Какабадзэ: Я думаю, што гэтае пытаньне сур’ёзна разглядаць ніхто і ня будзе, ва ўсялякім разе ў Грузіі. Таму што, па-першае, мне цяжка сабе ўявіць, як можа Грузія зрабіцца членам СНД, калі ў яе няма дыпляматычных адносінаў з галоўным членам гэтага аб’яднаньня — з Расеяй. А каб аднавіць дыпадносіны, павінна нешта кардынальна зьмяніцца, таму што на сёньня 20 адсоткаў Грузіі акупавана, — так лічыць Грузія і так запісана ў шмат якіх міжнародных дакумэнтах. Калі ты ў такой сытуацыі аднаўляеш дыпляматычныя адносіны з краінай, у якой на тваёй тэрыторыі войскі — атрымоўваецца, што ты прызнаеш сытуацыю. І потым ўжо нікуды ад яе не падзенешся, і будзе значна больш складана гэта ўрэгуляваць. Акрамя гэтага, нават калі кааліцыя, якая перамагла на выбарах, пажадае ўступіць у СНД, я ня думаю, што такое рашэньне карысталася б папулярнасьцю ў насельніцтва, у тых, хто галасаваў за гэтую кааліцыю. Мне падаецца, такое далучэньне нерэальнае.
Навумчык: Калі падсумаваць, двухбаковыя адносіны Тбілісі, напрыклад, зь Менскам, з Кіевам — так, але інтэграцыя пад эгідай Масквы — не?
Какабадзэ: Абсалютна правільна. Тым больш, што лідэр пераможнай кааліцыі «Грузінская мара» Іванішвілі неаднаразова заяўляў, што шлях Грузіі ў Эўропу нязьменны, і нішто яго не прымусіць зьмяніць вэктар, накіраваны на Эўраатлянтычную інтэграцыю.
Навумчык: Калі падсумаваць, двухбаковыя адносіны Тбілісі, напрыклад, зь Менскам, з Кіевам — так, але інтэграцыя пад эгідай Масквы — не?
Какабадзэ: Абсалютна правільна. Тым больш, што лідэр пераможнай кааліцыі «Грузінская мара» Іванішвілі неаднаразова заяўляў, што шлях Грузіі ў Эўропу нязьменны, і нішто яго не прымусіць зьмяніць вэктар, накіраваны на Эўраатлянтычную інтэграцыю.
