(Пашкевіч: ) “Ужо, на жаль, я ў такім узросьце, калі ўжо не пляную пачынаць новае жыцьцё з новага году. Так сталася, што апошнім часам рысу году я падводжу 25 сьнежня на Нараджэньне Хрыстова ў царкве эвангельскіх хрысьціян.
Што добрага прынёс гэты год? Мы, дзякуй Богу, жывыя і здаровыя, нашая царква расьце, толькі ў гэтым годзе заключыла запавет з Богам праз воднае хрышчэньне каля 30 чалавек.
Што да асабістага жыцьця, то я працаваў як аналітык Беларускага аналітычнага фонду, пабываў у многіх краінах сьвету.
Што не задавальняла? Што тычыць нашага жыцьця ўвогуле, дык пастаянна я жыву ў нейкім смутку, і ўжо на працягу некалькіх год. І гэты смутак, на жаль, не могуць разьвеяць нават вялікія сьвяты. Штосьці адбываецца ня тое, як трэба. Прымаюцца законы, як апошні “перадсьвяточны падарунак” беларусам – папраўкі ў Крымінальны кодэкс, у законы аб палітычных партыях і аб’яднаньнях...
А чаго чакаю? Ведаеце, у нас нейкі шэры сьнег, шэрае навакольле, шэрае жыцьцё, а хочацца чагосьці сьветлага. Хочацца разам з усімі сказаць: вясёлых вам Калядаў. І каб не панаваў у нашых хатах ніякі страх, каб мы без аглядкі маглі ўслых выказваць свае думкі, нікога не баяцца. Вось я ў чаканьні такіх перамен”.
Што добрага прынёс гэты год? Мы, дзякуй Богу, жывыя і здаровыя, нашая царква расьце, толькі ў гэтым годзе заключыла запавет з Богам праз воднае хрышчэньне каля 30 чалавек.
Што да асабістага жыцьця, то я працаваў як аналітык Беларускага аналітычнага фонду, пабываў у многіх краінах сьвету.
Што не задавальняла? Што тычыць нашага жыцьця ўвогуле, дык пастаянна я жыву ў нейкім смутку, і ўжо на працягу некалькіх год. І гэты смутак, на жаль, не могуць разьвеяць нават вялікія сьвяты. Штосьці адбываецца ня тое, як трэба. Прымаюцца законы, як апошні “перадсьвяточны падарунак” беларусам – папраўкі ў Крымінальны кодэкс, у законы аб палітычных партыях і аб’яднаньнях...
А чаго чакаю? Ведаеце, у нас нейкі шэры сьнег, шэрае навакольле, шэрае жыцьцё, а хочацца чагосьці сьветлага. Хочацца разам з усімі сказаць: вясёлых вам Калядаў. І каб не панаваў у нашых хатах ніякі страх, каб мы без аглядкі маглі ўслых выказваць свае думкі, нікога не баяцца. Вось я ў чаканьні такіх перамен”.