Слухаць:
Спадар: “Бо ў гэты дзень быў вызвалены Менск. Але незалежнасьць Беларусь не атрымала. Але праблема незалежнасьці мне не падаецца такой важнай, як 100 — 150 гадоў таму. Цяпер сьвет інтэгруецца, таму гэтае пытаньне не зусім прынцыповае. Калі гэтае сьвята адзначаць, і ці адзначаць яго наогул”.
Спадар: “Беларусь вызвалілі ў гэты дзень. Яе вызвалілі, і яна атрымала незалежнасьць”.
Спадарыня: “У 1944 годзе Менск быў вызвалены ад нямецка-фашыстоўскіх захопнікаў. Я думаю, прымеркавалі да гэтай даты”.
Спадар: “Нібыта, гэта дзень вызваленьня Менску. Ён стаў свабодны ад захопнікаў”.
Хлопец: “Менск вызвалілі. Але Дзень незалежнасьці павінен быць ня ў гэты дзень. 27 ліпеня 1990 году была прынятая Дэклярацыя незалежнасьці”.
Яго сябар: “Дзень незалежнасьці павінен адзначацца 25 сакавіка. А 3 ліпеня зрабілі пасьля рэфэрэндуму”.
Карэспандэнт: “Ці ведаеце вы, чаму Дзень незалежнасьці ў Беларусі адзначаюць 3 ліпеня?”
Спадар: “Вызваленьне, і многа чаго. Якая ў нас незалежнасьць? Усе мы ў Эўропе, якая да Ўралу. Баронім радзіму. Я былы вайсковец. А незалежнасьць – паняцьце адноснае”.
Спадарыня: “Гэта дзень вызваленьня Менску. Відаць, таму”.
Спадарыня: “Нават не задумвалася. Я пра такое зусім ня думаю”.
Дзяўчына: “Таму, што Дзень перамогі”.
Спадарыня: “Таму, што ў гэты дзень Менск вызвалялі ад фашыстаў. А потым афіцыйна зрабілі яго Днём незалежнасьці”.
Спадар: “Гэта дзень вызваленьня ад гітлераўцаў. Але цяперашняя ўлада надала сьвяту іншае значэньне. Хоча паказаць, што яна брала ў гэтым удзел. І ніякага ўдзелу цяперашняя ўлада ў вызваленьні ня брала”.
Спадар: “Бо ў гэты дзень быў вызвалены Менск. Але незалежнасьць Беларусь не атрымала. Але праблема незалежнасьці мне не падаецца такой важнай, як 100 — 150 гадоў таму. Цяпер сьвет інтэгруецца, таму гэтае пытаньне не зусім прынцыповае. Калі гэтае сьвята адзначаць, і ці адзначаць яго наогул”.
Спадар: “Беларусь вызвалілі ў гэты дзень. Яе вызвалілі, і яна атрымала незалежнасьць”.
Спадарыня: “У 1944 годзе Менск быў вызвалены ад нямецка-фашыстоўскіх захопнікаў. Я думаю, прымеркавалі да гэтай даты”.
Спадар: “Нібыта, гэта дзень вызваленьня Менску. Ён стаў свабодны ад захопнікаў”.
Хлопец: “Менск вызвалілі. Але Дзень незалежнасьці павінен быць ня ў гэты дзень. 27 ліпеня 1990 году была прынятая Дэклярацыя незалежнасьці”.
Яго сябар: “Дзень незалежнасьці павінен адзначацца 25 сакавіка. А 3 ліпеня зрабілі пасьля рэфэрэндуму”.
Карэспандэнт: “Ці ведаеце вы, чаму Дзень незалежнасьці ў Беларусі адзначаюць 3 ліпеня?”
Спадар: “Вызваленьне, і многа чаго. Якая ў нас незалежнасьць? Усе мы ў Эўропе, якая да Ўралу. Баронім радзіму. Я былы вайсковец. А незалежнасьць – паняцьце адноснае”.
Спадарыня: “Гэта дзень вызваленьня Менску. Відаць, таму”.
Спадарыня: “Нават не задумвалася. Я пра такое зусім ня думаю”.
Дзяўчына: “Таму, што Дзень перамогі”.
Спадарыня: “Таму, што ў гэты дзень Менск вызвалялі ад фашыстаў. А потым афіцыйна зрабілі яго Днём незалежнасьці”.
Спадар: “Гэта дзень вызваленьня ад гітлераўцаў. Але цяперашняя ўлада надала сьвяту іншае значэньне. Хоча паказаць, што яна брала ў гэтым удзел. І ніякага ўдзелу цяперашняя ўлада ў вызваленьні ня брала”.
