У шэрагу старасьвецкіх мэмарыяльных традыцыяў, бадай, самым незвычайным і эфэктным быў звычай хаваць сэрца асобна ад цела. Дзеля гэтага сэрца вымалі зь цела нябожчыка, зьмяшчалі ў спэцыяльны сасуд. Хавалі на адмысловай цырымоніі. І ў эпітафіі, хоць яна прысьвячалася ўсё ж асобе, галоўнай тэмай было таксама сэрца.