Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Валодзя, я перэдумаў». #давайпака пра плян альтэрнатыўнай інтэграцыі


Уладзіміравіч ня хоча ўступаць у Беларусь, Грыгор’евіч не разгубіўся і зрабіў яшчэ адзін ход канём.

— Прывітаньне, Валодзя! Ало.
— Что?
— Прывітаньне гавару!
— Что?!
— Ой, прасці. Не пераключыўся. Здрауствуй!
— Здравствуй, Григорьевич. Опять ты.
— Я, Валодзя.
— Что на этот раз?
— Валодзя, я перэдумаў. Не нада вам в нас вступаць.
— Я так и думал. Рад, что ты соглашаешься с нашим предложением.
— Валодзя, я не саглашаюсь.
— Григорьевич, прекращай вот это вот всё. Ты сам понимаешь — так как раньше, уже не будет. Денег вам больше никто не даст просто так.
— Я панімаю, Валодзя... Панімаю. Паэтаму мы рэшылі аб’едзіняцца, но з другімі. Вот.
— Григорьевич, ну не смеши ты меня. Ты же умный мужик, кому вы нужны? В Евросоюз вступите? Ты свой ВВП видел? Вы даже в ВТО не можете вступить, какой Евросоюз? Ну отменишь ты смертную казнь, ну поставишь на нашей границе посты. Думаешь, всё? Сразу вам синие флаги с жёлтыми звёздами на райисполкомы разрешат вешать? Дудки. Никому вы там не нужны. Они ещё Румынию с Болгарией переварить не могут. Брексит, опять же. Забудь, Григорьевич.
— Вало...
— В НАТО вас, думаешь, возьмут? С вашей, прости меня Господи, армией, с границей в пяти минутах от Смоленска? Раскрой глаза, Григорьевич. Только мы вас готовы поддерживать. Не просто так, конечно. Мир меняется, надо объединяться.
— Владзіміра...
— Ну вот с кем, если не с нами, Саш? А? Головой подумай, кто у вас ещё остаётся?
— Украіна.
— Что?
— Украіна, Валодзя.
— Подо...
— Ты сам падумай — рынак пачці как ваш, эканоміка слабенькая, прэдпрыяція бедные. Нашы мазы і трактара как піражкі пайдут. Малочка, мяса — всё можна пастаўляць. Ані нам тожэ сваё што-нібуць. Туда-сюда, чэрэз пару лет выйдзем на аб’ёмы. Ім жэ толька намекні, што проціў вас аб’едзіняемся, чэрэз час в Мінске будут са всемі бумагамі і аркестрам. Ужэ званілі спрашывалі.
— Григорь...
— Я і названіе прыдумал — Кіевская Беларусь. Как цебе?
— ...
— Ані нам томаса немнога дадут свайво, введзём обшчые санкцыі проціў вас. Будзеце в Калініграт чэрэз Мурманск летаць, Валодзя. Прэдстаўляеш?
— Мы на энергоносители цены поднимем.
— Ну памёрзнем чуць, для арганізма палезна. Ізмененіе клімата апяць жэ, Валодзя. Глабальнае пацепленіе начынаецца, я па целевізару відзяў. Ты не сматрэў? Рассія 24, там ешчо гаварылі, што скора всю Амерыку затопіт. Пасматры.
— Остановим строительство Островецкой АЭС.
— Да хоть себе её всю забірайце, в Варонеж. Мы да сіх пор не знаем, зачэм её строім.
— Танковая колонна из Брянска выйдет.
— Валодзя, у нас сісцема Белтол для транспартных срэдств цяжэлее 3,5 тоны. Вам дзешэвле будзет новый крэдзіт даць.
— Григорьевич!
— Нічэво лічнава. Джаст, как гаварыцца, бізнэс, Валодзя.
— Сколько?
— Адзін міліард долараў.
— Сколько?!
— Пяцьсот міліонаў. В этам гаду. І ешчо трыста в следуюшчэм. Пат тры працэнта.
— Ты не обна...
— Мы ужэ всё пашчыталі, далжно хваціць. Іначэ прыдзёцца запускаць в вешчаніе украінскій целеканал.
— Ясно... Обсужу с правительством, перезвоню.
— Ну вот, атлічна. Пладатворный разгавор.
— До свидания.
— Давай, Валодзя. Пака.

Падпісацца на асобны тэлеграм-канал праекту #давайпака можна тут.

#давайпака — аўтарскі праект журналіста Свабоды Алеся Пілецкага. Узьнік летам 2015 году «ў якасьці альтэрнатывы шэрасьці і безнадзейнасьці палітычнага жыцьця краіны».

Алесь Пілецкі
Алесь Пілецкі

Выдуманыя пэрсанажы ў выдуманых дыялёгах абмяркоўваюць рэальныя падзеі жыцьця, выклікаючы сьмех і сьлёзы ў публікі.

За тры гады выйшла амаль тры сотні дыялёгаў, кожны зь якіх зьбіраў сотні і тысячы лайкаў і рэпостаў у Фэйсбуку. Са студзеня 2019 году #давайпака выходзіць на svaboda.org.

Камэнтаваць тут можна праз Facebook. Калі вы ў Беларусі, любы камэнтар можа быць падставай для перасьледу з боку ўладаў

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG