Сотні тысяч людзей прайшлі 11 студзеня па Парыжы маршам адзінства супраць тэрарызму. Гэткім чынам парыжане й лідэры шэрагу эўрапейскіх краінаў, якія ўзялі ўдзел у маршы, ушанавалі і памяць ахвяраў тэрактаў, у тым ліку й расстраляных супрацоўнікаў сатырычнага часопіса Charlie Hebdo.
Тым часам у Гомелі на знак салідарнасьці з парыжанамі ў галерэі Гаўрылы Вашчанкі адкрылася выстава францускага журналіста, фатографа і падарожніка Мішэля Рэно — аднаго з тых, хто загінуў пры нападзе ісламістаў на рэдакцыю часопіса Charlie Hebdo.
Захавальнік фондаў галерэі Алег Курашоў кажа:
«У дадзеным выпадку нас наўпрост закрануў тэрарыстычны акт. У прыватнасьці, тым, што адзін з загінулых, Мішэль Рэно, — гэта фатограф, які пяць гадоў таму рабіў у галерэі сваю пэрсанальную выставу. І падарыў гораду, галерэі дзесяць сваіх фатапрац. Гэта добры чалавек і майстра, які не заслугоўваў такой недарэчнай гвалтоўнай сьмерці».
Суразмоўца ўдакладніў, што гэта за здымкі:
«Мішэль Рэно падарыў нам дзесяць фатаздымкаў, зробленых у розных кутках Зямлі. У прыватнасьці, у Этыёпіі, Маўрытаніі, Францыі, Віетнаме, Буркіна-Фасо, Інданэзіі. Гэта вельмі шырокая геаграфія. Ён езьдзіў у якасьці карэспандэнта розных выданьняў па ўсім сьвеце. І фатаграфаваў, прычым фатаграфаваў вельмі якасна. Шэраг ягоных прац атрымалі высокія прызы й пахвалу майстроў фатаграфіі».
Здымкі Мішэль Рэно падарыў гомельскай галерэі ў 2009 годзе — пасьля сваёй выставы ў Гомелі, якая назывался «Падарожжа вакол сьвету ў 80 фатаздымках».
Супрацоўнікі галерэі дадалі да Мішэлевых свае здымкі, зробленыя тут падчас выставы пяць гадоў таму — і выйшла цэлая экспазыцыя.
Сёньня выставу аднымі зь першых наведалі навучэнцы сярэдняй школы № 46, якая носіць імя Паскаля і месьціцца на вуліцы Клермон-Фэран.
Мішэль Рэно быў цесна зьвязаны з Гомельшчынай. Ён ажаніўся зь беларускай, ураджэнкай вёскі Данілевічы Лельчыцкага раёну, настаўніцай францускай мовы Галінай Раманавай. У іх расьце дачка Васіліса, названая ў гонар лельчыцкага дзеда — Васіля Раманава.
А пазнаёміліся Галіна і Мішэль у Гомелі, калі Мішэль прыяжджаў у складзе дэлегацыі францускага горада-пабраціма — Клермон-Фэрана.
Васіль і Марыя Раманавы даведаліся пра трагедыю ў Парыжы праз тэлефон ад дачкі. Мішэль паехаў у Францыю па рэдакцыйных справах, бо ў Клермон-Фэране ён выдаваў і свой часопіс.
Васіль Рыгоравіч кажа, што аплаквалі зяця дома. У Францыю паляцела іх старэйшая дачка Ніна.
79-гадовы паляшук Васіль Раманаў згадвае, што зяць дужа любіў падарожжы, зь якіх вяртаўся з мноствам фатаздымкаў. Калі Раманавы наведвалі Клермон-Фэран, то Мішэль Рэно таксама не прамінуў зафіксаваць на фота моманты гэтай гасьціны:
«Ён рабіў у мэрыі. І мы там былі. І фатаграфіі ў нас з мэрыі ёсьць. Ён быў намесьнікам мэра і рэдактарам свайго часопіса ў Клермон-Фэране. І часопіс гэты ёсьць са здымкамі. Там і Галя — як яна гомельскіх школьнікаў сустракае. Усё ў нас на фатаздымках ёсьць».
