Ад мінулага лета пакутуюць без вады жыхары вёскі Мікалаеўкі Добрускага раёну. Вадавод на асноўных вуліцах адключаны, а два састарэлыя калодзежы ня ў стане напаіць вёску.
Калодзежаў у Мікалаеўцы хапае: на адной толькі Вакзальнай вуліцы — цэлых пяць. Але толку зь іх мала.
Апавядае вяскоўка Тамара з Вакзальнай вуліцы:
«Няма вады — і ўсё тут. Хаджу вунь туды, на скрыжаваньне. Калёнкі ў нас наагул не працуюць. Зіму прахадзіла ў чужыя калодзежы па ваду. А гэты калодзеж — ён пусты. Першае вядро чарпану, адстаіцца — сьвятлее вада. А другое ўжо сівае, зь пяском — толькі анучы памыць. Піць нельга, піць я ўжо баюся».
Кабета апавяла, што калісьці побач быў неблагі калодзеж, але яго зарылі. Новы зрабілі для адчэпу, усяго на пяць бэтонных кадаўбаў:
«Во тут быў калодзеж, дык яго зарылі, бо ў ім баба ўтапілася. А гэта новы зрабілі на пяць кольцаў — якая тут вада будзе? Зрабілі для адчэпу. Усё хутка пазакопваюць. Ня дай Бог пажар, усё прапала — тушыць няма чым».
Спадар Міхаіл, які зламаў нагу і ходзіць на мыліцах, пералічвае занядбаныя калодзежы:
«Тут у нас адзін, там другі, трэці. І яшчэ каля Надзі — яго там ніколі ня чысьцілі. Там адны толькі трубныя колы стаяць. Ходзім туды-сюды. Тут жа піць нельга — вада чорная. Так і жывём, ходзім ад аднаго калодзежа да іншага».
Пытаюся, а ці нельга самім вясковым мужчынам пачысьціць калодзежы? Так заўсёды рабілі ў беларускіх вёсках.
Міхаіл: «Якія тут тыя мужчыны? Няма тут здаровых мужыкоў. Дый плаціць трэба. А хто яшчэ пачысьціць? Калгас? Сельсавет? Прыедуць, ваду адпампуюць — і ўсё».
Цэнтралізаваны вадавод у вёсцы таксама не працуе, прынамсі на дзьвюх цэнтральных вуліцах — Вакзальнай і Каапэратыўнай.
«Трубы там парвала. Робяць, а толку няма. Нядаўна былі ваду пусьцілі, пабыла з паўдня — і зноў перакрылі. І зноў недзе парвала — вунь экскаватар пайшоў, можа, будуць рабіць. Трэба, каб калгас аддаў вадзяныя калёнкі камунальнікам, то лепшы толк быў бы. А то водаправод на калгасе, а ён і сваё ня можа добра зрабіць».
У Мікалаеўцы водаправод сапраўды на балянсе мясцовага КСУПа «Чырвоная Буда». Акурат сёньня на Каапэратыўную вуліцу гаспадарка прыгнала трактар з каўшом. Вадавод адкапалі, каб адрамантаваць праржавелыя трубы. Над вырытай ямай стаіць каля дзясятка пэнсіянэраў і калгасьнікаў. Двое спрабуюць утаймаваць разрыў вадавода.
Спэцыяліст: «Гэта трэцяе месца разрыву. Рабілі два дні таму — дык два разрывы заладзілі. Адзін застаўся. Але заўчора экскаватар зламаўся. Учора рамантавалі, і сёньня вось далі».
Цікавімся ў спэцыяліста, чаму гаспадарка не перадае вадавод на абслугоўваньне камунальнікам? У іх і тэхніка адпаведная ёсьць, і сантэхнікі.
Спэцыяліст: «Чаму? У нас тут сьвідравіна, мы поім фэрмы. Калі браць толькі Мікалаеўку, то тут стаіць 400 кароў і 300 галоў маладняку. Калі водаправод мы перададзім камунальнікам, то за ваду мы ня будзем пасьпяваць плаціць».
Жыхары Каапэратыўнай вуліцы рамонтам незадаволеныя. Калгасныя рамонтнікі перад раскопамі прыбралі калёнку, а новую на яе месцы стаўляць не зьбіраюцца. Гэта й абурае вяскоўцаў:
Кабета: «Адна калёнка вунь дзе, іншая — вунь. А я тут жыву, і мушу туды хадзіць па ваду. Як тут цякло, дык прапілі хлопцы калёнку. Кажуць, прадалі камусьці».
Пра свае пакуты жыхары Мікалаеўкі куды толькі не зьвярталіся — у мясцовыя органы ўлады, абласную санітарную службу. Кажуць, што дастукаліся да старшыні аблвыканкаму Ўладзімера Дворніка. Той нібыта прыяжджаў сам у вёску, пасьля чаго мясцовы КСУП і пачаў раскопкі вадавода.
Вяскоўцы кажуць, што бясьсьнежная зіма і засушлівая вясна значна панізілі грунтовыя воды. Таму і абмялелі неглыбокія калодзежы.
Пэнсіянэрка Ганна скрушна заўважае:
«Зь верасьня вады нямашака. Няма вады — хоць памірай. Ні бялізну памыць, ні самім памыцца. Украіна хоць і ваюе, а ім ваду возяць. Украіна ж побач — тут памежная зона блізка. Дык няхай бы і нам ваду вазілі, ці чорт яго ведае што рабіць».
