(Дзяўчына: ) “Ня ведаю, што гэта за акцыя”.
(Дзяўчына: ) “Мы ўпершыню пра гэта чуем. Пакуль дакладна ня ведаем, як зробім”.
(Студэнт: ) “Ня толькі мяне аднаго, але і ўсю нашу бацькаўшчыну гэта хвалюе. Трэба больш пра асуджаных, зьніклых гаварыць. У нас цяпер, у Беларусі, ня вельмі спрыяльная сытуацыя. Пра акцыю далёка ня кожны ведае. Я ўпэўнены, што бальшыня людзей запаліла б сьвечкі, але пра гэта мала хто ведае”.
(Дзяўчына: ) “Так, я наважана ўзяць удзел у акцыі”.
(Хлапец: ) “Трэба паставіць сьвечку!”
(Дзяўчына: ) “Думаю, што трэба памятаць нашых палітыкаў”.
(Студэнт: ) “Нас хвалюе лёс зьніклых людзей. Гэтым займалася шмат афіцыйных камісіяў. Іх праца ніякага выніку ня мела. Трэба ўсё-такі падтрымліваць рух за праўду”.
(Дзяўчына: ) “Я яшчэ ня ведаю, як быць. Магчыма, прыму ўдзел у гэтай акцыі”.
(Хлапец: ) “Для мяне не складана запаліць сьвечку”.
(Жанчына: ) “Першы раз такое чую. У нядзелю, ды яшчэ сьвятло выключаць? Не, мне трэба зь дзіцем гуляць”.
(Студэнт: ) “Я пра акцыю ня чуў. Няма калі глядзець тэлевізар”.
(Хлапец: ) “У тэатар ідзём. Да пачатку акцыі ня вернемся”.
(Студэнтка: ) “Мы жывём у інтэрнаце і ні ў якіх акцыях не удзельнічаем”.
(Студэнт: ) “Мы ва ўсё гэта ня верым, зьніклыя самі прапалі. І невядома, ці яны наагул прапалі? Можа, недзе хаваюцца”.
(Дзяўчына: ) “Шкада зьніклых, іхніх сваякоў. Мы нараджаемся, каб жыць”.
(Мужчына: ) “Я ня веру, што дэмакратаў перасьледуюць. Іх ніхто не перасьледуе. Газэты выпісвай, чытай, што хочаш”.
(Дзяўчына: ) “Купім сьвечкі, запалім у 20 гадзін, выключым электрасьвятло”.
(Студэнтка: ) “Я вазьму ў акцыі ўдзел. Гэта будзе як бы маім укладам у праблему зьніклых”.
(Дзяўчына: ) “Шкада зьніклых. Дык чаму мне не паставіць сьвечку.”
Гэта былі адказы жыхароў Гомеля.
Зьнешнія спасылкі: www.solidarity16.org/bel
(Дзяўчына: ) “Мы ўпершыню пра гэта чуем. Пакуль дакладна ня ведаем, як зробім”.
(Студэнт: ) “Ня толькі мяне аднаго, але і ўсю нашу бацькаўшчыну гэта хвалюе. Трэба больш пра асуджаных, зьніклых гаварыць. У нас цяпер, у Беларусі, ня вельмі спрыяльная сытуацыя. Пра акцыю далёка ня кожны ведае. Я ўпэўнены, што бальшыня людзей запаліла б сьвечкі, але пра гэта мала хто ведае”.
(Дзяўчына: ) “Так, я наважана ўзяць удзел у акцыі”.
(Хлапец: ) “Трэба паставіць сьвечку!”
(Дзяўчына: ) “Думаю, што трэба памятаць нашых палітыкаў”.
(Студэнт: ) “Нас хвалюе лёс зьніклых людзей. Гэтым займалася шмат афіцыйных камісіяў. Іх праца ніякага выніку ня мела. Трэба ўсё-такі падтрымліваць рух за праўду”.
(Дзяўчына: ) “Я яшчэ ня ведаю, як быць. Магчыма, прыму ўдзел у гэтай акцыі”.
(Хлапец: ) “Для мяне не складана запаліць сьвечку”.
(Жанчына: ) “Першы раз такое чую. У нядзелю, ды яшчэ сьвятло выключаць? Не, мне трэба зь дзіцем гуляць”.
(Студэнт: ) “Я пра акцыю ня чуў. Няма калі глядзець тэлевізар”.
(Хлапец: ) “У тэатар ідзём. Да пачатку акцыі ня вернемся”.
(Студэнтка: ) “Мы жывём у інтэрнаце і ні ў якіх акцыях не удзельнічаем”.
(Студэнт: ) “Мы ва ўсё гэта ня верым, зьніклыя самі прапалі. І невядома, ці яны наагул прапалі? Можа, недзе хаваюцца”.
(Дзяўчына: ) “Шкада зьніклых, іхніх сваякоў. Мы нараджаемся, каб жыць”.
(Мужчына: ) “Я ня веру, што дэмакратаў перасьледуюць. Іх ніхто не перасьледуе. Газэты выпісвай, чытай, што хочаш”.
(Дзяўчына: ) “Купім сьвечкі, запалім у 20 гадзін, выключым электрасьвятло”.
(Студэнтка: ) “Я вазьму ў акцыі ўдзел. Гэта будзе як бы маім укладам у праблему зьніклых”.
(Дзяўчына: ) “Шкада зьніклых. Дык чаму мне не паставіць сьвечку.”
Гэта былі адказы жыхароў Гомеля.
Зьнешнія спасылкі: www.solidarity16.org/bel