Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Туркі моляцца, каб вярнуліся расейцы — тады вернуцца грошы»


Анталія ў 2015 годзе
Анталія ў 2015 годзе

Дырэктар Менскага бюро Беларускай службы Радыё Свабода Валянцін Жданко адпачывае зь сям’ёй у Турэччыне, на курорце Анталія. Прыляцеў на адпачынак у мінулую суботу ўвечары, празь некалькі гадзін пасьля спробы перавароту.

Кажа, што ў Анталіі зусім не заўважна напружанасьці, няма ніякіх прыкметаў, што ў краіне ўведзена надзвычайнае становішча. А вось зьмены, прынамсі на курорце, у параўнаньні зь іншымі гадамі заўважныя:

«Па-першае, чым адрозьніваецца Турэччына сёлета ад Турэччыны папярэдніх гадоў — гэта поўнай адсутнасьцю расейцаў. І гэта вельмі выразна кідаецца ў вочы — у гатэлях зусім няма расейцаў. Выглядае, што ўладальнікі гатэляў да гэтага рыхтаваліся загадзя, бо тое месца ў гатэлях, якое раней займалі расейцы, сёлета занялі туркі.

Асабліва ўражваюць мясцовыя жанчыны. Турчанкі ляжаць на пляжах з поўнасьцю закрытым целам, закрытым тварам. Нярэдкая карціна, калі кабета ў хіджабе і поўным мусульманскім убраньні, з цалкам закрытым целам залазіць на водную горку і катаецца з гэтай горкі. Я такога ня бачыў раней. Так што вельмі шмат турэцкіх турыстаў. Напэўна, ім нейкія зьніжкі даюць. Думаю, яшчэ да пачатку сэзону ведалі гаспадары пра адсутнасьць расейскіх турыстаў і такім чынам пераарыентаваліся.

Акрамя туркаў, даволі шмат украінцаў, часта ўкраінская гаворка чуваць. Трохі турыстаў з Казахстану, трохі немцаў, чэхаў, палякаў.

Праяваў дзяржаўнага перавароту на курорце зусім не адчуваецца. Толькі пэрсанал паміж сабой, натуральна, абмяркоўвае. Наракаюць на тое, што даходы ўпалі са зьмяншэньнем замежных турыстаў, гандаль зьменшыўся, практычна пустыя крамы, бо самі туркі па турыстычных крамах ня ходзяць. Коміваяжоры, якія ходзяць па гатэлях, прапаноўваюць скуру, футра, золата, ювэлірныя вырабы, завабліваюць на свае кірмашы-распродажы. Але ніхто асабліва не ідзе. За тэрыторыю гатэляў адпачывальнікі наагул стараюцца не выходзіць.

Але вайскоўцаў ня бачна, ніякіх прыкмет напружанасьці ня бачна. Мы прыляцелі ў Анталію ў мінулую суботу, у дзень, калі фактычна адбылася спроба перавароту, і то было ўсё спакойна. Тут, на курортах Анталіі, ніякіх праяваў надзвычайнага становішча за тыдзень мы ні разу не заўважылі. На побыце гэта ніяк не адбілася. Рэстарацыі тыя ж самыя, мора тое ж самае, забавы тыя ж самыя — дыскатэкі, пляжы, бары і ўсё іншае. Калі не глядзець тэлевізар і не заходзіць у інтэрнэт, то нічога і не заўважыш.

Ну, а туркі чакаюць расейцаў. Мясцовыя жыхары, якія працуюць на курортах, чакаюць расейцаў, моляцца на тое, каб вярнуліся расейцы — грошы вернуцца тады. Бо даходы ў іх упалі вельмі моцна.

Усе чартэры забаранілі, я ім кажу, што сэзон прапаў. Аніматары на курортах у асноўным з Украіны расейскамоўныя. Наагул, украінцы на кожным кроку. Яны стараюцца гаварыць на ўкраінскай мове. Сёньня чуў размову, як украінец распавядаў камусьці па тэлефоне: «Маскалёў ніводнага няма». Калі ўкраінцы чуюць расейскую мову, стараюцца пра палітыку гаварыць асьцярожна.

Але адчуваецца, што самі туркі на раздарожжы. Вось я гляджу турэцкае тэлебачаньне, там цэлымі днямі трансьлююцца рэпартажы зь мітынгаў у падтрымку Эрдагана, нейкія паседжаньні ўраду — проста нон-стоп. І сытуацыя можа павярнуцца ў любы бок.

Інтэлігенцыя занепакоеная, бо фактычна адбываюцца чысткі. Тысячы людзей — інтэлігенцыя, вайсковая вярхушка, рэктары ўнівэрсытэтаў — ці пад арыштам, ці пад пагрозай звальненьня. Вось сёньня размаўляў з адным туркам. Кажу: «Ваша цяперашняя сытуацыя вельмі нагадвае тое, што ў Савецкім Саюзе ў 1930-я гады адбывалася. І разьвіцьцё падзей можа павярнуцца ў любы бок. Калі Турэччына адвернецца ад Эўропы і паверне ў бок аўтаномнага, аўтарытарнага існаваньня, то я баюся, што ў будучыні тут турыстаў можа і ня быць».

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG