Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Улады і апазыцыя павінны дыскутаваць у парлямэнце», — Класкоўскі пра «круглы стол», прапанаваны Сярэдзічам


Аляксандар Класкоўскі
Аляксандар Класкоўскі

Палітычны аналітык Аляксандар Класкоўскі лічыць, што ўлада можа пагадзіцца на правядзеньне агульнанацыянальнага круглага стала, але няма падстаў меркаваць, што гэта прывядзе да трансфармацыі палітычнага рэжыму ў Беларусі.

Галоўны рэдактар газэты «Народная Воля» Ёсіф Сярэдзіч падчас сустрэчы з Аляксандрам Лукашэнкам выступіў з прапановай правесьці агульнанацыянальны круглы стол. Паводле Сярэдзіча, гэтую прапанову прэзыдэнт прынамсі не адкінуў.

Размаўляючы з карэспандэнтам Свабоды, Класкоўскі зьвярнуў увагу на тое, што спробы правесьці круглы стол у Беларусі ў тым ці іншым выглядзе раней ужо мелі месца:

«Быў так званы шырокі дыялёг у 1999 годзе. І потым, калі Ўладзімер Макей узначальваў Адміністрацыю прэзыдэнта, была створана Грамадзка-кансультатыўная рада. Але тыя экспэрымэнты былі ня надта ўдалыя. І ў першым выпадку сарваўся гэты дыялёг, і другім разам была згорнутая праца, прычым некаторыя яе ўдзельнікі былі абвінавачаны ў радыкалізьме і дэструктыўных заявах. Таму, калі глядзець на рэтраспэктыву, можна казаць, што ўлада ў нейкіх цяжкіх для сябе сытуацыях ці проста дзеля таго, каб напаказ Захаду нешта выставіць, можа прыбягаць да такіх формаў», — кажа ён.

Класкоўскі не выключае магчымасьці правесьці вялікі круглы стол, асабліва ў сёньняшніх умовах: эканамічны крызіс, крызіс у дачыненьнях з Расеяй і імкненьне Лукашэнкі нармалізаваць адносіны з Захадам.

«Гэта тыя чыньнікі, якія могуць падштурхоўваць уладу да пэўных сцэнараў такога кшталту. Мне здаецца, што нядаўняя „Вялікая размова з прэзыдэнтам“ 3 лютага — гэта якраз быў такі пробны шар, хоць і ня надта ўдалы, бо такі фармат аказаўся яшчэ больш маніпуляцыйны, чым звычайныя прэс-канфэрэнцыі. Шмат каму проста не далі выказацца, а калі там і выступаў Яраслаў Раманчук, то ўсё роўна ляйтматыў быў такі, што Лукашэнка мудрэйшы і ведае лепей, чым гэтыя лібэральныя тэарэтыкі. Таму мой прагноз такі: ня выключана стварэньне такой структуры, але вялікае пытаньне, наколькі далёка захоча ўлада пайсьці ў сапраўдным, а не бутафорскім дыялёгу з грамадзтвам. Увогуле, улады і апазыцыя павінны паміж сабой дыскутаваць у парлямэнце. У нармальных дэмакратыях апазыцыя сыстэмная, і там ня трэба прыдумляць нейкія рады пры Адміністрацыі прэзыдэнта, бо апазыцыя рэальна ўдзельнічае ў палітычным жыцьці і мае сваю трыбуну», — кажа аналітык.

Доказам таго, што апазыцыю Лукашэнка не зьбіраецца дапускаць да рэальнага ўдзелу ў палітычным жыцьці, на думку Класкоўскага, служыць нежаданьне ўлады мяняць выбарчае заканадаўства адпаведна з рэкамэндацыямі АБСЭ.

«Сказаўшы „А“, улада мусіць казаць „Б“, бо гаварыльня дзеля гаварыльні нікому не патрэбная. Гэта значыць, так ці інакш, хаця б пакрысе, трэба ладзіць нейкія палітычныя рэформы, каб апанэнты дзейнай улады мелі магчымасьць рэальна ўдзельнічаць у палітыцы. Але пакуль ня бачна такога жаданьня ва ўлады, і ёсьць вялікае пытаньне, наколькі ў прынцыпе яна здольная трансфармавацца», — кажа экспэрт.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG