Ва ўпраўленьні турызму галіновага міністэрства паведамілі, што сёньня яшчэ не гатовыя агалосіць канчатковых вынікаў. Аднак ужо можна казаць, што некалькі дзясяткаў турапэратараў ня здолелі ўкласьціся ў абвешчаны тэрмін і будуць пазбаўленыя ліцэнзіі.
На ўязны турызм на дзяржаўным узроўні зьвярнулі ўвагу ад мінулага году. Колькасьць фірмаў і прадпрымальнікаў, пазбаўленых ліцэнзіі за адсутнасьць жаданьня ці магчымасьці працаваць на ўязны турызм, склала амаль дзьве сотні. Аднак нават пастанова Савету міністраў, якой акрэсьліваюцца новыя правілы дзейнасьці ў гэтым сэктары рынку, мала паспрыяла павелічэньню патоку замежнікаў у Беларусь. Так і ня створаная адпаведная інфраструктура, а кошт у гатэлях Менску параўнальны з пражываньнем у краінах Заходняй Эўропы.
За 2005 год колькасьць іншаземцаў, якія прыехалі ў краіну, падвысілася ўсяго на 25 тысяч чалавек, дасягнуўшы 90 тысяч. Гэты пры тым, што ў суседнюю Латвію штогоду прыяжджаюць 3,5 мільёна чалавек. Зрэшты, якраз Латвія займае адно зь першых месцаў у Эўропе паводле прыросту замежных турыстаў. І калі найбліжэйшыя суседзі, эстонцы і літоўцы, складаюць больш за 50% ад усіх замежных турыстаў, то беларусы маюць у агульнай статыстыцы сьціплы 1%. Але і колькасьць латышоў, якія едуць у Беларусь, прыблізна такая ж. Кіраўнік дзяржаўнага агенцтва турызму Латвійскай Рэспублікі Улдзіс Вітальньш бачыць у гэтым наступныя прычыны:
(Вітальньш: ) “Пэрспэктывы паездак грамадзянаў Латвіі ў Беларусь досыць рэальныя. Але гэта залежыць шмат ад якіх фактараў. Перадусім, вы павінны зрабіць хоць якуюсьці рэкляму сваіх турыстычных аб’ектаў, таму што без рэклямных намаганьняў, без укладаньняў грошай у той ці іншы рынак нічога ня будзе. Іншымі словамі, вы ніколі не атрымаеце турыстычнай плыні, нічога дзеля гэтага ня робячы. Гэта па-першае. Па-другое, у Беларусі ліцэнзійная дзейнасць на турпаслугі, з-за чаго засталося ня так шмат турфірмаў, якія ўвогуле працуюць у гэтым бізнэсе”.
Журналіст зь Фінляндыі Пэнці Вяйсто напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў быў у Беларусі. Кажа, што яго сюды прывяла, так бы мовіць, вытворчая неабходнасьць. Аднак ён ня ведае ніводнай фінскай турфірмы, якая прапаноўвала б варыянты турызму, ня кажучы ўжо пра адпачынак, у Беларусі.
(Вяйсто: ) “Пэўны плён працы на прыцягненьне замежнікаў можа мець якраз тое, што па суседзтве зь Беларусьсю зьявіліся новыя краіны-сябры Эўразьвязу. Перадусім, я кажу пра краіны Балтыі. Гэта ў любым выпадку будзе ўплываць на працэс зьменаў у Беларусі, у тым ліку, і зьменаў палітычнага кшталту. Гэта пытаньне часу, але станоўчыя зьмены тут непазьбежныя. А гэта падстава да таго, каб праз тую ж Латвію сюды ў пэрспэктыве паехалі замежнікі”.
Яшчэ напачатку летняга сэзону Міністэрства спорту і турызму папярэдзіла: суб’екты гаспадараньня, якія маюць ліцэнзіі на турапэратарскую дзейнасьць, да 20 жніўня мусяць здаць копіі статыстычнай справаздачнасьці аб прыёме замежных турыстаў за першае паўгодзьдзе 2006 году. У іншым выпадку будзе прынятае рашэньне аб ануляваньні ліцэнзіяў згодна з пастановай Саўміну.
