Сёньня а сёмай гадзіне раніцы каля прахадной Віцебскага вытворчага аб'яднаньня "Маналіт" адбыўся напад на вядомага ў горадзе актывіста Кансэрватыўна-хрысціянскае партыі БНФ Барыса Хамайду. Пляцоўка перад уваходам на прадпрыемства – звычайнае месца, на якім Барыс Ханонавіч распаўсюджвае сярод працоўных друкаваную прадукцыю. Вось і сёньня ён падыйшоў туды перад пачаткам зьмены, каб параздаваць колькі паасобнікаў спэцвыпуску Свабоднага прафсаюзу беларускага ў дапамогу рабочаму актывісту, прысьвечанага лукашэнкаўскаму дэкрэту № 29. Але не пасьпеў спадар Хамайда пачаць сваю справу, як з прахадной выбеглі два чалавекі і ў зьневажальнай форме запатрабавалі, каб ён неадкладна "выбіраўся адгэтуль пакуль цэлы". На спробы даведацца іхныя прозьвішчы адказу не было. У выніку адзін усё ж назваўся кіраўніком аховы, другі суправаджаў першага ў якасьці дадатковай моцы. Удвох яны пачалі адціскаць Хамайду далей ад прахадной, пры гэтым лаяліся і называлі яго "праклятым бэнээфаўцам". Сутычка працягвалася некалькі хвілінаў і невядома, чым бы скончылася, але ў гэты момант з аўтобуснага прыпынку пачаў падыходзіць гурт рабочых, і пільныя ахоўнікі пануючай ідэалёгіі былі вымушаныя хуценька схавацца на тэрыторыі завода. "Дзякуй Богу! Нічога не падралі", – кажа спадар Хамайда. А ўсю друкаваную прадукцыю, якая карыстаецца вялікім попытам, ён, як заўсёды, распаўсюдзіў. У сьвятле апошніх падзеяў ужо магчыма зрабіць высновы: свабоднае слова вельмі муляе, і наступ на незалежны друк ўзмацняецца як з боку ўладаў, так і з боку яе добраахвотных памагатых.
Сёньня а сёмай гадзіне раніцы каля прахадной Віцебскага вытворчага аб'яднаньня "Маналіт" адбыўся напад на вядомага ў горадзе актывіста Кансэрватыўна-хрысціянскае партыі БНФ Барыса Хамайду. Пляцоўка перад уваходам на прадпрыемства – звычайнае месца, на якім Барыс Ханонавіч распаўсюджвае сярод працоўных друкаваную прадукцыю. Вось і сёньня ён падыйшоў туды перад пачаткам зьмены, каб параздаваць колькі паасобнікаў спэцвыпуску Свабоднага прафсаюзу беларускага ў дапамогу рабочаму актывісту, прысьвечанага лукашэнкаўскаму дэкрэту № 29. Але не пасьпеў спадар Хамайда пачаць сваю справу, як з прахадной выбеглі два чалавекі і ў зьневажальнай форме запатрабавалі, каб ён неадкладна "выбіраўся адгэтуль пакуль цэлы". На спробы даведацца іхныя прозьвішчы адказу не было. У выніку адзін усё ж назваўся кіраўніком аховы, другі суправаджаў першага ў якасьці дадатковай моцы. Удвох яны пачалі адціскаць Хамайду далей ад прахадной, пры гэтым лаяліся і называлі яго "праклятым бэнээфаўцам". Сутычка працягвалася некалькі хвілінаў і невядома, чым бы скончылася, але ў гэты момант з аўтобуснага прыпынку пачаў падыходзіць гурт рабочых, і пільныя ахоўнікі пануючай ідэалёгіі былі вымушаныя хуценька схавацца на тэрыторыі завода. "Дзякуй Богу! Нічога не падралі", – кажа спадар Хамайда. А ўсю друкаваную прадукцыю, якая карыстаецца вялікім попытам, ён, як заўсёды, распаўсюдзіў. У сьвятле апошніх падзеяў ужо магчыма зрабіць высновы: свабоднае слова вельмі муляе, і наступ на незалежны друк ўзмацняецца як з боку ўладаў, так і з боку яе добраахвотных памагатых.
Самае папулярнае
1