Цыганкоў: Наколькі словы Ярмошынай адпавядаюць цяперашнім устаноўкам улады на форму правядзеньня наступных парлямэнцкіх выбараў?
Быкоўскі: Калі ўспрымаць словы Ярмошынай у тым фармальным сэнсе, што будуць ужытыя тыя навацыі, якія ўпершыню былі падчас прэзыдэнцкіх выбараў (напрыклад, фінансавыя фонды кандыдатаў), то гэта, сапраўды будзе.
Што тычыцца «тэмпэратуры лібэральнасьці», то гэта ўжо пытаньне, з чым параўноўваць. З аднаго боку, на апошніх выбарах сапраўды крыху прасьцей стала сытуацыя з вулічнай агітацыяй і зборам подпісаў. З другога боку, адзіная радыёстанцыя «Аўтарадыё», якая пагадзілася пракруціць законны аўдыёролік кандыдата, — цяпер ня мае магчымасьці вяшчаць.
Ці ёсьць гэта рух наперад альбо назад — пытаньне неадназначнае. Нейкія прававыя новыя інструмэнты сапраўды зьяўляюцца. Але ці зьяўляецца у людзей магчымасьць рабіць асэнсаваны выбар, магчымасьць рэальнай канкурэнтнай барацьбы — тут адказы, відаць, будуць адмоўныя.
Цыганкоў: Вось ужо дзьве апошнія выбарчыя кампаніі праходзілі ва ўмовах пэўнай «лібэралізацыі». Скончыліся яны, аднак, даволі жорстка — на парлямэнцкіх выбарах 2008 года нікога з апазыцыянэраў не пусьцілі ў Палату прадстаўнікоў, а прэзыдэнцкія закончыліся разгромам 19 сьнежня. Ці можна меркаваць, што ўлада і зараз будзе імкнуцца перад выбарамі дапусьціць пэўную «лібэралізацыю» — у тым ліку для таго, каб як мага больш людзей прыйшлі на гэтыя выбары?
Быкоўскі: Мне падаецца, што зараз такія прагнозы рабіць вельмі складана. Бо зараз вельмі сур’ёзная сытуацыя ў эканоміцы, і ўлады засьцерагаюцца любых рэчаў, якія маглі б даць магчымасьць іхнім апанэнтам нешта зрабіць. Таму мы бачым фактычную забарону «Чарнобыльскага шляху», хаця маршрут быў такім самым, як і ў мінулыя гады. Мы бачым вельмі працяглую кампанію закручваньня шрубак.
Ці скончыцца гэтая кампанія да наступных выбараў, і на той час будзе нейкая іншая гульня — сказаць зараз немагчыма. Магчыма, пэўныя ўмовы прымусяць Менск шукаць разуменьня з Захадам, тады можна чакаць пэўнай лібэралізацыі. Калі ж, наадварот, рэжым будзе заклапочаны выратаваньнем і недапушчэньнем спробаў «расхістаць устоі», то тады закручваньне шрубак можа працягвацца.
Быкоўскі: Калі ўспрымаць словы Ярмошынай у тым фармальным сэнсе, што будуць ужытыя тыя навацыі, якія ўпершыню былі падчас прэзыдэнцкіх выбараў (напрыклад, фінансавыя фонды кандыдатаў), то гэта, сапраўды будзе.
Што тычыцца «тэмпэратуры лібэральнасьці», то гэта ўжо пытаньне, з чым параўноўваць. З аднаго боку, на апошніх выбарах сапраўды крыху прасьцей стала сытуацыя з вулічнай агітацыяй і зборам подпісаў. З другога боку, адзіная радыёстанцыя «Аўтарадыё», якая пагадзілася пракруціць законны аўдыёролік кандыдата, — цяпер ня мае магчымасьці вяшчаць.
Ці ёсьць гэта рух наперад альбо назад — пытаньне неадназначнае. Нейкія прававыя новыя інструмэнты сапраўды зьяўляюцца. Але ці зьяўляецца у людзей магчымасьць рабіць асэнсаваны выбар, магчымасьць рэальнай канкурэнтнай барацьбы — тут адказы, відаць, будуць адмоўныя.
Ці зьяўляецца у людзей магчымасьць рабіць асэнсаваны выбар, магчымасьць рэальнай канкурэнтнай барацьбы — тут адказы, відаць, будуць адмоўныя.
Цыганкоў: Вось ужо дзьве апошнія выбарчыя кампаніі праходзілі ва ўмовах пэўнай «лібэралізацыі». Скончыліся яны, аднак, даволі жорстка — на парлямэнцкіх выбарах 2008 года нікога з апазыцыянэраў не пусьцілі ў Палату прадстаўнікоў, а прэзыдэнцкія закончыліся разгромам 19 сьнежня. Ці можна меркаваць, што ўлада і зараз будзе імкнуцца перад выбарамі дапусьціць пэўную «лібэралізацыю» — у тым ліку для таго, каб як мага больш людзей прыйшлі на гэтыя выбары?
Быкоўскі: Мне падаецца, што зараз такія прагнозы рабіць вельмі складана. Бо зараз вельмі сур’ёзная сытуацыя ў эканоміцы, і ўлады засьцерагаюцца любых рэчаў, якія маглі б даць магчымасьць іхнім апанэнтам нешта зрабіць. Таму мы бачым фактычную забарону «Чарнобыльскага шляху», хаця маршрут быў такім самым, як і ў мінулыя гады. Мы бачым вельмі працяглую кампанію закручваньня шрубак.
Ці скончыцца гэтая кампанія да наступных выбараў, і на той час будзе нейкая іншая гульня — сказаць зараз немагчыма. Магчыма, пэўныя ўмовы прымусяць Менск шукаць разуменьня з Захадам, тады можна чакаць пэўнай лібэралізацыі. Калі ж, наадварот, рэжым будзе заклапочаны выратаваньнем і недапушчэньнем спробаў «расхістаць устоі», то тады закручваньне шрубак можа працягвацца.
