Акопны мэмарыял каля Заслаўя можа быць хутка зачынены. Па словах кіраўніка гэтай палявой экспазыцыі Аляксандра Базарнава, не выконваецца загад галоўнакамандуючага аб ліцэнзаваньні і самаакупнасьці баявога аб’екту савецкай мінуўшчыны.
(Базарнаў: ) “Усё, што прэзыдэнт гаварыў зрабіць за месяц, ніхто нічога ня робіць. Мінае лета, яго фактычна ўжо няма, і незразумела як будзе зімой. Тэлевізар глядзім, бачым, што прэзыдэнт заняты больш важкімі дзяржаўнымі задачамі. Але калі нічога ня будзе, то будзем выходзіць адназначна на прэзыдэнта, бо іншага выйсьця ў нас няма”.
Заявіў Аляксандр Базарны ў інтэрвію нашаму радыё. “Першыя паразы ля Заслаўя павінны ахаладзіць гарачых энтузіястаў з Полацку”, - гаворыць пісьменьнік Уладзімер Арлоў. Летапісец беларускай старажытнасьці не вітае памкненьняў раскапаць Полацкі раён умацаваньняў.
(Арлоў: ) “Мы назіраем вельмі небясьпечную тэндэнцыю. Замест таго, каб адзначаць сапраўды значныя падзеі нашай гісторыі, значныя даты, мы сутыкаемся зь іх забаронаю. Гэта было сёлета з адзначэньнем угодкаў Грунвальдзкай бітвы . Альбо апошнія падзеі, зьвязаныя са Скарынаўскім сьвятам кнігі ў Полацку. Дваццаць зь нечым гадоў заўсёды ў першыя выходныя ў верасьні гэтае сьвята адбывалася. І раптам сёлета я спачатку атрымліваю запрашэньне, а назаўтра мне тэлефануюць і прабачаюцца. Высьвятляецца, што гэтага сьвята ня будзе ўпершыню, таму што не хапіла грошай у бюджэце. І ў гэтыя ж самыя дні зьяўляецца ў газэце “СБ” , ды і ня толькі ў ёй, паведамленьне, што “ Лінія Сталіна”, якая пад Менскам паўстала, у нейкім сэнсе павінна быць прадоўжана пад Полацак. Полацкі ўмацаваны раён можа ў пэрспэктыве пераўтварыцца ў мэмарыял”.
Уладзімер Арлоў падкрэсьлівае, што на маскіраваныя артылерыйскія ўмацаваньні палююць аматары, не абцяжараныя ведамі сапраўднай гісторыі нашай Бацькаўшчыны; яны лёгка купляюцца на ідэалягічныя ўстаноўкі ўлады.
(Арлоў: ) “Я хачу сказаць, што ўсё гэта невыпадкова. Цяперашняму кіраўніку Беларусі асоба Сталіна яўна імпануе. Нямала станоўчага ён знаходзіць ня толькі ў палітыцы Гітлера, пра што ў свой час Лукашэнка гаварыў у інтэрвію газэце “Handelsblatt”, але і ў палітыцы Сталіна. Я ў трывозе бачу імкненьне пабудаваць гэтую “Лінію Сталіна” ня толькі на мясцовасьці, але і ў сьвядомасьці нашых грамадзянаў. Яна, напэўна, закліканая адсекчы сапраўдную гісторыю Беларусі, эўрапейскую гісторыю. І пераканаць беларусаў у тым, што, як кажа кіраўніцтва Беларусі і Расеі, ледзь ня з часоў першабытнага ладу жылі побач і сябравалі, хоць насамрэч разам мы апынуліся ў адной дзяржаве толькі ў канцы XVIII стагодзьдзя, калі адбылася інкарпарацыя беларускіх зямель у склад расейскай імпэрыі. І калі хтосьці працягвае лічыць вялікімі аўтарытэтамі клясыкаў марксізму-ленінізму, то я нагадаю словы Леніна, што Расея была “турмой народаў”, у якой апынулася Беларусь у XVIII стагодзьдзі. Мы зьяўляемся сёньня сьведкамі яшчэ адной хвалі рэдагаваньня гісторыі. У нас беларусаў – эўрапейская гісторыя. І гэта своеасаблівы пропуск ў эўрапейскую будучыню, а вось ўсялякія “Лініі Сталіна” – гэта вароты ў мінулае”.
