(Спадар: ) “Я з вас не перастаю дзівіцца! Гэта я наконт бронецягніка для Лукашэнкі. Ну, вы ўжо Гэбэльса пераплюнулі да яшчэ з апытаньнем жыхароў. Гэта ўжо звышмайстэрства вашага! Малайцы! Вы становіцеся падобнымі жоўтай прэсе, тыпу “Народная Воля”, гоніце хлусьню, не правяраеце факты. Вашая галоўная задача, я зразумеў, гэта ачарніць Лукашэнку любымі спосабамі. Вы нагадваеце мне бабу-пляткарку, якая зьбірае ўсе плёткі, а што і сама прыдумляе. Усім яна незадаволеная, усё ёй ня так, усіх асуджае. Рабяткі, ня трэба апускацца так нізка! Ці вялікія грошы апускаюць вас, так? Ну, усяго добрага!”
(Спадарыня: ) “Я хачу паведаміць вам гісторыю, якая адбылася са мной і маім мужам 23 лістапада 2005 году.
Мы паехалі ў менскую раённую паліклініку, каб атрымаць неабходныя даведкі: мужу, каб стаць у чаргу у райсабесе ў санаторый, мне для атрыманьня пуцёўкі ў санаторый, бо прыйшла чарга. З 8 раніцы да 13 мы толькі прайшлі двух урачоў. За гэты час яны сапсавалі нам усе нэрвы, асабліва адзначылася урач-кардыёляг Воўкава Марыя Мікалаеўна. Яна прымусіла нас зрабіць паўторную кардыяграму сэрца, бачыце, сельскім паліклінікам яна не давярае і нават зьняважліва выказвалася ў адрас нашых сельскіх урачоў, хаця ёй да іх вельмі далёка. У выніку зь іх кардыяграмы Воўкава зусім не дазволіла мужу стаць у чаргу, а мне падпісала даведку толькі пасьля таго, калі я заявіла, што можаце сабе браць маю пуцёўку, а я абыдуся і без санаторыю. Сэрца ў мяне ніколі яшчэ не балела, я ня ведаю яго болю. Як яна рабіла кардыяграму, як яна расшыфроўвала, можна толькі ўяўляць. Дзіўна, што ў нашыя часы там працуюць па савецкіх узроах!”
(Спадар: ) “Хацеў бы пракамэнтаваць учорашняе выступленьне Лукашэнкі па тэлебачаньні.
Чым болей ён кажа, тым жахлівей становіцца нам усім. Сабраў ён нейкіх людзей і кажа: “Вы павінны быць маімі агітатарамі і прапагандыстамі!” Прапагандыстамі чаго? “Трэба нам усё зрабіць для чалавека, каб не было гэтай жахлівай бюракратыі, калі чалавеку нідзе не прабіцца, замардавалі чалавека паперкамі і г.д.” Вось агульныя словы, канкрэтна кажы, што! Яны паслухалі, разышліся і пляваць яны хацелі. Ім карысна тое, што стварыў Лукашэнка.
Яшчэ пытаньне падняў цікавае пра пагрозы з усходу, захаду, як мы іх адбіваем. Уяўляеце, дзікунства нейкае, вар’яцтва!
Заробкі нізкія, пэнсіі жабрацкія! Што зрабіць, каб гэта паправіць? А людзі самі знойдуць дарогу, як жыць, калі ў іх дастатак будзе больш-менш людзкі”.
(Уладзімер: ) “Водгук на інтэрвію Зянона Пазьняка, у тым ліку па тым пытаньні, што беларусы страцілі здольнасьць да барацьбы.
Сапраўды, яны страцілі гэтую здольнасьць, але каб гэтая здольнасьць аднавілася неабходна, каб кожная беларуская сям’я вырашыла свае ўласныя праблемы, перамагла ляноту, хваробы і іншыя якасьці, якія перашкаджаюць нармальнаму самаразьвіцьцю.
Калі яно будзе, тады сукупнасьць гэтых сем’яў будзе здольная ўтвараць спачатку грамаду, а потым грамадзтва, а потым ужо і нацыю. Менавіта дзеля таго нашая сям’я сябе штосьці ўдасканальвае: загартоўваемся, дачок сваіх выводзім на вуліцу, без усялякіх скідак на дзіцячы ўзрост, толькі дзеля таго, каб яны расьлі прыгожымі, дужымі, мелі асабістае меркаваньне, маглі супрацьстаяць розным жыцьцёвым нягодам. Ня кожны гэта разумее, але тым з нашага колу, хто гэта разумее, ім гэта вельмі падабаецца. Гэта патроху распаўсюджваецца на іншыя сем’і.
