Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Article 2001-08-19



Калі дарога завершыцца стомлена
і вочы твае прымружыць захоча змора
недзе на ростанях вызваленай тваёй радзімы
прыгадаеш гроты Эгейскага й Сарагасава мора
пляжы Чырвонага ці выспаў Азорскіх
і мілосьць высокую
падзеленую з караблямі й аблокамі
пад небам Арктыкі й туманамі Поўначы
у пустэльнях Поўдня дзе брыз
да сьвітаньня расчульвае поўня

Там як кудмень ішоў з табою ўспамін
пра тваю радзіму рабыню
таму ніколі
не забывайся на мэлянхалічны водар магноліяў
на вільгаць жарсьці ў пространі ночы
пакліч мяне ціхім голасам
патушы сьвятло кволае апошняе зоркі
на нябёсах якія прытулак знайшлі ўва мне
і ня плач і адчай не будзі глухі
не шкадуй што натрапіліся такія шляхі

Калі вернешся з абсурднай вандроўкі па сьвеце
галаву пакладзі на сьцёгны радзімы
і прыме радзіма нерастрачанага сына
што на золку вяртаеца зь небыцьця
са свайго плыцьця супраць плыні

(Пераклад Рыгора Барадуліна)
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG