Лінкі ўнівэрсальнага доступу

У чаканьні Дзядоў


Каспар Давід Фрыдрых, «Мужчына і жанчына сузіраюць месяц» (1835)
Каспар Давід Фрыдрых, «Мужчына і жанчына сузіраюць месяц» (1835)

На зашарэлым небе нясьмела праяўляюцца табункі трымцьлівых зорак.

Яны зазіраюць у нашы вокны, лашчаць сваім прыцьмелым сьвятлом нашы стомленыя пустою мітусьнёю душы, уздрыгваюць ад гучнай гаманы бяседнікаў за вячэрнім сталом і зьнікаюць, не сустрэўшыся ні з чыім поглядам.

Я адыходжуся ў кут, цісну на плюскаўкі кампа і з глыбіняў сеціўнага космасу выплываюць родныя абліччы. Размытая графіка твараў, на якіх ня бачна вачэй. Дзьве пары блакітных зорак падміргваюць мне з-за вершаліны клёна, які паскідваў усё золата сваёй лістоты на стары ганак чужой мне ўжо хаты.


Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG