Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Ратаўніца» за два дні дапамагла 59 параненым


Лекар-валянтэр Аксана Раманіў з рэанімабілем “Ратаўніца”, купленым на грошы, сабраныя беларусамі
Лекар-валянтэр Аксана Раманіў з рэанімабілем “Ратаўніца”, купленым на грошы, сабраныя беларусамі

«Выдатна, што ў „Ратаўніцы“ можна эвакуаваць адразу двух ляжачых параненых», — кажа 26-гадовая лекарка рэанімабіля, купленага на сабраныя беларусамі грошы.

На Вялікдзень беларускія валянтэры на чале з гомельскім грамадзкім актывістам Андрэем Стрыжаком перадалі

куплены беларусамі рэанімабіль у першы добраахвотны мабільны шпіталь імя Міколы Пірагова. Некалькі дзён машыны даабсталёўвалі. Цяпер «Ратаўніца» (так назвалі валянтэры машыну) працуе ў раёне гораду Арцёмаўску Данецкай вобласьці. Радыё Свабода пагутарыла з доктаркай-валянтэркай, 26-гадовай Аксанай Раманіў, якая разам з кіроўцам езьдзіць па зоне АТА і эвакуюе ў Харкаў параненых салдат і цывільных людзей.

—Аксана, чым вы займаецеся ў добраахвотніцкім мабільным шпіталі імя Міколы Пірагова?

—Я лекар-тэрапэўт. Але даводзіцца займацца ня толькі тэрапіяй, але і хірургіяй. Таксама шмат даводзіцца займацца дыягностыкай. Напрыклад, у нас цяпер ёсьць мабільны рэнтген, зь якім мы езьдзім па вайсковых часьцях і дыягнастуем параненых. Таксама я займаюся эвакуацыяй хворых, для гэтага вельмі нам прыдалася машынка «Ратаўніца», якую нам ахвяравалі беларускія валянтэры. Акурат цяпер на ёй едзем.

Лекар-валянтэр Аксана Раманіў з салдатамі ўкраніскага войска
Лекар-валянтэр Аксана Раманіў з салдатамі ўкраніскага войска

—Гэта ж рэанімабіль. Як вы яго выкарыстоўваеце?

—Гэта цяпер самая лепшая машына ў нашым шпіталі. Я, дарэчы, не зьдзівілася, што беларусы зрабілі такую ахвяру. У мяне ёсьць сябры ў Беларусі, і я ведаю, што вы падтрымліваеце ўкраінцаў. Нам неабходныя машыны, таму што заўсёды ёсьць імавернасьць трапіць пад абстрэл, пасьля якога машына можа ці выйсьці са строю, ці патрабаваць сур’ёзнага рамонту.

—Колькі ўсяго ў вас машын?

— Чатыры, адна зь іх — беларуская «Ратаўніца». Але можа быць такая сытуацыя, што будзе абстрэл і застанецца адна. Таму кожны аўтамабіль вельмі каштоўны для нас.

—Які экіпаж «Ратаўніцы»?

—Кіроўца і я. У прынцыпе, гэтага дастаткова. Вельмі добра, што ў «Ратаўніцы» можна перавозіць адразу двух ляжачых пацыентаў.

—Дзе вы цяпер знаходзіцеся?

—Працуем у раёне Арцёмаўску Данецкай вобласьці.

—Як арганізаваны ваш працоўны дзень?

—Вельмі па-рознаму. Бываюць дні зацішша, тады трошкі спакайней. А калі актыўныя баявыя дзеяньні, то вельмі вялікая плынь параненых — тады працуем кругласуткава.

Лекар-валянтэр Аксана Раманіў
Лекар-валянтэр Аксана Раманіў

—Куды вы адвозіце людзей, якім патрэбная шпіталізацыя?

—Эвакуюем хворых у Харкаў, гэта 200 кілямэтраў ад Арцёмаўску.

—Наколькі для вас небясьпечна працаваць у зоне АТА?

—Мы разумеем, што не на курорт прыехалі. Ведалі загадзя, якая праца тут чакае.

—Вы дапамагаеце цывільным ці вайсковым?

—Найперш вайсковым. Але ў нас валянтэрскі шпіталь, таму мы лекуем усіх, каму гэта патрэбна. Калі спакайней, то езьдзілі і да цывільных, праводзілі мэдагляды, рэнтгенаграфію. За два дні працы на «Ратаўніцы» я прыняла 50 цывільных пацыентаў і 9 вайсковых. Гэта няшмат, бо не было аўралу, асабліва актыўных абстрэлаў.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG