(Спадарыня: ) “Забойства Аслана Масхадава станоўча паўплывае на адносіны паміж Расеяй і Чачэніяй. У сувязі з гэтым палітыка Расеі будзе больш мяккай і з часам гэта прывядзе да ўсталяваньня міру.”
(Спадар: ) “Я думаю так, што Чачэнія застанецца ўсё ж у складзе Расеі. Іншая рэч, што яна, магчыма, атрымае нейкі новы статус, пэўную аўтаномію. Але мне падаецца, што Расея ніколі ня пойдзе на парушэньне цэласнасьці сваіх межаў”.
(Юнак: ) “Мне падаецца, што будзе лепш, бо я расеец, я патрыёт сваёй радзімы.”
(Юначка: ) “Мне падаецца, што гэтая сьмерць ніякім чынам не паўплывае на адносіны Расеі й Чачэніі. Бо можа зьявіцца іншы чалавек гэткага ж складу й накірунку сваіх дзеяньняў, як Аслан Масхадаў.”
(Юнак: ) “Я лічу, што гэта вельмі станоўча паўплывае на адносіны Расеі адносна Чачэніі.”
(Спадарыня: ) “Ня зьменіцца нічога, бо акрамя Масхадава ёсьць чачэнскі народ, які настроены адстойваць свае правы. Колькі яны будуць жыць, гэтулькі яны будуць змагацца. Зьявяцца новыя Масхадавы, і вайна будзе працягвацца.”
(Спадар: ) “Там гэтулькі людзей было забіта, што зараз вельмі цяжка адказаць ці гэта станоўчы, ці адмоўны факт. Я хацеў бы, каб гэтая вайна скончылася, як мага хутчэй.”
(Спадарыня: ) “Баліць душа адносна Чачні й Расеі яшчэ і ў тым сэнсе, што каб гэта не адгукнулася і ў Беларусі. Каб нашыя салдаты там не ваявалі ў гэтай “гарачай кропцы”. Канечне, хацелася, каб там прайшлі мірныя перамовы: колькі можна, каб гінулі людзі невядома за што. Канечне, з Масхадавым – гэта вялікая праблема. Дай Бог, каб яна вырашалася, як хацелася бы, у лепшы бок, мірным шляхам.”
(Спадар: ) “Тое, што забілі Масхадава – гэта, па-мойму толькі сьмерць аднаго чалавека, няхай нават і вельмі ўплывовага. Бо на яго месца стане іншы чалавек і наўрад ці нешта зьменіцца пакуль людзі ня будуць дачыняцца паміж сабой па-іншаму.”
(Юнак: ) “Мне падаецца, што застануцца й баявыя дзеяньні, й расейска-чачэнскі канфлікт будзе толькі ўзмацняцца. Справа ня толькі ў нейкай канкрэтнай асобе, а справа ў народзе. Народ Чачэніі – ён ніколі не пакорыцца расейцам, і баявыя дзеяньні будуць працягвацца.”
(Спадар: ) “Я думаю так, што Чачэнія застанецца ўсё ж у складзе Расеі. Іншая рэч, што яна, магчыма, атрымае нейкі новы статус, пэўную аўтаномію. Але мне падаецца, што Расея ніколі ня пойдзе на парушэньне цэласнасьці сваіх межаў”.
(Юнак: ) “Мне падаецца, што будзе лепш, бо я расеец, я патрыёт сваёй радзімы.”
(Юначка: ) “Мне падаецца, што гэтая сьмерць ніякім чынам не паўплывае на адносіны Расеі й Чачэніі. Бо можа зьявіцца іншы чалавек гэткага ж складу й накірунку сваіх дзеяньняў, як Аслан Масхадаў.”
(Юнак: ) “Я лічу, што гэта вельмі станоўча паўплывае на адносіны Расеі адносна Чачэніі.”
(Спадарыня: ) “Ня зьменіцца нічога, бо акрамя Масхадава ёсьць чачэнскі народ, які настроены адстойваць свае правы. Колькі яны будуць жыць, гэтулькі яны будуць змагацца. Зьявяцца новыя Масхадавы, і вайна будзе працягвацца.”
(Спадар: ) “Там гэтулькі людзей было забіта, што зараз вельмі цяжка адказаць ці гэта станоўчы, ці адмоўны факт. Я хацеў бы, каб гэтая вайна скончылася, як мага хутчэй.”
(Спадарыня: ) “Баліць душа адносна Чачні й Расеі яшчэ і ў тым сэнсе, што каб гэта не адгукнулася і ў Беларусі. Каб нашыя салдаты там не ваявалі ў гэтай “гарачай кропцы”. Канечне, хацелася, каб там прайшлі мірныя перамовы: колькі можна, каб гінулі людзі невядома за што. Канечне, з Масхадавым – гэта вялікая праблема. Дай Бог, каб яна вырашалася, як хацелася бы, у лепшы бок, мірным шляхам.”
(Спадар: ) “Тое, што забілі Масхадава – гэта, па-мойму толькі сьмерць аднаго чалавека, няхай нават і вельмі ўплывовага. Бо на яго месца стане іншы чалавек і наўрад ці нешта зьменіцца пакуль людзі ня будуць дачыняцца паміж сабой па-іншаму.”
(Юнак: ) “Мне падаецца, што застануцца й баявыя дзеяньні, й расейска-чачэнскі канфлікт будзе толькі ўзмацняцца. Справа ня толькі ў нейкай канкрэтнай асобе, а справа ў народзе. Народ Чачэніі – ён ніколі не пакорыцца расейцам, і баявыя дзеяньні будуць працягвацца.”
