толькі гараджан.
Лягер праіснаваў 19 дзён. За гэты час у ім было зьнішчана больш за 10 тысяч чалавек.
Настаўніца 104-й менскай школы разам з вучнямі займаліся добраўпарадкаваньнем тэрыторыі. Грошы на помнік паступілі ад фабрыкі імя Крупскай і з гарадзкога бюджэту.
На думку некаторых гісторыкаў, менавіта на гэтым узгорку месьцілася радыёстанцыя, якую выкарыстоўвалі нямецкія войскі ў якасьці маяка падчас наступу на Польшчу.
Нямецкія войскі ўвайшлі ў Менск 28 чэрвеня. Адразу пасьля гэтага пачаўся перапіс насельніцтва. У лягер першымі трапілі габрэі, праз чатыры дні — прадстаўнікі мясцовай інтэлігенцыі, а яшчэ праз чатыры дні — ваеннапалонныя.
Ваеннапалонных было больш за 100 тысяч чалавек, а мірных жыхароў — каля 40 тысяч.
Потым каля 3 тысяч габрэяў немцы вывезьлі ў Тучынку (дзе цяпер вуліца Кальварыйская, кінатэатар “Сучасьнік”) і там расстралялі.
Лягер выконваў функцыю фільтрацыі. Ён быў прызначаны для таго, каб выявіць асобаў, здольных да супраціву, і іх зьнішчыць. Ваеннапалонных перавялі ў іншае месца, а ў лягеры трымалі толькі гараджан.
Лягер праіснаваў 19 дзён. За гэты час у ім было зьнішчана больш за 10 тысяч чалавек.
Настаўніца 104-й менскай школы разам з вучнямі займаліся добраўпарадкаваньнем тэрыторыі. Грошы на помнік паступілі ад фабрыкі імя Крупскай і з гарадзкога бюджэту.
