Затрыманьні на здымках «Авэля», у тым ліку за вокліч «Жыве Беларусь!» ВІДЭА

Стваральнікі прапагандысцкай стужкі «Авэль» паўтарылі маршрут шэсьця, якім у дзень прэзыдэнцкіх выбараў 19 сьнежня 2010 году прайшлі некалькі дзясяткаў тысяч нязгодных з вынікамі выбараў.

Масоўка ў колькасьці блізу 4 тысяч чалавек прайшлася ад Кастрычніцкай плошчы да Дому ўраду на плошчы Незалежнасьці. Зрэшты, на тым усё і скончылася — эпізод супрацьстаяньня з байцамі спэцназу быў зьняты раней, 30 студзеня.

Прамэнаду да ўраду папярэднічаў дакладны інструктаж масоўкі: куды ісьці, як сябе паводзіць, што выкрыкваць. Як і ў папярэднія дні, палітычныя лёзунгі і нацыянальная сымболіка былі прызнаныя нямэтазгоднымі. У выніку па праспэкце крочыў безаблічны натоўп, які толькі зрэдку нагадваў пра сябе жывёльным рыкам «Э-э-э!», «У-у-у-у». Не было нават ужо легендарнага «Что-то не так!»

Зрэшты, не абышлося без канфузу. Калі калёна псэўдадэманстрантаў параўнялася з унівэрсамам «Цэнтральны», адтуль радасна выскачыў мужчына сярэдніх гадоў і з крыкам «Жыве Беларусь!» далучыўся да «апазыцыянэраў».

Пасьля некалькіх імправізацыяў кшталту «Луку на муку!» рэвалюцыянэра, які ламаў стэрыльны сцэнар, пільныя людзі ў цывільным узялі пад рукі і павялі ў пастарунак.

Тым часам калёна пад аб’ектывамі кінакамэраў, усталяваных пасярод дарогі на адмысловых кранах, безгалоса рушыла далей.

За тры дні здымкаў кінулася ў вочы, што хтосьці ў камандзе пастаноўшчыкаў не на жарт захапляецца піратэхнікай. 30 студзеня, падчас рэканструкцыі «штурму» Дому ўраду, з натоўпу ў байцоў спэцназу ляцелі бутэлькі з «кактэйлем Молатава». Чаго, дарэчы, на Плошчы не было.



1 лютага каскадэры, якіх паставілі на чале калёны, несьлі ў руках запаленыя фаеры, праз гэта карціна больш нагадвала марш футбольных заўзятараў. А крыху раней у раёне плошчы Незалежнасьці выбухнуў кіношны мікрааўтобус, у якім захоўваўся вогненебясьпечны рэквізыт. Абышлося без траўмаў.

Але цалкам пазьбегнуць эксцэсаў не ўдалося. Пасьля таго, як масоўка фінішавала на прыступках Дому ўраду і на разьвітаньне першыя шэрагі некалькі разоў праскандавалі «Против! Против!», усім праз мэгафон сказалі дзякуй і папрасілі разыйсьціся.

Калі масоўка пачала рухацца да мэтро, відэаапэратар агенцтва БелаПАН Васіль Сямашка спыніў двух студэнтаў і папрасіў адказаць на некалькі пытаньняў. Калі інтэрвію скончылася, студэнтаў схапілі «ціхары».

Сямашка, зразумеўшы, што падставіў маладых людзей, кінуўся на іх абарону, у выніку чаго яго скруцілі і самога.

Пазьней ён расказаў Свабодзе, што з «цывільнымі» быў дасягнуты кампраміс: відэа выдаляецца, а студэнтаў адпускаюць на волю. Паведамляць журналістам прычыны затрыманьня хлопца і дзяўчыны праваахоўнікі, якімі кіраваў ажно генэрал міліцыі («Ды ты знаешь, с кем разговариваешь?!», — палохаў Сямашку высокі чын, пад чорным камбэзам якога знакаў адрозьненьня не было бачна) не зьбіраліся.





Што да працы здымачнай групы фільма, то ўсё робіцца без асаблівага імпэту. Калі здымкі прызначаныя на нейкі час, можна сьмела накідваць 2-3 гадзіны — ніхто нікуды не сьпяшаецца. У першы дзень варушыцца пачалі замест 19-й гадзіны толькі а 22-й, на другі спазьніліся на паўтары гадзіны, а 1 лютага масоўку, якая сабралася а 20-й, задзейнічалі а 22.30.

Мастацкі фільм «Авэль», на фінансаваньне якога Міністэрства культуры Беларусі выдаткавала 2 мільёны даляраў, рыхтуе да вытворчасьці інтэрнацыянальная брыгада пад кіраўніцтвам Ўільяма Дэвіталя — былога ўкраінскага каскадзёра, які 20 гадоў таму ад’ехаў у ЗША, будучы яшчэ Віталём Васільковым. Уся адказнасьць за канчатковы прадукт ляжыць на прыватнай кінакампаніі «Нонстоп Мэдыя».