Глеба для фармаваньня амаль любой нацыі — гісторыя пра перамогу продкаў над нейкім ворагам, якая паклала пачатак паўнавартаснаму існаваньню гэтага народу.
Першыя гады пасьля прыходу да ўлады Аляксандар Лукашэнка заўсёды выступаў сам на ўрачыстым паседжаньні, прысьвечаным Дню Перамогі. Празь нейкі час увага да сьвяткаваньня 9 траўня зьменшылася.
У расейскіх мэдыях працягваецца кампанія вакол рашэньня Аляксандра Лукашэнкі не прысутнічаць на парадзе ў Маскве 9 траўня.
Каб схаваць пустату, робіцца спроба адцягнуць ад гэтага ўвагу з дапамогай жартаў пра габрэяў і сьвятароў, якія ня хочуць мець дзяцей.
Наша пазыцыя па пытаньні тэрытарыяльнай цэласнасьці Грузіі застаецца нязьменнай, заявіў Аляксандар Лукашэнка ў Тбілісі. Насамрэч гэта, мякка кажучы, не зусім так.
Расейская газэта «Взгляд» 7 красавіка надрукавала артыкул «Менску пара вызначацца», у якім аўтар патрабуе, каб Беларусь далучылася да Расеі. Артыкул вельмі паказальны, бо сьведчыць пра дамінуючыя настроі сярэдняй клясы РФ.
Дасюль сацыяльны кантракт, прапанаваны беларусам уладай, зводзіўся да ляяльнасьці ў абмен на рост дабрабыту. Цяпер ён перафарматаваны і выглядае так: ляяльнасьць у абмен на жыцьцё.
Экзатычная і пацешная гісторыя пра тое, як менская міліцыя паставіла прэзыдэнта ў дурное становішча, цікавая тым, што ў перакрыўленым выглядзе адлюстроўвае норавы і мэханізмы функцыянаваньня дзейнага рэжыму.
Трэба заўважыць, што прафэсар Ёфэ прыехаў у Менск прэзэнтаваць сваю апалягетычную кнігу ў няўдалы час. Больш неспрыяльны момант цяжка ўявіць
Аднаўленьне Расеяй мытных пастоў на мяжы — гэта адкіданьне працэсу інтэграцыі назад больш як на тры гады, калі яшчэ не існавала Мытнага саюзу.
У беларускім нацыянальным адраджэньні Лукашэнка бачыць для сябе і сваёй улады большую пагрозу, чым у магчымай расейскай экспансіі
Аляксандар Лукашэнка працягвае наводзіць парадак у краіне. Ужо 20 гадоў. А парадку ўсё няма. Гэтым разам аб’ектам ягонага дзяржаўнага клопату стала сфэра адукацыі.
Фактар заробкаў, увогуле сацыяльна-эканамічныя чыньнікі для большасьці перасталі быць галоўнымі ў стаўленьні да Лукашэнкі. Украінскі крызіс іх выцесьніў
Нарада па эканамічных пытаньнях, якую шмат разоў адкладалі, нарэшце адбылася. Калі хто думаў, што на ёй адбудзецца сур’ёзны аналіз стану эканомікі —дык памыліўся. Яна прайшла ў звычайным жанры.
Гэтым разам у традыцыйны рытуал штогадовай прэсавай канфэрэнцыі Лукашэнкі для расейскіх журналістаў умяшаўся ўкраінскі крызіс. І, як ні дзіўна, гэты фактар узмацніў антырасейскі акцэнт цяперашняй размовы кіраўніка Беларусі з журналістамі РФ.
Нейкіх вялікіх пагрозаў на наступных выбарах Лукашэнка не адчувае. І зьвернем увагу на тэзіс, што «рэйтынг у дзейнага прэзыдэнта ледзь не 90%». Гэта арыенцір для мясцовай вэртыкалі і выбарчых камісіяў.
Наступным годам Беларусь атрымае ад Расеі шчодры падарунак — ня менш як 2,5 млрд даляраў. Своеасаблівая гуманітарная дапамога Лукашэнку да прэзыдэнцкіх выбараў.
Калі ў апазыцыі няма шанцаў на перамогу, калі пэрспэктывы перамен не відаць, ЭЗ будзе рабіць стаўку на супрацоўніцтва з рэжымам Лукашэнкі.
У пятніцу на цырымоніі падпісаньня пагадненьня аб бязьвізавым рэжыме для грамадзян Ізраіля і Беларусі беларускі міністар замежных спраў Уладзімер Макей пракамэнтаваў ход перамоваў з Эўразьвязам аб спрашчэньні візавага рэжыму.
Адно з апошніх паведамленьняў: на чарговым паседжаньні Рады Бясьпекі ААН ніводная краіна не падтрымала Расею, якая сама ж тое паседжаньне і склікала. Масква засталася ў адзіноце.
Забаўна чытаць некаторыя хвалебныя высновы замежных назіральнікаў пра Беларусь.
Артыкул Сяргея Плыткевіча «Ўкраінская пастка для Пуціна, або Чаму большасьць беларусаў ня лічыць расейцаў агрэсарамі?» на сайце tut.by адразу зьвярнуў на сябе ўвагу. І постацьцю самога аўтара, вядомага журналіста, і аўтарытэтам інтэрнэт-рэсурса.
«Славянскі базар» у Віцебску як сымбаль славянскай еднасьці, адраджэньня і культурнага ўздыму гэтым годам праходзіць на тле расейска-ўкраінскай вайны. Ня самы ўдалы фон для сьвята.
У арсэнале прапагандысцкіх прыёмаў Аляксандра Лукашэнкі зьявілася новая фішка. Мінулым тыднем ён двойчы зьвярнуўся да тэмы маральнасьці і духоўнасьці.
