Былы старшыня менскай абласной арганізацыі БНФ Валянцін Баранаў адмовіўся працаваць на будаўніцтве Нацыянальнай бібліятэкі. Яго туды накіраваў цэнтар занятасьці, у якім ён два гады стаіць на ўліку як беспрацоўны.
Валянцін Баранаў распавёў Радыё Свабода, што ў цэнтры занятасьці яму паведамілі пра загад гарадзкіх уладаў накіроўваць беспрацоўных на будаўніцтва бібліятэкі. Ён пагадзіўся, але, калі прыйшоў ў будаўнічае ўпраўленьне № 66, жаданьне працаваць зьнікла.
(Баранаў: ) "Сёньня раніцай я прыйшоў у будаўнічае ўпраўленьне і спадзяваўся, што буду ўдзельнічаць у грамадзкіх працах на будоўлі Нацыянальнай бібліятэкі. Але там мне сказалі, што я не магу сёньня працаваць, і я павінен прыйсьці пазьней. Мяне абразілі, калі я спытаўся, чаму я вымушаны прыйсьці яшчэ раз. Мне адказалі, што я - дзявяты ў сьпісе на інструктаж, і што беспрацоўныя павінны хадзіць так, як ім загадаюць. Я адмовіўся ўдзельнічаць у гэтых працах."
Валянцін Баранаў у кнізе прапановаў напісаў, што стаўленьне чыноўнікаў да людзей абразьлівае. Тое, што кожны дзень цэнтры занятасьці робяць справаздачы, колькі людзей накіравалі на будаўніцтва бібліятэкі і не цікавяцца – працуюць яны там насамрэч, ці – не, паводле Валянціна, ёсьць прафанацыяй.
Галоўны інжынэр будаўнічага ўпраўленьня № 66, якое будуе аб’ект, Аляксандр Рэпічаў патлумачыў Радыё Свабода, што рабочых пачалі набіраць апошнім часам, але ў вялікай колькасьці няма патрэбы.
(Рэпічаў: ) "Калі ёсьць, напрыклад, спэцыяліст, то мы яго прызначаем у брыгаду. Калі прыходзіць чалавек, далёкі ад будоўлі, то прызначаем як рознарабочага."
Галоўны інжынэр запэўніў, што рабочых накіроўваюць на розныя працы ў залежнасьці ад іхных пажаданьняў. Спадар Рэпічаў паведаміў, што насамрэч на будаўніцтве патрэбныя спэцыялісты-будаўнікі, а не былыя навукоўцы і супрацоўнікі дзяржапарату.
Валянцін Баранаў распавёў Радыё Свабода, што ў цэнтры занятасьці яму паведамілі пра загад гарадзкіх уладаў накіроўваць беспрацоўных на будаўніцтва бібліятэкі. Ён пагадзіўся, але, калі прыйшоў ў будаўнічае ўпраўленьне № 66, жаданьне працаваць зьнікла.
(Баранаў: ) "Сёньня раніцай я прыйшоў у будаўнічае ўпраўленьне і спадзяваўся, што буду ўдзельнічаць у грамадзкіх працах на будоўлі Нацыянальнай бібліятэкі. Але там мне сказалі, што я не магу сёньня працаваць, і я павінен прыйсьці пазьней. Мяне абразілі, калі я спытаўся, чаму я вымушаны прыйсьці яшчэ раз. Мне адказалі, што я - дзявяты ў сьпісе на інструктаж, і што беспрацоўныя павінны хадзіць так, як ім загадаюць. Я адмовіўся ўдзельнічаць у гэтых працах."
Валянцін Баранаў у кнізе прапановаў напісаў, што стаўленьне чыноўнікаў да людзей абразьлівае. Тое, што кожны дзень цэнтры занятасьці робяць справаздачы, колькі людзей накіравалі на будаўніцтва бібліятэкі і не цікавяцца – працуюць яны там насамрэч, ці – не, паводле Валянціна, ёсьць прафанацыяй.
Галоўны інжынэр будаўнічага ўпраўленьня № 66, якое будуе аб’ект, Аляксандр Рэпічаў патлумачыў Радыё Свабода, што рабочых пачалі набіраць апошнім часам, але ў вялікай колькасьці няма патрэбы.
(Рэпічаў: ) "Калі ёсьць, напрыклад, спэцыяліст, то мы яго прызначаем у брыгаду. Калі прыходзіць чалавек, далёкі ад будоўлі, то прызначаем як рознарабочага."
Галоўны інжынэр запэўніў, што рабочых накіроўваюць на розныя працы ў залежнасьці ад іхных пажаданьняў. Спадар Рэпічаў паведаміў, што насамрэч на будаўніцтве патрэбныя спэцыялісты-будаўнікі, а не былыя навукоўцы і супрацоўнікі дзяржапарату.
