Паводле адной зь іх, гісторыя сьвята пачалася амаль 2000 гадоў таму, калі кельцкія плямёны жылі на тэрыторыі сучаснай Ангельшчыны, Ірляндыі, Валіі, Шатляндыі і Паўночнай Францыі. Увечары 31 кастрычніка і ўвесь дзень 1 лістапада яны ўшаноўвалі бога памерлых. Яны верылі, што 31 кастрычніка бог зьбярэ душы ўсіх памерлых у мінулым годзе. Каб аплаціць іх грахі, бог пасяляе душы ў абалонку жывёлін, якія куды – залежыць ад грахоў.
Акрамя таго, кельты пакланяліся і богу сонца. Яны запальвалі вялікія вогнішчы. Рытуальнымі нажамі ў гарбуза, рэпы выразаліся вочы, нос, рот, і ад ахвярнага агню запальваліся ліхтары розных формаў і памераў. Цяпер гэты абрад называецца “сьвятам гарбузоў”.
Другая вэрсія. Згодна з ірляндзкім паданьнем аб паходжаньні гэлаўінскага гарбуза, аднойчы, напярэдадні Дня ўсіх сьвятых, на заўсёды п’янага каваля Джэка выйшаў д’ябал. Д’яблу хацелася душы Джэка, а Джэку – выпіць. Каб адбыўся абмен душы на традыцыйны ірляндзкі напой эль, д’ябал ператварыўся ў манэтку. Джэк сунуў яе ў кішэню, дзе ляжаў срэбны крыжык. Чорт, натуральна, заенчыў. Пасьля доўгіх спрэчак Джэк пагадзіўся адпусьціць чорта ў абмен на 10 гадоў шчасьця і элю. Праз 10 гадоў хітры каваль зноў падмануў нячысьціка. Калі настаў час Джэку паміраць, Бог адмовіўся забраць на нябёсы алькаголіка, які меў дачыненьне зь нячыстай сілай. Джэк атрымаў сьвечку і гарбуз і пайшоў бадзяцца па белым сьвеце. Ну, а паколькі падмануты чорт баіцца гэтага аматара элю, ірляндцы здагадаліся выстаўляць сьвечку і гарбуз перад сваімі дзьвярыма, каб намякнуць нячысьціку: Джэк можа цяпер знаходзіцца ў гасьцях у гэтага сямейства...
У нашыя дні неадымны сымбаль Гэлаўіну – гарбузовая галава. У гэтую ноч дзеці грукаюць у дамы з крыкамі: “Частуй або пашкадуеш!” Калі вы не прынесяце нешта ў ахвяру, “злыя дэманы” могуць жорстка пажартаваць з вас.
Акрамя таго, кельты пакланяліся і богу сонца. Яны запальвалі вялікія вогнішчы. Рытуальнымі нажамі ў гарбуза, рэпы выразаліся вочы, нос, рот, і ад ахвярнага агню запальваліся ліхтары розных формаў і памераў. Цяпер гэты абрад называецца “сьвятам гарбузоў”.
Другая вэрсія. Згодна з ірляндзкім паданьнем аб паходжаньні гэлаўінскага гарбуза, аднойчы, напярэдадні Дня ўсіх сьвятых, на заўсёды п’янага каваля Джэка выйшаў д’ябал. Д’яблу хацелася душы Джэка, а Джэку – выпіць. Каб адбыўся абмен душы на традыцыйны ірляндзкі напой эль, д’ябал ператварыўся ў манэтку. Джэк сунуў яе ў кішэню, дзе ляжаў срэбны крыжык. Чорт, натуральна, заенчыў. Пасьля доўгіх спрэчак Джэк пагадзіўся адпусьціць чорта ў абмен на 10 гадоў шчасьця і элю. Праз 10 гадоў хітры каваль зноў падмануў нячысьціка. Калі настаў час Джэку паміраць, Бог адмовіўся забраць на нябёсы алькаголіка, які меў дачыненьне зь нячыстай сілай. Джэк атрымаў сьвечку і гарбуз і пайшоў бадзяцца па белым сьвеце. Ну, а паколькі падмануты чорт баіцца гэтага аматара элю, ірляндцы здагадаліся выстаўляць сьвечку і гарбуз перад сваімі дзьвярыма, каб намякнуць нячысьціку: Джэк можа цяпер знаходзіцца ў гасьцях у гэтага сямейства...
У нашыя дні неадымны сымбаль Гэлаўіну – гарбузовая галава. У гэтую ноч дзеці грукаюць у дамы з крыкамі: “Частуй або пашкадуеш!” Калі вы не прынесяце нешта ў ахвяру, “злыя дэманы” могуць жорстка пажартаваць з вас.
