Да крыжа яны прынесьлі кветкі. Прачыталі малітву, пагутарылі й разышліся.
Ініцыяваў памінальную акцыю актывіст партыі БНФ Сяргей Гіркін.
Ён жа чытаў ля крыжа малітву і выступіў зь непрацяглай прамовай: «Мы сабраліся тут, каб ушанаваць памяць бязьвінна забітых тут людзей. Да жалю сёньня надвор’е не спрыяе. Але ж дзякуй. Я думаю, што ад іх зь нябёсаў таксама будзе падзяка, што мы сёньня прыйшлі. Ніхто ж ня ведае, што нам наканавана, дзе мы будзем заўтра, бо такая сытуацыя ў краіне».
У 20-30 гады мінулага стагодзьдзя на гэтым месцы адбываліся масавыя расстрэлы. Першых каго бальшавікі пачалі караць ва ўрочышчы былі каталіцкія і праваслаўных сьвятары. Пазьней, як сьцьвярджаюць родзічы забітых і сьведкі, сюды, зволілі асуджаных на сьмерць і расстрэльвалі.
Праўда пра кар’ер адкрылася ў васьмідзесятыя гады мінулага стагодзьдзя, калі на месцы расстрэлу, пачалі здабываць пясок. Рабочыя наткнуліся на чалавечыя парэшткі. Была створаная камісія, вынікі працы якой невядомыя грамадзкасьці дагэтуль. Невядома і колькі было расстраляна людзей.
Пры канцы васьмідзесятых па-над кар’ерам устанавілі крыж. Штогод на Дзяды да яго прыходзіць усё меней людзей.
Прыходзяць да крыжа і сваякі рэпрэсаваных — прыносяць кветкі.
Ініцыяваў памінальную акцыю актывіст партыі БНФ Сяргей Гіркін.
Ён жа чытаў ля крыжа малітву і выступіў зь непрацяглай прамовай: «Мы сабраліся тут, каб ушанаваць памяць бязьвінна забітых тут людзей. Да жалю сёньня надвор’е не спрыяе. Але ж дзякуй. Я думаю, што ад іх зь нябёсаў таксама будзе падзяка, што мы сёньня прыйшлі. Ніхто ж ня ведае, што нам наканавана, дзе мы будзем заўтра, бо такая сытуацыя ў краіне».
У 20-30 гады мінулага стагодзьдзя на гэтым месцы адбываліся масавыя расстрэлы. Першых каго бальшавікі пачалі караць ва ўрочышчы былі каталіцкія і праваслаўных сьвятары. Пазьней, як сьцьвярджаюць родзічы забітых і сьведкі, сюды, зволілі асуджаных на сьмерць і расстрэльвалі.
Праўда пра кар’ер адкрылася ў васьмідзесятыя гады мінулага стагодзьдзя, калі на месцы расстрэлу, пачалі здабываць пясок. Рабочыя наткнуліся на чалавечыя парэшткі. Была створаная камісія, вынікі працы якой невядомыя грамадзкасьці дагэтуль. Невядома і колькі было расстраляна людзей.
Пры канцы васьмідзесятых па-над кар’ерам устанавілі крыж. Штогод на Дзяды да яго прыходзіць усё меней людзей.
Прыходзяць да крыжа і сваякі рэпрэсаваных — прыносяць кветкі.