На ўязны турызм на дзяржаўным узроўні зьвярнулі ўвагу ад мінулага году. Колькасьць фірмаў і прадпрымальнікаў, пазбаўленых ліцэнзіі за адсутнасьць жаданьня ці магчымасьці працаваць на ўязны турызм, склала амаль дзьве сотні. Аднак нават пастанова Савету міністраў, якой акрэсьліваюцца новыя правілы дзейнасьці ў гэтым сэктары рынку, мала паспрыяла павелічэньню патоку замежнікаў у Беларусь. Так і ня створаная адпаведная інфраструктура, а кошт у гатэлях Менску параўнальны з пражываньнем у краінах Заходняй Эўропы.
За 2005 год колькасьць іншаземцаў, якія прыехалі ў краіну, падвысілася ўсяго на 25 тысяч чалавек, дасягнуўшы 90 тысяч. Гэты пры тым, што ў суседнюю Латвію штогоду прыяжджаюць 3,5 мільёна чалавек. Зрэшты, якраз Латвія займае адно зь першых месцаў у Эўропе паводле прыросту замежных турыстаў. І калі найбліжэйшыя суседзі, эстонцы і літоўцы, складаюць больш за 50% ад усіх замежных турыстаў, то беларусы маюць у агульнай статыстыцы сьціплы 1%. Але і колькасьць латышоў, якія едуць у Беларусь, прыблізна такая ж. Кіраўнік дзяржаўнага агенцтва турызму Латвійскай Рэспублікі Улдзіс Вітальньш бачыць у гэтым наступныя прычыны:
(Вітальньш: ) “Пэрспэктывы паездак грамадзянаў Латвіі ў Беларусь досыць рэальныя. Але гэта залежыць шмат ад якіх фактараў. Перадусім, вы павінны зрабіць хоць якуюсьці рэкляму сваіх турыстычных аб’ектаў, таму што без рэклямных намаганьняў, без укладаньняў грошай у той ці іншы рынак нічога ня будзе. Іншымі словамі, вы ніколі не атрымаеце турыстычнай плыні, нічога дзеля гэтага ня робячы. Гэта па-першае. Па-другое, у Беларусі ліцэнзійная дзейнасць на турпаслугі, з-за чаго засталося ня так шмат турфірмаў, якія ўвогуле працуюць у гэтым бізнэсе”.
Журналіст зь Фінляндыі Пэнці Вяйсто напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў быў у Беларусі. Кажа, што яго сюды прывяла, так бы мовіць, вытворчая неабходнасьць. Аднак ён ня ведае ніводнай фінскай турфірмы, якая прапаноўвала б варыянты турызму, ня кажучы ўжо пра адпачынак, у Беларусі.
(Вяйсто: ) “Пэўны плён працы на прыцягненьне замежнікаў можа мець якраз тое, што па суседзтве зь Беларусьсю зьявіліся новыя краіны-сябры Эўразьвязу. Перадусім, я кажу пра краіны Балтыі. Гэта ў любым выпадку будзе ўплываць на працэс зьменаў у Беларусі, у тым ліку, і зьменаў палітычнага кшталту. Гэта пытаньне часу, але станоўчыя зьмены тут непазьбежныя. А гэта падстава да таго, каб праз тую ж Латвію сюды ў пэрспэктыве паехалі замежнікі”.
Яшчэ напачатку летняга сэзону Міністэрства спорту і турызму папярэдзіла: суб’екты гаспадараньня, якія маюць ліцэнзіі на турапэратарскую дзейнасьць, да 20 жніўня мусяць здаць копіі статыстычнай справаздачнасьці аб прыёме замежных турыстаў за першае паўгодзьдзе 2006 году. У іншым выпадку будзе прынятае рашэньне аб ануляваньні ліцэнзіяў згодна з пастановай Саўміну.
