Article 2001-03-01

Каб жыць – і ня ведаць,
на якія вяршыні
ступаеш,
што кожны наш крок –
па-над прорвай;

не баяцца
збудзіць матылёў
бляклакрылых,
што з безданяў
вылятаюць раямі;

не шукаць таемныя сэнсы
карункаў
іхнага танцу,
што ў адзіным:
жыць і – ня ведаць.