На Цэнтральным рынку дзьве жанчыны і дзяўчына гадоў дваццаці прадавалі лісічкі побач з адкрытымі прылаўкамі. Спрабую пагутарыць з прадавачкамі:
(Карэспандэнт: ) “Колькі вашы лісічкі каштуюць?”
(Першая жанчына: ) “Па тры тысячы”.
(Карэспандэнт: ) “А дзе вы іх зьбіралі?”
(Другая жанчына: ) “У лесе. Зоны чыстыя, правераныя — Гарнастаеўка, Грабаўка”.
(Карэспандэнт: ) “Ці правяралі вы лісічкі на радыяцыю?”
(Другая жанчына: ) “Абавязкова. Мы ж здаём грыбы нарыхтоўшчыкам, а там абавязкова правяраюць. І цяпер правяралі”.
(Карэспандэнт: ) “І што?”
(Другая жанчына: ) “Чыстыя!”
(Карэспандэнт: ) “Квіток можна паглядзець?”
(Другая жанчына: ) “А яны тут чамуcьці не даюць квіткоў, хаця ўказ Лукашэнкі наконт гэтага быў”, — кажа суразмоўніца, якая ўрэшце назвалася Галінаю Іванаўнай.
Як высьветлілася, жанчыны зьяўляюцца перасяленкамі з заражанай радыяцыяй вёскі Сябровічы Чачэрскага раёну. Жывуць цяпер у Рудні-Марымонавай, за 30 кілямэтраў ад абласнога цэнтру. Гэта ў іншым баку ад сапраўды адносна чыстых паселішчаў Грабаўка і Гарнастаеўка.
Жанчыны іх называюць для адчэпкі, каб усё-такі прадаць свае не правераныя на радыяцыю лісічкі. Лёгіка простая: яны выжылі пасьля Чарнобылю, дык чаго іншым засьцерагацца:
(Люба: ) “Калі Чарнобыль не забіў нас, дык лісічкі не заб’юць. Ямо абы-што”, — разважае прадавачка лісічак спадарыня Люба.
У лябараторыі Цэнтральнага рынку мне паведамілі, што сёлета яны яшчэ ніводнага разу не правяралі сьвежых грыбоў.
(Аплачыкава: ) “Пакуль іх яшчэ не было. Не прыносілі іх правяраць. Напэўна, яшчэ ня вырасьлі”, — мяркуе лябарант-радыёляг Ала Аплачыкава.
І гэта пры тым, што першых гандляроў лісічкамі мне асабіста давялося бачыць на Цэнтральным рынку яшчэ ў мінулую суботу.
Кожны год з надыходам лета на рынкі рэгіёну гандляры прывозяць нямала грыбоў і ягадаў. Далёка ня ўсе яны прыдатныя ў ежу з прычыны радыяцыі. Але дзейснага сродку барацьбы з завозам такой прадукцыі адміністрацыі рынкаў пакуль не прыдумалі. Яны проста раяць не купляць неправеранай прадукцыі.
(Карэспандэнт: ) “Колькі вашы лісічкі каштуюць?”
(Першая жанчына: ) “Па тры тысячы”.
(Карэспандэнт: ) “А дзе вы іх зьбіралі?”
(Другая жанчына: ) “У лесе. Зоны чыстыя, правераныя — Гарнастаеўка, Грабаўка”.
(Карэспандэнт: ) “Ці правяралі вы лісічкі на радыяцыю?”
(Другая жанчына: ) “Абавязкова. Мы ж здаём грыбы нарыхтоўшчыкам, а там абавязкова правяраюць. І цяпер правяралі”.
(Карэспандэнт: ) “І што?”
(Другая жанчына: ) “Чыстыя!”
(Карэспандэнт: ) “Квіток можна паглядзець?”
(Другая жанчына: ) “А яны тут чамуcьці не даюць квіткоў, хаця ўказ Лукашэнкі наконт гэтага быў”, — кажа суразмоўніца, якая ўрэшце назвалася Галінаю Іванаўнай.
Як высьветлілася, жанчыны зьяўляюцца перасяленкамі з заражанай радыяцыяй вёскі Сябровічы Чачэрскага раёну. Жывуць цяпер у Рудні-Марымонавай, за 30 кілямэтраў ад абласнога цэнтру. Гэта ў іншым баку ад сапраўды адносна чыстых паселішчаў Грабаўка і Гарнастаеўка.
Жанчыны іх называюць для адчэпкі, каб усё-такі прадаць свае не правераныя на радыяцыю лісічкі. Лёгіка простая: яны выжылі пасьля Чарнобылю, дык чаго іншым засьцерагацца:
(Люба: ) “Калі Чарнобыль не забіў нас, дык лісічкі не заб’юць. Ямо абы-што”, — разважае прадавачка лісічак спадарыня Люба.
У лябараторыі Цэнтральнага рынку мне паведамілі, што сёлета яны яшчэ ніводнага разу не правяралі сьвежых грыбоў.
(Аплачыкава: ) “Пакуль іх яшчэ не было. Не прыносілі іх правяраць. Напэўна, яшчэ ня вырасьлі”, — мяркуе лябарант-радыёляг Ала Аплачыкава.
І гэта пры тым, што першых гандляроў лісічкамі мне асабіста давялося бачыць на Цэнтральным рынку яшчэ ў мінулую суботу.
Кожны год з надыходам лета на рынкі рэгіёну гандляры прывозяць нямала грыбоў і ягадаў. Далёка ня ўсе яны прыдатныя ў ежу з прычыны радыяцыі. Але дзейснага сродку барацьбы з завозам такой прадукцыі адміністрацыі рынкаў пакуль не прыдумалі. Яны проста раяць не купляць неправеранай прадукцыі.
