Мікалай Сапега паказвае Быхаўскі замак і распавядае, што ўдалося зрабіць за некалькі месяцаў працы:
(Сапега: ) “Падабаецца, што сьмецьце прыбраў, і ўсё папрыгажэла. Душа радуецца…”
У сёлетнім лютым 45-гадовы прадпрымальнік, які мае фэрмэрскую гаспарадку ў Глускім раёне, арандаваў некалькі замкавых памяшканьняў у Быхаўскага камбінату прамысловых тавараў. За савецкім часам тут была наладжана вытворчасьць мэблі, потым замак стаяў закінуты. Таму найперш адрамантавалі дах, каб старажытны будынак далей не разбураўся.
Замак стаіць пры ўезьдзе ў Быхаў, на ўзвышшы на беразе Дняпра. Захаваліся яшчэ рэшты абарончага рову й вартавыя вежы.
(Сапега: ) “Горад Быхаў некалі Хадкевічам належаў, потым перайшоў да Сапегаў. Асноўная задача замку была – абараняцца ад маскалёў”.
Адны гісторыкі настойваюць на тым, што род Сапегаў вымер, іншыя не выключаюць, што Мікалай сапраўды можа быць далёкім нашчадкам Льва Сапегі.
(Сапега: ) “Дакладна мне вядома, што мае дзед і прадзед нарадзіліся ў той вёсцы, якая Сапегам належала. А якая сувязь таго Сапегі, што перад вамі, з тымі Сапегамі – гэта складана сказаць”.
У замку на чале зь Мікалаем цяпер працуюць зь дзясятак чалавек. Прадпрымальнік займаецца продажам драўніны, і заробленыя грошы выдаткоўвае на рамонт замку. Сапега лічыць гэта ўкладаньнем у будучыню.
(Сапега: ) “Што мяне больш за ўсё “каробіць”, дык тое, што людзі ў пошуках добрага жыцьця бягуць за межы роднай хаты”.
Мікалай Сапега вырашыў будаваць, як ён кажа, “прыгожае жыцьцё на сваёй зямлі”, і цяпер рыхтуецца да працэдуры набыцьця Быхаўскага замку. Тут плянуецца зрабіць залю ўрачыстасьцяў і адкрыць школу для выхаваньня хлопчыкаў-сірот.
(Сапега: ) “Калі зьявяцца рэальныя правы на гэта ўсё, тады я пайду да ўладаў, тады я дамоўлюся зь імі, што тут трэба ўсё ўпарадкаваць такім чынам, каб гэта быў гістарычны цэнтар, прыгожы, і каб служыў Сапегу й людзям”.
(Сапега: ) “Падабаецца, што сьмецьце прыбраў, і ўсё папрыгажэла. Душа радуецца…”
У сёлетнім лютым 45-гадовы прадпрымальнік, які мае фэрмэрскую гаспарадку ў Глускім раёне, арандаваў некалькі замкавых памяшканьняў у Быхаўскага камбінату прамысловых тавараў. За савецкім часам тут была наладжана вытворчасьць мэблі, потым замак стаяў закінуты. Таму найперш адрамантавалі дах, каб старажытны будынак далей не разбураўся.
Замак стаіць пры ўезьдзе ў Быхаў, на ўзвышшы на беразе Дняпра. Захаваліся яшчэ рэшты абарончага рову й вартавыя вежы.
(Сапега: ) “Горад Быхаў некалі Хадкевічам належаў, потым перайшоў да Сапегаў. Асноўная задача замку была – абараняцца ад маскалёў”.
Адны гісторыкі настойваюць на тым, што род Сапегаў вымер, іншыя не выключаюць, што Мікалай сапраўды можа быць далёкім нашчадкам Льва Сапегі.
(Сапега: ) “Дакладна мне вядома, што мае дзед і прадзед нарадзіліся ў той вёсцы, якая Сапегам належала. А якая сувязь таго Сапегі, што перад вамі, з тымі Сапегамі – гэта складана сказаць”.
У замку на чале зь Мікалаем цяпер працуюць зь дзясятак чалавек. Прадпрымальнік займаецца продажам драўніны, і заробленыя грошы выдаткоўвае на рамонт замку. Сапега лічыць гэта ўкладаньнем у будучыню.
(Сапега: ) “Што мяне больш за ўсё “каробіць”, дык тое, што людзі ў пошуках добрага жыцьця бягуць за межы роднай хаты”.
Мікалай Сапега вырашыў будаваць, як ён кажа, “прыгожае жыцьцё на сваёй зямлі”, і цяпер рыхтуецца да працэдуры набыцьця Быхаўскага замку. Тут плянуецца зрабіць залю ўрачыстасьцяў і адкрыць школу для выхаваньня хлопчыкаў-сірот.
(Сапега: ) “Калі зьявяцца рэальныя правы на гэта ўсё, тады я пайду да ўладаў, тады я дамоўлюся зь імі, што тут трэба ўсё ўпарадкаваць такім чынам, каб гэта быў гістарычны цэнтар, прыгожы, і каб служыў Сапегу й людзям”.