Але ў сёньняшніх умовах беларусы ўсё ж такі няздольныя выступаць як нацыя і супрацьстаяць нейкім навалам, ці то з усходу, ці зь іншага боку, ці крыміналізму і г.д. Вось на сёньня задача нашай эліты распрацаваць такі плян, каб хоць здаровыя сілы беларускай нацыі на нешта ўзьняць і нечага дасягнуць. Вось, што сёньня зьяўляецца галоўнай задачай”.
(Спадарыня: ) “Я хачу паведаміць вам гісторыю, якая адбылася са мной і маім мужам 23 лістапада 2005 году.
Мы паехалі ў менскую раённую паліклініку, каб атрымаць неабходныя даведкі: мужу, каб стаць у чаргу у райсабесе ў санаторый, мне для атрыманьня пуцёўкі ў санаторый, бо прыйшла чарга. З 8 раніцы да 13 мы толькі прайшлі двух урачоў. За гэты час яны сапсавалі нам усе нэрвы, асабліва адзначылася урач-кардыёляг Воўкава Марыя Мікалаеўна. Яна прымусіла нас зрабіць паўторную кардыяграму сэрца, бачыце, сельскім паліклінікам яна не давярае і нават зьняважліва выказвалася ў адрас нашых сельскіх урачоў, хаця ёй да іх вельмі далёка. У выніку зь іх кардыяграмы Воўкава зусім не дазволіла мужу стаць у чаргу, а мне падпісала даведку толькі пасьля таго, калі я заявіла, што можаце сабе браць маю пуцёўку, а я абыдуся і без санаторыю. Сэрца ў мяне ніколі яшчэ не балела, я ня ведаю яго болю. Як яна рабіла кардыяграму, як яна расшыфроўвала, можна толькі ўяўляць. Дзіўна, што ў нашыя часы там працуюць па савецкіх узроах!”
(Спадар: ) “Хацеў бы пракамэнтаваць учорашняе выступленьне Лукашэнкі па тэлебачаньні.
Чым болей ён кажа, тым жахлівей становіцца нам усім. Сабраў ён нейкіх людзей і кажа: “Вы павінны быць маімі агітатарамі і прапагандыстамі!” Прапагандыстамі чаго? “Трэба нам усё зрабіць для чалавека, каб не было гэтай жахлівай бюракратыі, калі чалавеку нідзе не прабіцца, замардавалі чалавека паперкамі і г.д.” Вось агульныя словы, канкрэтна кажы, што! Яны паслухалі, разышліся і пляваць яны хацелі. Ім карысна тое, што стварыў Лукашэнка.
Яшчэ пытаньне падняў цікавае пра пагрозы з усходу, захаду, як мы іх адбіваем. Уяўляеце, дзікунства нейкае, вар’яцтва!
Заробкі нізкія, пэнсіі жабрацкія! Што зрабіць, каб гэта паправіць? А людзі самі знойдуць дарогу, як жыць, калі ў іх дастатак будзе больш-менш людзкі”.
(Уладзімер: ) “Водгук на інтэрвію Зянона Пазьняка, у тым ліку па тым пытаньні, што беларусы страцілі здольнасьць да барацьбы.
Сапраўды, яны страцілі гэтую здольнасьць, але каб гэтая здольнасьць аднавілася неабходна, каб кожная беларуская сям’я вырашыла свае ўласныя праблемы, перамагла ляноту, хваробы і іншыя якасьці, якія перашкаджаюць нармальнаму самаразьвіцьцю.
Калі яно будзе, тады сукупнасьць гэтых сем’яў будзе здольная ўтвараць спачатку грамаду, а потым грамадзтва, а потым ужо і нацыю. Менавіта дзеля таго нашая сям’я сябе штосьці ўдасканальвае: загартоўваемся, дачок сваіх выводзім на вуліцу, без усялякіх скідак на дзіцячы ўзрост, толькі дзеля таго, каб яны расьлі прыгожымі, дужымі, мелі асабістае меркаваньне, маглі супрацьстаяць розным жыцьцёвым нягодам. Ня кожны гэта разумее, але тым з нашага колу, хто гэта разумее, ім гэта вельмі падабаецца. Гэта патроху распаўсюджваецца на іншыя сем’і.
Але ў сёньняшніх умовах беларусы ўсё ж такі няздольныя выступаць як нацыя і супрацьстаяць нейкім навалам, ці то з усходу, ці зь іншага боку, ці крыміналізму і г.д. Вось на сёньня задача нашай эліты распрацаваць такі плян, каб хоць здаровыя сілы беларускай нацыі на нешта ўзьняць і нечага дасягнуць. Вось, што сёньня зьяўляецца галоўнай задачай”.
