Дэпутат Глушакоў са сваімі паплечнікамі дамагаўся, каб суд забавязаў гарвыканкам дазволіць мітынг гараджанаў супраць падвышэньня камунальных плацяжоў, прымусовых кантрактаў, увядзеньня платнай адукацыі ды мэдыцыны. Падтрымаць патрабаваньні дэпутата прыйшлі ў суд больш за дзясятак выбарцаў. Што было далей, распавядае дэпутат Глушакоў:
(Глушакоў: ) “Калі мы зайшлі ў кабінэт да судзьдзі Калугіна, ён абвясьціў, што гэта ня суд, гэта нейкая гутарка, размова, і патрабаваў, каб усе прысутныя, апрача заяўнікаў, пакінулі ягоны кабінэт. Людзі абурыліся і выказалі цалкам нармалёвае жаданьне застацца і паслухаць, пра што пойдзе размова. Пытаньні мітынгу датычны іх. Але ж судзьдзя выклікаў міліцыянтаў, каб яны гвалтоўна выдалілі людзей з кабінэту”.
Шараговых гараджанаў міліцыянты выдалілі. Судзьдзя пасьля гутаркі з заяўнікамі застаўся пісаць пастанову. Пазоў дэпутата ды ягоных паплечнікаў ён вырашыў пакінуць без разгляду на той падставе, што яны не абскарджвалі рашэньне гарвыканкаму пра забарону мітынгу ў абласны выканкам.
Перад абвяшчэньнем рашэньня ў кабінэт да судзьдзі зноў зайшлі шараговыя гараджане. Адбыўся другі інцыдэнт. Распавядае ўдзельніца падзеяў Марыя Багдановіч:
(Багдановіч: ) “Судзьдзя праявіў нецярпеньне і стаў выпіхваць людзей з кабінэту. Выпхнуў адну жанчыну, даволі сталага ўзросту, старэйшую за яго. Жанчына вельмі абурылася. Мы патрабавалі, каб судзьдзя Калугін папрасіў прабачэньня ў гэтай жанчыны. І мы яго прымусілі гэта зрабіць. Калі людзі ішлі пасьля гэтага суду, то яны крычалі на лесьвіцы: “Жыве Беларусь”! – распавяла спадарыня Багдановіч, адна з заяўніц мітынгу.
Наконт пастановы судзьдзі Калугіна пакінуць пазоў да гарвыканкаму без разгляду дэпутат Глушакоў сказаў наступнае:
(Глушакоў: ) “Судовая сыстэма ў нас, як і іншыя органы ўлады, працуе ў значнай колькасьці выпадкаў, відавочна, не на карысьць грамадзянаў. Але мы будзем і надалей зьвяртацца ў судовыя ўстановы. Мы жадаем, каб суды хаця б у асобных выпадках працавалі на карысьць грамадзянаў Рэспублікі Беларусь. Адпаведна так, як гэта павінна быць паводле Канстытуцыі і законаў”.
(Глушакоў: ) “Калі мы зайшлі ў кабінэт да судзьдзі Калугіна, ён абвясьціў, што гэта ня суд, гэта нейкая гутарка, размова, і патрабаваў, каб усе прысутныя, апрача заяўнікаў, пакінулі ягоны кабінэт. Людзі абурыліся і выказалі цалкам нармалёвае жаданьне застацца і паслухаць, пра што пойдзе размова. Пытаньні мітынгу датычны іх. Але ж судзьдзя выклікаў міліцыянтаў, каб яны гвалтоўна выдалілі людзей з кабінэту”.
Шараговых гараджанаў міліцыянты выдалілі. Судзьдзя пасьля гутаркі з заяўнікамі застаўся пісаць пастанову. Пазоў дэпутата ды ягоных паплечнікаў ён вырашыў пакінуць без разгляду на той падставе, што яны не абскарджвалі рашэньне гарвыканкаму пра забарону мітынгу ў абласны выканкам.
Перад абвяшчэньнем рашэньня ў кабінэт да судзьдзі зноў зайшлі шараговыя гараджане. Адбыўся другі інцыдэнт. Распавядае ўдзельніца падзеяў Марыя Багдановіч:
(Багдановіч: ) “Судзьдзя праявіў нецярпеньне і стаў выпіхваць людзей з кабінэту. Выпхнуў адну жанчыну, даволі сталага ўзросту, старэйшую за яго. Жанчына вельмі абурылася. Мы патрабавалі, каб судзьдзя Калугін папрасіў прабачэньня ў гэтай жанчыны. І мы яго прымусілі гэта зрабіць. Калі людзі ішлі пасьля гэтага суду, то яны крычалі на лесьвіцы: “Жыве Беларусь”! – распавяла спадарыня Багдановіч, адна з заяўніц мітынгу.
Наконт пастановы судзьдзі Калугіна пакінуць пазоў да гарвыканкаму без разгляду дэпутат Глушакоў сказаў наступнае:
(Глушакоў: ) “Судовая сыстэма ў нас, як і іншыя органы ўлады, працуе ў значнай колькасьці выпадкаў, відавочна, не на карысьць грамадзянаў. Але мы будзем і надалей зьвяртацца ў судовыя ўстановы. Мы жадаем, каб суды хаця б у асобных выпадках працавалі на карысьць грамадзянаў Рэспублікі Беларусь. Адпаведна так, як гэта павінна быць паводле Канстытуцыі і законаў”.
