Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Купляйце сваё, гомельскае


На вітрыне ў «Асарці» — пераважна гомельская прадукцыя
На вітрыне ў «Асарці» — пераважна гомельская прадукцыя

Гомельскія гандлёвыя прадпрыемствы адгароджваюцца ад прадуктаў зь іншых рэгіёнаў Беларусі, найперш — ад малочных. І мясцовыя ўлады, выглядае, патураюць такой практыцы, пазбаўляючы людзей рэальнага выбару нават беларускай прадукцыі.

У крамах «Асарці» камунальнага аптова-розьнічнага прадпрыемства «Аблгандальсаюз», «Гомельхлебпрама», «Цукаргандалю», некаторых прадпрыемствах розьнічнай сеткі «Родная старонка» малочных прадуктаў зь Берасьця, Горадні, Менску няма ўжо тыдні тры. Гандляры звычайна тлумачаць гараджанам, што мясцовыя ўлады патрабуюць, каб у продажы пераважала малочная прадукцыя менавіта мясцовых вытворцаў. І каб было яе на вітрынах ня меней як 90 адсоткаў. А калі й зьявіцца малако вытворчасьці таго ж «Малочнага сьвету» з Горадні альбо «Савушкінага прадукта» зь Берасьця, то іх трэба хаваць далей ад пакупніцкага вока.

Прадавачка крамы «Асарці» на праспэкце Перамогі ў Гомелі гэтак тлумачыць адсутнасьць сёньня ў продажы малочнай прадукцыі зь іншых беларускіх рэгіёнаў:

«Таму што ў нас нідзе нічога не аплачана. Наш „Аблгандальсаюз“ ня хоча нічога іншага аплачваць, толькі каб была малочная прадукцыя з Гомеля й Рагачова. Забаранілі, сказалі, каб толькі сваіх, гомельскіх вытворцаў. Бачыце, як! Мы б таксама рады прадаваць — тое ж малако „Савушкінага“. Людзі ўсё пытаюцца».

Намесьніца дырэктара аптова-розьнічнага цэнтру «Асарці» Вольга Каваленка, адказная за наяўнасьць асартымэнту ў паўсотні крамаў «Аблгандальсаюзу», цьвердзіць, што дамовы з акцыянэрнымі таварыствамі іншых рэгіёнаў на пастаўку малочнай прадукцыі нібыта падоўжаныя. І калі, маўляў, будуць замовы крамаў, тады будзе й прадукцыя:

«Мы працуем. Лянгіруюцца ў нас дамовы на год зь іншымі пастаўшчыкамі. З усімі будзем працаваць. І з „Савушкіным прадуктам“, і з „Малочным сьветам“ з Горадні заключаныя дамовы. І з „Бабушкінай крынкай“ з Магілёва таксама. Іншым разам бываюць у нас пытаньні па аплаце. Бываюць. Калі будуць замовы крамаў, то будзе й тавар паступаць».

Малочны аддзел крамы № 19 Гомельхлебпраму
Малочны аддзел крамы № 19 Гомельхлебпраму

Сталага веку гамяльчук Аляксандар жыве побач з крамай «Асарці». Лічыць, што назьве сваёй крама адпавядае мала, у прыватнасьці, што да забесьпячэньня гараджанаў малочнай прадукцыяй:

«Тут, відаць, самы кепскі магазын на ўвесь горад. Па-першае, кошты высокія, да таго ж выбару няма. Не прывозяць, бо, пэўна, ня могуць. Калі ёсьць, то бяру „Савушкін“ — добрае малачко. Скажу так: тут кепскі выбар і кошты. Чаму так, ня ведаю».

У прадуктовай краме № 43 па Савецкай вуліцы — выбар малочнай прадукцыі надзвычай абмежаваны. Прапануюць толькі малако «Славіта» і мясцовы тварог. Пры гэтым таксама спасылаюцца на ўказаньне, нібыта дадзенае аднекуль «зьверху».

Пакупніца Валянціна кажа, што прыходзіць сюды толькі па хлеб ці крупы. Малочныя прадукты зараклася купляць:

«Ай, тут нядобрыя прадукты. Кіслыя. Сюды зь іншых месцаў не прывозяць. Тут — усё гомельскае. Я тут нічога не бяру, ні сьмятаны, анічога. Неяк кефіру купіла, дык выліла. Кіслы быў і сьмярдзючы».

Дзе тая крама, кабета не ўдакладніла. На супрацьлеглым баку Савецкай — вялікая крама «Родная старонка». Тут багата ёгуртаў, тварагу, сьмятаны з усёй Беларусі. Не было толькі малака нягомельскіх вытворцаў.

Загадчыца крамы тлумачыць:

«Усё заяўкі зробленыя, усё едзе. „Малочны сьвет“ сёньня ўжо едзе. Мы заяўкі зрабілі, і прадукцыя да нас едзе. У нас няма ніякай забароны. І асартымэнт заўсёды бывае. Аплацілі — і цяпер тавар проста ў дарозе».

«Родная старонка» дбае пра малочны асартымэнт
«Родная старонка» дбае пра малочны асартымэнт

Ва ўправе гандлю гарвыканкаму, якая кантралюе выдачу ліцэнзіяў, сьцьвярджаюць, што не давалі ніякай забароны на закуп прадукцыі зь іншых рэгіёнаў краіны:

«Адно толькі было: нашым суб’ектам гаспадараньня на тэрыторыі Гомеля дадзена даручэньне працаваць зь мясцовымі вытворцамі на такіх жа ўмовах, як і зь іншымі. Зь мясцовымі вытворцамі — маецца на ўвазе Гомеля й Гомельскай вобласьці. Ніякай забароны на прадукцыю зь іншых рэгіёнаў не існуе. Усё на выбар суб’ектаў гаспадараньня. Якія ў іх дамовы, умовы — ніхто ім не дыктуе. Гэты яны самі вызначаюць».

Выглядае, што многія гарадзкія гандлёвыя прадпрыемствы даручэньне управы зразумелі па-свойму. Альбо тут ёсьць пэўная гульня: каб папаўняць мясцовы бюджэт, улады й раяць гандляваць прадукцыяй тутэйшых вытворцаў. Такая практыка пэрыядычна ўсплывае на паверхню, калі фінансавая сытуацыя ў краіне перажывае чарговыя забурэньні.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG