Паводле міліцэйскага пратаколу, які 6 траўня склаў Аляксей Захаранкаў, адказны за ахову правапарадку ў Кастрычніцкім райаддзеле, менавіта старшыня гарадзкой арганізацыі АГП спадарыня Залеская кіравала несанкцыянаванай акцыяй “Чарнобыльскі шлях”, якая прайшла ў Віцебску 26 красавіка. Паводле гэтага дакумэнта яна і была выклікана ў суд.
Аднак судзьдзя раённага суду Валянціна Міхасёва папярэдзіла Алену Залескую толькі за ўдзел у несанкцыянаваным шэсьці, не прыняўшы да ўвагі аповеды сьведкаў-міліцыянтаў пра тое, што, седзячы ў машыне, яны бачылі, як гэтая жанчына падыходзіла да розных людзей, рабіла, як яны выказаліся, “нейкія жэсты рукамі”, і такім чынам нібыта кіравала ўсім працэсам. Да таго ж спадарыня Залеская трымала мэгафон, хаця ніводнага ейнага слова са сваёй машыны міліцыянты ня чулі.
Спадарыня Залеская не адмаўляла таго, што праз мэгафон яна чытала вершы пра Чарнобыльскую трагедыю, ідучы ў калёне разам зь іншымі ўдзельнікамі акцыі. За гэта ёй і было абвешчана судовае папярэджаньне. Пачуўшы такі прысуд, Алена Залеская сказала:
(Залеская: ) “Сьмешны, канечне, прысуд! Мяркуючы па паводзінах і судзьдзі, і міліцыянтаў, яны ўсё разумеюць. Яны да нас ляяльныя. Але, напэўна, націснулі зь Менску, маўляў, што гэта ў вас там людзі па вуліцах ходзяць, а вы іх не караеце? Мы ж тут сваіх пасадзілі, аштрафавалі… Адным словам, далі загад. Ну і вось пакараньне: гэткі мяккі, пяшчотны варыянт — “папярэджаньне”.
Прысутны на судзе капітан Аляксей Захаранкаў, які ініцыяваў гэты працэс над Аленай Залескай, ухіліўся ад адказу на пытаньне, ці варта неўзабаве чакаць іншых падобных судовых справаў.
(Захаранкаў: ) “Усе інтэрвію — толькі ў прэсавым цэнтры МУС. Я “чалавек у форме”, і я не ўпаўнаважаны на такія пытаньні адказваць”.
Спадар Захаранкаў дазволіў сабе сказаць толькі тое, што апэратыўныя відэаздымкі “Чарнобыльскага шляху” яшчэ дасьледуюцца віцебскімі міліцыянтамі, якія спрабуюць ідэнтыфікаваць асобы іншых удзельнікаў.
Аднак судзьдзя раённага суду Валянціна Міхасёва папярэдзіла Алену Залескую толькі за ўдзел у несанкцыянаваным шэсьці, не прыняўшы да ўвагі аповеды сьведкаў-міліцыянтаў пра тое, што, седзячы ў машыне, яны бачылі, як гэтая жанчына падыходзіла да розных людзей, рабіла, як яны выказаліся, “нейкія жэсты рукамі”, і такім чынам нібыта кіравала ўсім працэсам. Да таго ж спадарыня Залеская трымала мэгафон, хаця ніводнага ейнага слова са сваёй машыны міліцыянты ня чулі.
Спадарыня Залеская не адмаўляла таго, што праз мэгафон яна чытала вершы пра Чарнобыльскую трагедыю, ідучы ў калёне разам зь іншымі ўдзельнікамі акцыі. За гэта ёй і было абвешчана судовае папярэджаньне. Пачуўшы такі прысуд, Алена Залеская сказала:
(Залеская: ) “Сьмешны, канечне, прысуд! Мяркуючы па паводзінах і судзьдзі, і міліцыянтаў, яны ўсё разумеюць. Яны да нас ляяльныя. Але, напэўна, націснулі зь Менску, маўляў, што гэта ў вас там людзі па вуліцах ходзяць, а вы іх не караеце? Мы ж тут сваіх пасадзілі, аштрафавалі… Адным словам, далі загад. Ну і вось пакараньне: гэткі мяккі, пяшчотны варыянт — “папярэджаньне”.
Прысутны на судзе капітан Аляксей Захаранкаў, які ініцыяваў гэты працэс над Аленай Залескай, ухіліўся ад адказу на пытаньне, ці варта неўзабаве чакаць іншых падобных судовых справаў.
(Захаранкаў: ) “Усе інтэрвію — толькі ў прэсавым цэнтры МУС. Я “чалавек у форме”, і я не ўпаўнаважаны на такія пытаньні адказваць”.
Спадар Захаранкаў дазволіў сабе сказаць толькі тое, што апэратыўныя відэаздымкі “Чарнобыльскага шляху” яшчэ дасьледуюцца віцебскімі міліцыянтамі, якія спрабуюць ідэнтыфікаваць асобы іншых удзельнікаў.
