Скончыўшы Літінстытут ў 1951 годзе, Сарноў працаваў у часопісе «Пионер», «Литературной газете», быў аўтарам літаратурных перадач.
З канца 1960-х гадоў і да перабудовы Сарноў практычна не друкаваўся. Ён аўтар прац пра Зошчанку, Маякоўскага, Эрэнбурга, Маршака. У 2004-2006 гадах Сарноў выпусьціў дзьве кнігі ўспамінаў, у 2008-2011 выйшла яго чатырохтомная праца «Сталін і пісьменьнікі». У 2012 годзе Сарноў выпусьціў кнігу «Фэномэн Салжаніцына».
З канца 1960-х гадоў і да перабудовы Сарноў практычна не друкаваўся. Ён аўтар прац пра Зошчанку, Маякоўскага, Эрэнбурга, Маршака. У 2004-2006 гадах Сарноў выпусьціў дзьве кнігі ўспамінаў, у 2008-2011 выйшла яго чатырохтомная праца «Сталін і пісьменьнікі». У 2012 годзе Сарноў выпусьціў кнігу «Фэномэн Салжаніцына».