(Базарнаў: ) “Усё, што прэзыдэнт гаварыў зрабіць за месяц, ніхто нічога ня робіць. Мінае лета, яго фактычна ўжо няма, і незразумела як будзе зімой. Тэлевізар глядзім, бачым, што прэзыдэнт заняты больш важкімі дзяржаўнымі задачамі. Але калі нічога ня будзе, то будзем выходзіць адназначна на прэзыдэнта, бо іншага выйсьця ў нас няма”.
Заявіў Аляксандр Базарны ў інтэрвію нашаму радыё. “Першыя паразы ля Заслаўя павінны ахаладзіць гарачых энтузіястаў з Полацку”, - гаворыць пісьменьнік Уладзімер Арлоў. Летапісец беларускай старажытнасьці не вітае памкненьняў раскапаць Полацкі раён умацаваньняў.
(Арлоў: ) “Мы назіраем вельмі небясьпечную тэндэнцыю. Замест таго, каб адзначаць сапраўды значныя падзеі нашай гісторыі, значныя даты, мы сутыкаемся зь іх забаронаю. Гэта было сёлета з адзначэньнем угодкаў Грунвальдзкай бітвы . Альбо апошнія падзеі, зьвязаныя са Скарынаўскім сьвятам кнігі ў Полацку. Дваццаць зь нечым гадоў заўсёды ў першыя выходныя ў верасьні гэтае сьвята адбывалася. І раптам сёлета я спачатку атрымліваю запрашэньне, а назаўтра мне тэлефануюць і прабачаюцца. Высьвятляецца, што гэтага сьвята ня будзе ўпершыню, таму што не хапіла грошай у бюджэце. І ў гэтыя ж самыя дні зьяўляецца ў газэце “СБ” , ды і ня толькі ў ёй, паведамленьне, што “ Лінія Сталіна”, якая пад Менскам паўстала, у нейкім сэнсе павінна быць прадоўжана пад Полацак. Полацкі ўмацаваны раён можа ў пэрспэктыве пераўтварыцца ў мэмарыял”.
Уладзімер Арлоў падкрэсьлівае, што на маскіраваныя артылерыйскія ўмацаваньні палююць аматары, не абцяжараныя ведамі сапраўднай гісторыі нашай Бацькаўшчыны; яны лёгка купляюцца на ідэалягічныя ўстаноўкі ўлады.
(Арлоў: ) “Я хачу сказаць, што ўсё гэта невыпадкова. Цяперашняму кіраўніку Беларусі асоба Сталіна яўна імпануе. Нямала станоўчага ён знаходзіць ня толькі ў палітыцы Гітлера, пра што ў свой час Лукашэнка гаварыў у інтэрвію газэце “Handelsblatt”, але і ў палітыцы Сталіна. Я ў трывозе бачу імкненьне пабудаваць гэтую “Лінію Сталіна” ня толькі на мясцовасьці, але і ў сьвядомасьці нашых грамадзянаў. Яна, напэўна, закліканая адсекчы сапраўдную гісторыю Беларусі, эўрапейскую гісторыю. І пераканаць беларусаў у тым, што, як кажа кіраўніцтва Беларусі і Расеі, ледзь ня з часоў першабытнага ладу жылі побач і сябравалі, хоць насамрэч разам мы апынуліся ў адной дзяржаве толькі ў канцы XVIII стагодзьдзя, калі адбылася інкарпарацыя беларускіх зямель у склад расейскай імпэрыі. І калі хтосьці працягвае лічыць вялікімі аўтарытэтамі клясыкаў марксізму-ленінізму, то я нагадаю словы Леніна, што Расея была “турмой народаў”, у якой апынулася Беларусь у XVIII стагодзьдзі. Мы зьяўляемся сёньня сьведкамі яшчэ адной хвалі рэдагаваньня гісторыі. У нас беларусаў – эўрапейская гісторыя. І гэта своеасаблівы пропуск ў эўрапейскую будучыню, а вось ўсялякія “Лініі Сталіна” – гэта вароты ў мінулае”.