Цікава назіраць, як беларускія дзяржаўныя мэдыі асьвятляюць падзеі ва Ўкраіне. Яны апынуліся перад дылемай.
Пагроза не падпісаць пагадненьне аб фармаваньні ЭЭС была моцным рычагом ціску на Маскву. Цяпер, калі пытаньне мыта вынесена за дужкі працэсу ўтварэньня ЭЭС, такі рычаг ціску на Маскву зьнікае.
Больш за дзесяць гадоў сацыёлягі фіксавалі жорсткую залежнасьць даверу насельніцтва да ўлады ад сацыяльна-эканамічных паказчыкаў. Украінскі крызіс зьмяніў гэтую заканамернасьць.
У чацьвер Лукашэнка правёў нараду пра стан і пэрспэктывы разьвіцьця піваварнай галіны. І абурыўся, што дзяржаўнае прадпрыемства «Крыніца» дрэнна працуе і просіць у дзяржавы льготаў.
Што здарылася? Чаму Лукашэнка не баіцца паказваць сябе ў якасьці сатэліта Расеі?
Лукашэнку трэба было б правесьці прэзыдэнцкія выбары як мага хутчэй
У нядзелю ўпершыню Аляксандар Лукашэнка выступіў з разгорнутым камэнтаром адносна ўкраінскага крызісу. З гэтага камэнтару вынікае сур’ёзная эвалюцыя пазыцыі Беларусі ў дачыненьні да канфлікту паміж Расеяй і Ўкраінай.
Паводле афіцыйнай вэрсіі, расейскія самалёты запрошаныя ў Беларусь дзеля супрацьдзеяньня вайсковай актыўнасьці НАТО ў Польшчы. Але Бабруйск бліжэй да Ўкраіны, чым да Польшчы.
Вось і ўсё. Востры міжнародны крызіс з-за Ўкраіны непасрэдна закрануў і Беларусь. Зьяўленьне тут 15 расейскіх баявых самалётаў азначае, што краіна ўцягнулася ў гэты вар’яцкі працэс без сваёй волі.
Новая нарада ў Лукашэнкі прайшла паводле традыцыйнага для апошняга часу сцэнару. Як звычайна, яна была прысьвечаная чарговаму эканамічнаму правалу. Гэтым разам — з Кітайска-беларускім індустрыяльным паркам (КБІП).
Ён забыў вядомую ісьціну, што язык дадзены дыплямату дзеля таго, каб хаваць свае думкі.
Украінскі Майдан ужо стаў гістарычнай падзеяй. Што дае падставу рабіць пэўныя высновы наконт ягонага ўплыву ня толькі на ўкраінскія, але і на замежныя грамадзка-палітычныя працэсы.
Мая рэпліка на артыкул вельмі паважанага мною за самаахвярнасьць Зьмітра Дашкевіча «Наш і ваш кандыдат» на сайце «Хартыі» 6 студзеня 2014 году выклікала ягоную рэакцыю. У адказ ён напісаў новы артыкул «Тры памылкі і адна праўда Карбалевіча». Паколькі прызнаваць свае памылкі ня хочацца, то дазволю сабе пракамэнтаваць гэты матэрыял.
Неяк нясьмела, з адчуваньнем наканаванага лёсу ў незалежных мэдыях і апазыцыйным асяродзьдзі пачынаецца дыскусія наконт плянаў на 2015 год, на час прэзыдэнцкіх выбараў.
Што трэба рабіць, калі сытуацыя ў эканоміцы дрэнная, загады прэзыдэнта не выконваюцца, народ незадаволены, а давер да ўлады падае? Правільна, трэба рэгулярна праводзіць вялікія нарады.
Лукашэнка абвясьціў пра пачатак новай кампаніі. Ён будзе езьдзіць па прадпрыемствах і наводзіць парадак. Гэта відавочная прыкмета, што сытуацыя ў беларускай эканоміцы напружаная і наперадзе новыя праблемы.
Як бы віцэ-прэм’ер ён ні стараўся гаварыць пра мудрую прамысловую палітыку ўраду, усё ж быў вымушаны прызнаць эканамічны правал.
Здавалася б, невялікая рэпліка Лукашэнкі падчас наведваньня Цэнтру алімпійскага рэзэрву па тэнісе, але які багаты матэрыял дзеля аналізу асобы беларускага кіраўніка!
Толькі зьяўленьне моцнай апазыцыі, здольнай правесьці эфэктыўную выбарчую кампанію, можа прымусіць улады правільна лічыць галасы.
Гэтым разам выступ Аляксандра Лукашэнкі на ўрачыстым паседжаньні, прысьвечаным Дню Незалежнасьці быў трохі незвычайным.
Выкажу асьцярожную гіпотэзу, што дасьледчыца дрэнна разумее прыроду рэжыму Лукашэнкі.
У адной з кніжак пра сталінскія рэпрэсіі 1930-х гадоў у СССР мяне ўразіў такі выпадак. Адна хатняя гаспадыня прысьніла, што яна сьпіць з маршалам Варашылавым.
Інфармацыя пра паступовае ўрэгуляваньне беларуска-швэдзкага дыпляматычнага канфлікту, вяртаньне дыпляматаў, хуткі прыезд у Менск Часовага паверанага ў справах Швэцыі выклікала шмат камэнтароў. Галоўны прадмет дыскусіяў — хто каму пайшоў на саступкі.
Ці не падаецца вам, што пераадольваньне канфлікту, размарожваньне адносін паміж Беларусьсю і ЭЗ спараджае ня менш праблемаў, чым разьвязвае?
Загрузіць яшчэ
