«Я якраз пад’яжджаю да свайго дому і бачу шмат машын. Ой, вось я ўжо дома, а ў дварэ поўна рэпартэраў… На душы мне ўжо лепей, я нават ня ведаю, як радавацца».
На пытаньне, што яна цяпер скажа польскім журналістам, Тэрэса адказала Свабодзе:
«Нават ня ведаю. Тое, што я шчасьлівая. Гэта напэўна, што шчасьлівая, што зараз увайду ў свой дом і ўсіх павітаю».
Максымальна коратка падсумоўваючы свае прыгоды ў Беларусі, Тэрэса Стшэлец заявіла:
«У Беларусь ужо напэўна ніколі больш не вярнуся».
Муж Тэрэсы Яраслаў Стшэлец, які суправаджаў яе зь Берасьця, да разгорнутых камэнтароў таксама не гатовы:
«Што тут сказаць! Мы ўсе на эмоцыях. Мусім астынуць. Вернемся дадому, адпачнем і тады ўжо пра ўсё распавядзем… Але найперш пойдзем да лекара, бо Тэрэса толькі што спыніла галадоўку і трэба зрабіць усё, каб ня зьнішчыць здароўе».
16-гадовы сын Стшэльцаў на момант вяртаньня мамы зь беларускага «палону» быў яшчэ ў школе і ня ведаў, калі канкрэтна маці будзе ехаць зь Беларусі.
На пытаньне, што яна цяпер скажа польскім журналістам, Тэрэса адказала Свабодзе:
«Нават ня ведаю. Тое, што я шчасьлівая. Гэта напэўна, што шчасьлівая, што зараз увайду ў свой дом і ўсіх павітаю».
Максымальна коратка падсумоўваючы свае прыгоды ў Беларусі, Тэрэса Стшэлец заявіла:
«У Беларусь ужо напэўна ніколі больш не вярнуся».
Муж Тэрэсы Яраслаў Стшэлец, які суправаджаў яе зь Берасьця, да разгорнутых камэнтароў таксама не гатовы:
«Што тут сказаць! Мы ўсе на эмоцыях. Мусім астынуць. Вернемся дадому, адпачнем і тады ўжо пра ўсё распавядзем… Але найперш пойдзем да лекара, бо Тэрэса толькі што спыніла галадоўку і трэба зрабіць усё, каб ня зьнішчыць здароўе».
16-гадовы сын Стшэльцаў на момант вяртаньня мамы зь беларускага «палону» быў яшчэ ў школе і ня ведаў, калі канкрэтна маці будзе ехаць зь Беларусі.
