Гандлярка і паэтка. Беларускія фэмінітывы. ТЭСТ
Калі машыніст цеплавоза — жанчына, як яе назваць? Пра так званыя фэмінітывы — жаночыя назвы прафэсіяў і заняткаў — ідуць спрэчкі. Але ў беларускай мове з такімі словамі куды менш праблемаў, чым у расейскай. Згодныя? Выпрабуйце сябе!
\Не, дырэктарка. Традыцыйны спосаб утварэньня жаночых назваў прафэсіяў і пасадаў, як акторка, паэтка. А „дырэктарыхай“ можна назваць жонку дырэктара, але толькі нефармальна.
Так, дырэктарка. Традыцыйны спосаб утварэньня жаночых назваў прафэсіяў і пасадаў, як акторка, паэтка. А „дырэктрыса“ — геамэтрычны тэрмін. Яшчэ ў царскай Расеі начальніцу гімназіі называлі „директрисой“ (ад франц. directrice), цяпер у расейскай мове слова гутарковае.
Не, дырэктарка. Традыцыйны спосаб утварэньня жаночых назваў прафэсіяў і пасадаў, як акторка, паэтка. А „дырэктрыса“ — геамэтрычны тэрмін. Яшчэ ў царскай Расеі начальніцу гімназіі называлі „директрисой“ (ад франц. directrice), цяпер у расейскай мове слова гутарковае.
Не. Старшыня. Гэта слова агульнага роду, як „судзьдзя“, „стараста“ ці „ябеда“. А „старшыніхай“ можна назваць жонку старшыні, але толькі нефармальна.
Не. Старшыня. Гэта слова агульнага роду, як „судзьдзя“, „стараста“ ці „ябеда“. Нават Качанава не „старшынька“, а старшыня.
Так. Старшыня. Гэта слова агульнага роду, як „судзьдзя“, „стараста“ ці „ябеда“. Нават Качанава не „старшынька“, а старшыня.
Не. Кравец. Кроіць і шые адзеньне — тым самым займаецца і швачка. Шавец шые абутак, слова „швач“ няма.
Так, кравец! Кроіць і шые адзеньне — тым самым займаецца і швачка. А шавец шые абутак.
Не. Кравец. Кроіць і шые адзеньне — тым самым займаецца і швачка. А шавец шые абутак.
Не, гэта альфабэт. Напрыклад, беларуская лацінка: Aa, Bb, Cc, Ćć, Čč, Dd...
Не, гэта альфабэт. Напрыклад, беларуская лацінка: Aa, Bb, Cc, Ćć, Čč, Dd...
Так, вядома, альфабэт. Напрыклад, беларуская лацінка: Aa, Bb, Cc, Ćć, Čč, Dd...
Няма ў нас адпаведнага слова. Расейскае слова „врачиха“ — прастамоўнае, непаважлівае. У беларускай мове слова „ўрач“ — русізм. Беларускія ж словы „доктарка“, „лекарка“ — нэўтральныя.
Сапраўды, няма ў нас адпаведнага слова. Расейскае слова „врачиха“ — прастамоўнае, непаважлівае. Беларускія ж словы „доктарка“, „лекарка“ — нэўтральныя.
Няма ў нас адпаведнага слова. Расейскае слова „врачиха“ — прастамоўнае, непаважлівае. Беларускія ж словы „доктарка“, „лекарка“ — нэўтральныя.
Не. Каралёвая. „Гаспадарыня Каралёвая“ — манаршы тытул у XVI cтагодзьдзі. Падобныя найменьні ад мужавага імя, прозьвішча, занятку: гетманавая, ваяводзіная, кавалёвая, Сапежына(я). Формы на -іха пазьнейшыя і надта дэмакратычныя: Лявоніха.
Так. Каралёвая. „Гаспадарыня Каралёвая“ — манаршы тытул у XVI cтагодзьдзі. Падобныя найменьні ад мужавага імя, прозьвішча, занятку: гетманавая, ваяводзіная, кавалёвая, Сапежына(я). Формы на -іха пазьнейшыя і надта дэмакратычныя: Лявоніха.
Не. Каралёвая. „Гаспадарыня Каралёвая“ — манаршы тытул у XVI cтагодзьдзі. Падобныя найменьні ад мужавага імя, прозьвішча, занятку: гетманавая, ваяводзіная, кавалёвая, Сапежына(я).
Не. Манікюрніца. Жаночыя назвы прафэсіяў на -ша характэрныя для расейскае мовы. А манікюрняй можна назваць пакой, кабінэт, дзе робяць манікюр.
Не. Манікюрніца. Жаночыя назвы прафэсіяў на -ша характэрныя для расейскае мовы. А манікюрняй можна назваць пакой, кабінэт, дзе робяць манікюр.
Так. Манікюрніца. Жаночыя назвы прафэсіяў на -ша характэрныя для расейскае мовы. А манікюрняй можна назваць пакой, кабінэт, дзе робяць манікюр.
Не, мянчанка. Мужчынскія і жаночыя формы назваў паводле месца жыхарства ня мусяць быць сымэтрычныя: тураве́ц — тураўлянка. Або: шляхцюк — шляхцянка.
Так, мянчанка. Мужчынскія і жаночыя формы назваў паводле месца жыхарства ня мусяць быць сымэтрычныя: тураве́ц — тураўлянка. Або: шляхцюк — шляхцянка.
Не, слова ёсьць: мянчанка. Мужчынскія і жаночыя формы назваў паводле месца жыхарства ня мусяць быць сымэтрычныя: тураве́ц — тураўлянка. Або: шляхцюк — шляхцянка.
Не. Уявіце сабе: сьвержаніца (і ацаніце велічнасьць жаночага найменьня!). Мужчына — сьвяржанін. Колас згадаў мястэчка ў „Новай зямлі“: „А ў Сьвержань пойдзе – купіць пляцку“ (пляскатую булачку).
Не. Уявіце сабе: сьвержаніца (і ацаніце велічнасьць жаночага найменьня!). Мужчына — сьвяржанін. Колас згадаў мястэчка ў „Новай зямлі“: „А ў Сьвержань пойдзе – купіць пляцку“ (пляскатую булачку).
Так. Нечакана, але сьвержаніца (ацаніце велічнасьць жаночага найменьня!). Мужчына — сьвяржанін. Колас згадаў мястэчка ў „Новай зямлі“: „А ў Сьвержань пойдзе – купіць пляцку“ (пляскатую булачку).
Не. Формы на -анка/-янка азначаюць дачку: панна Катарына Сапежанка – падканцлеранка Вялікага Княства Літоўскага. Значыць, яна дачка падканцлера Сапегі. Паэтка, якую мы ведаем пад псэўданімам Цётка, звалася Аляіза Пашкевічанка (дачка Пашкевіча).
Не. Формы на -анка/-янка азначаюць дачку: панна Катарына Сапежанка – падканцлеранка Вялікага Княства Літоўскага. Значыць, яна дачка падканцлера Сапегі. Паэтка, якую мы ведаем пад псэўданімам Цётка, звалася Аляіза Пашкевічанка (дачка Пашкевіча).
Так. Формы на -анка/-янка азначаюць дачку: панна Катарына Сапежанка – падканцлеранка Вялікага Княства Літоўскага. Значыць, яна дачка падканцлера Сапегі. Паэтка, якую мы ведаем пад псэўданімам Цётка, звалася Аляіза Пашкевічанка (дачка Пашкевіча).