Дзякуючы ўдзельнікам кангрэсу за аказаны высокі гонар узначаліць Міжнародную асацыяцыю беларусістаў, Сяргей Запрудзкі зазначыў, што галоўная мэта кангрэсу – захаваньне самой арганізацыі – дасягнутая:
(Запрудзкі:) “Я рады, што Міжнародная асацыяцыя беларусістаў працягвае жыць, працягвае існаваць. Я спадзяюся на добрыя вынікі ў будучыні”.
Ня маючы ніякае падтрымкі ад дзяржавы асацыяцыя ў апошні час апынулася на мяжы закрыцьця. Адказваючы на пытаньне Радыё Свабода пра бліжэйшыя свае захады новы ейны старшыня спыніўся на праблемах, якія далёкія ад творчых і навуковых:
(Запрудзкі: ) “Перад намі стаяць арганізацыйныя і юрыдычныя праблемы, іх трэба пачынаць вырашаць, трэба навязаць кантакты з новаабраным камітэтам. Пра навуковыя задачы пакуль што складана гаварыць – гэта больш далёкая пэрспэктыва”.
У новага старшыні будзе ў вырашэньні гэтых праблемаў шэсьць памочнікаў. Менавіта столькі кангрэс абраў намесьнікаў – па адным у кожным з актыўных беларусазнаўчых рэгіёнаў сьвету. Маскоўскі намесьнік загадчык Цэнтру беларускай культуры Інстытуту славяназнаўства Расейскае акадэміі навук Юры Лабынцаў у ацэнцы вынікаў кангрэсу быў ляканічны.
(Лабынцаў: ) “Ну… някепскія”.
Нягледзячы на тое, што многія з замежных актыўных дасьледчыкаў беларушчыны на кангрэс не прыехалі, іхныя калегі тут лічаць, што гэтая двухдзённая сустрэча дадала ім аптымізму і веры ў будучыню нацыянальнае навукі і культуры. Гаворыць прафэсар Беларускага інстытуту правазнаўства ў Горадні Аляксандар Смалянчук:
(Смалянчук: ) “Адбылася сустрэча, адбыліся размовы, адбыліся кантакты вельмі важныя. Сам па сабе гэты факт ня толькі спрыяе разьвіцьцю беларусістыкі ва ўсім сьвеце, але і пераадольвае тую ізаляцыю, у якой Беларусь апынулася, дакладней, самаізаляцыю. Фактар вельмі важны для сучаснай Беларусі. Відаць, што мы не адны, што ёсьць шмат людзей, прадстаўнікоў інтэлігенцыі розных краін, якія зацікаўлены ў кантактах з намі, якія гатовы нас падтрымліваць і супрацоўнічаць зь Беларусьсю”.
(Запрудзкі:) “Я рады, што Міжнародная асацыяцыя беларусістаў працягвае жыць, працягвае існаваць. Я спадзяюся на добрыя вынікі ў будучыні”.
Ня маючы ніякае падтрымкі ад дзяржавы асацыяцыя ў апошні час апынулася на мяжы закрыцьця. Адказваючы на пытаньне Радыё Свабода пра бліжэйшыя свае захады новы ейны старшыня спыніўся на праблемах, якія далёкія ад творчых і навуковых:
(Запрудзкі: ) “Перад намі стаяць арганізацыйныя і юрыдычныя праблемы, іх трэба пачынаць вырашаць, трэба навязаць кантакты з новаабраным камітэтам. Пра навуковыя задачы пакуль што складана гаварыць – гэта больш далёкая пэрспэктыва”.
У новага старшыні будзе ў вырашэньні гэтых праблемаў шэсьць памочнікаў. Менавіта столькі кангрэс абраў намесьнікаў – па адным у кожным з актыўных беларусазнаўчых рэгіёнаў сьвету. Маскоўскі намесьнік загадчык Цэнтру беларускай культуры Інстытуту славяназнаўства Расейскае акадэміі навук Юры Лабынцаў у ацэнцы вынікаў кангрэсу быў ляканічны.
(Лабынцаў: ) “Ну… някепскія”.
Нягледзячы на тое, што многія з замежных актыўных дасьледчыкаў беларушчыны на кангрэс не прыехалі, іхныя калегі тут лічаць, што гэтая двухдзённая сустрэча дадала ім аптымізму і веры ў будучыню нацыянальнае навукі і культуры. Гаворыць прафэсар Беларускага інстытуту правазнаўства ў Горадні Аляксандар Смалянчук:
(Смалянчук: ) “Адбылася сустрэча, адбыліся размовы, адбыліся кантакты вельмі важныя. Сам па сабе гэты факт ня толькі спрыяе разьвіцьцю беларусістыкі ва ўсім сьвеце, але і пераадольвае тую ізаляцыю, у якой Беларусь апынулася, дакладней, самаізаляцыю. Фактар вельмі важны для сучаснай Беларусі. Відаць, што мы не адны, што ёсьць шмат людзей, прадстаўнікоў інтэлігенцыі розных краін, якія зацікаўлены ў кантактах з намі, якія гатовы нас падтрымліваць і супрацоўнічаць зь Беларусьсю”.
