Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Мельнікаў пра Памідорава: «Гэта як размалёўваць баракі ў канцлягеры і называць сябе вольным мастаком»


Эдуард Мельнікаў
Эдуард Мельнікаў

У сацыяльных сетках, у журналісцкіх колах востра абмяркоўваецца рашэньне музыкі, шоўмэна Аляксандра Памідорава пачаць працаваць на рэсурсе «Sputnik Беларусь», адным з адгалінаваньняў міжнароднага праекту Sputnik, якім кіруе Дзьмітры Кісялёў.

У інтэрвію Свабодзе Аляксандар Памідораў сказаў, што ня бачыць нічога кепскага ў працы на Sputnik, і ня стаў разважаць пра магчымы прапагандысцкі характар гэтага рэсурсу.

А вось мэдыяэкспэрт, прафэсар Дэпартамэнту мэдыяў і камунікацыяў Эўрапейскага гуманітарнага ўнівэрсытэту Эдуард Мельнікаў лічыць, што якраз гэта важна:

«Давайце спачатку прааналізуем, што гэта за рэсурс — sputnik.by, які ў яго напрамак, якая ў яго рэдакцыйная палітыка. Sputnik.by — гэта, канечне, расейскі прапагандысцкі рэсурс, які робіцца досыць прафэсійна (як досыць прафэсійна робіцца, напрыклад, сайт „СБ — Беларусь сегодня“). Але калі ўважліва прыгледзецца, як гэта робіцца, то ўбачым увесь набор, які ёсьць зьместам „Энцыкляпэдыі мэтадаў прапаганды“ — даволі вядомы такі рэсурс.

Sputnik.by — гэта, канечне, вельмі прафэсійная прапаганда. У найбольш адказныя моманты, калі ідзе размова пра важныя палітычныя падзеі і камэнтары да іх, дакладна заўважная пазыцыя, якая афіцыйна засьведчаная ці расейскімі, ці беларускімі дзяржаўнымі ўстановамі. Я не лічу, што трэба даваць толькі апазыцыйныя погляды, неафіцыйныя — усё павінна быць. Але ў гэтым рэсурсе ёсьць толькі так званая палітыка „Россотрудничества“ — вядомай расейскай інфармацыйнай структуры. Так што тут няма чаго і абмяркоўваць — гэта рэсурс прапагандысцкі. І менавіта расейскага напрамку рэсурс.

Што тычыцца пытаньня, ці маральна, ці варта туды ісьці — гэта кожны вырашае сам. А наагул, журналістыка — гэта такая прафэсія (калі мы маем справу менавіта з журналістыкай, а не з прапагандай), дзе бяз прынцыпаў аніяк нельга існаваць. Ну ніяк! Таму лічу, што калі чалавек абірае для сябе гэтую дзейнасьць, ён робіцца шарагоўцам інфармацыйнай вайны, удзельнічае ў тых паходах, у тых ваенна-інфармацыйных і прапагандысцкіх кампаніях, якія плянуюцца вышэйшымі камандзірамі і выконваюцца шараговымі салдатамі. Такім чынам, салдатам прапагандысцкай вайны можа быць такі чалавек, які проста забыўся на прынцыпы, дзеля чаго ён наагул прыйшоў у гэтую прафэсію.

Я б туды не пайшоў. Нават калі было б вельмі цяжка. А такія моманты ў маім жыцьці былі, калі, да прыкладу, я сыходзіў з БТ. Але кожны чалавек мае права выбару. Памідораў свой выбар зрабіў».

— А ці можна апраўдваць Памідорава тым, што ён будзе рабіць на «Спутніку» чыста музычныя і забаўляльныя праграмы, далёкія ад прапаганды?

— Ведаеце, калі аднаго вядомага савецкага сцэнарыста Мікалая Эрдмана, які напісаў сцэнары да фільмаў «Вясёлыя рабяты», «Волга-Волга» запрашалі ў ансамбль песьні і пляскі НКВД, ён адказаў, што гэта тое самае, што працаваць у ансамблі песьні і пляскі гестапа.

Рэсурс гэты робіцца прафэсійна. Тут і мультымэдыя, спалучэньне сурʼёзнай мэтавай інфармацыі з забаўляльнай, зь лёгенькай «жаўцізной», з выдатнымі ролікамі. Адчуваецца, што туды ўкладаюцца вялікія грошы. Але я лепей пагляджу кепска зьнятую прадукцыю Белсату ці ўкраінскага «Громадське ТВ», але гэта будзе праўда, чым выдатную «ўпакоўку» прапагандысцкага расейскага рэсурсу, які робіцца за вялікія грошы, прафэсійна і відовішчна.

Гэта тое самае, што размалёўваць нейкія баракі ў канцлягеры і называць сябе вольным мастаком. Нельга казаць, што «я раблю на „Спутніку“ толькі музычныя праграмы, а ўсё астатняе мяне ня тычыцца». Так не бывае. На прапагандысцкім фронце ты выступаеш як агітбрыгада. Ты ўжо там. Але гэта выбар Памідорава.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG