(Маёрчык: ) “У дадзеным момант я знаходжуся на Менскім чыгуначным вакзале, які ачэплены нарадамі міліцыі. Міліцыянты кажуць, што вакзал замініраваны, і што якраз у гэты момант (а 22-й гадзіне вечара) вядзецца абсьледаваньне будынку. Адмыслоўцы шукаюць выбуховыя рэчывы.
Ля цэнтральнага ўваходу ў будынак вакзалу зараз знаходзіцца некалькі дзясяткаў чалавек, якія ня могуць патрапіць на свае цягнікі. Па гучнай сувязі, з дынамікаў, пэрыядычна гучыць абвестка, што вакзал часова не працуе. Людзі ня могуць ані зьехаць, ані здаць свае квіткі.
Міліцыянты, якія стаяць у ачапленьні адмаўляюцца ад камэнтароў, а супрацоўнікі міліцыі вышэйшых чыноў кажуць, што як толькі вакзал будзе цалкам абсьледаваны, рух цягнікоў адновіцца. Праўда, пры гэтым яны не ўдакладняць, ці будуць прыпыняцца цягнікі будуць праходзіць транзытам, не спыняючыся”.
Ля цэнтральнага ўваходу ў будынак вакзалу зараз знаходзіцца некалькі дзясяткаў чалавек, якія ня могуць патрапіць на свае цягнікі. Па гучнай сувязі, з дынамікаў, пэрыядычна гучыць абвестка, што вакзал часова не працуе. Людзі ня могуць ані зьехаць, ані здаць свае квіткі.
Міліцыянты, якія стаяць у ачапленьні адмаўляюцца ад камэнтароў, а супрацоўнікі міліцыі вышэйшых чыноў кажуць, што як толькі вакзал будзе цалкам абсьледаваны, рух цягнікоў адновіцца. Праўда, пры гэтым яны не ўдакладняць, ці будуць прыпыняцца цягнікі будуць праходзіць транзытам, не спыняючыся”.
