Як вядома, каардынатарам новага грамадзкага руху зьяўляецца былы рэктар Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту Аляксандар Казулін. Таму невыпадкова, што сярод тых, хто падпісаў зварот да беларускага народа, шмат супрацоўнікаў БДУ. Яны ж знаходзяцца і ў сьпісе першых пацярпелых.
Кіраўнік упраўленьня міжнародных сувязяў Белдзяржунівэрсытэта Аляксандар Рухля са ўчорашняга дня ўжо – былы кіраўнік. Ён сам не зьбіраўся пакідаць пасаду, але быў вымушаны гэта зрабіць. І вось як ён тлумачыць, чаму гэта адбылося:
(Рухля: ) “Мяне запрасіў рэктар да сябе і паставіў пытаньне пра тое, што я падпісаў зварот да народа. Пытаньне было канкрэтнае: або я пакідаю сваю пасаду, або я мушу забраць свой подпіс назад. Я сказаў, што подпіс я забіраць ня буду. Размова была больш шырокая, прынамсі, гаварылі пра тое, што і мой сын вучыцца ва ўнівэрсытэце й г.д. Самі разумееце, калі справа ідзе пра дзяцей, дык ня хочацца іх падстаўляць. І таму я пагадзіўся быць звольненым з унівэрсытэту па згодзе бакоў. Я працаваў на кантракце як кіраўнік упраўленьня, а для разрыву кантракту дастаткова згоды двух бакоў. Па згодзе бакоў кантракт быў разарваны са мной, і – усё”.
Я спрабаваў паразмаўляць асабіста з рэктарам унівэрсытэту Васілём Стражавым, каб атрымаць яго тлумачэньні – тым больш, што ў аналягічнай сытуацыі апынуўся і дырэктар студэнцкага гарадка БДУ Павал Бычкоўскі, чый подпіс таксама стаіць пад “Зваротам да беларускага народа”. Да таго ж, быццам падрыхтаваныя ўжо дакумэнты аб звальненьні з БДУ старшыні Саюза пісьменьнікаў Алеся Пашкевіча і члена-карэспандэнта Нацыянальнай Акадэміі Навук Алега Лойкі, якія выкладаюць на філялягічным факультэце.
Нейкія спадзяваньні на тое, што размова з рэктарам унівэрсытэту бліжэйшым часам адбудзецца, у мяне застаюцца. Сакратарка зь ягонай прыёмнай размаўляла са мною вельмі ветліва і абяцала перадаць спадару Стражаву маю просьбу:
(Сакратарка: ) “Рэктара няма, і ўжо сёньня ня будзе. Раніцай ў яго нарада. Калі ласка, пакіньце свой кантактны тэлефон. Я ўдакладню ў Васіля Іванавіча заўтра, калі ён зможа з Вамі паразмаўляць”.
Афіцыйная рэакцыя ўжо бачная. А як рэагуюць на ўтварэньне руху “Воля народа” звычайныя жыхары Беларусі? Ва ўчорашнім нумары “Народнай волі” надрукаваныя кантактныя тэлефоны некалькіх асобаў, якія зьяўляюцца каардынатарамі руху ў рэгіёнах. Сярод іх і Аляксандар Рухля, які займаецца гэтай справай у Менску. І зразумела, што падчас нашай размовы я проста ня мог не запытацца пра тое, як рэагуюць жыхары сталіцы на новую ініцыятыву. І вось што гаворыць з гэтай нагоды спадар Рухля:
(Рухля: ) “Многа звоняць, вельмі актыўна і з энтузіязмам падтрымліваюць наш народны рух, віншуюць, кажуць, што гэта добрая справа. Я думаю, што гэта сапраўдны крок для стварэньня грамадзянскага руху ў нашай краіне”.
Кіраўнік упраўленьня міжнародных сувязяў Белдзяржунівэрсытэта Аляксандар Рухля са ўчорашняга дня ўжо – былы кіраўнік. Ён сам не зьбіраўся пакідаць пасаду, але быў вымушаны гэта зрабіць. І вось як ён тлумачыць, чаму гэта адбылося:
(Рухля: ) “Мяне запрасіў рэктар да сябе і паставіў пытаньне пра тое, што я падпісаў зварот да народа. Пытаньне было канкрэтнае: або я пакідаю сваю пасаду, або я мушу забраць свой подпіс назад. Я сказаў, што подпіс я забіраць ня буду. Размова была больш шырокая, прынамсі, гаварылі пра тое, што і мой сын вучыцца ва ўнівэрсытэце й г.д. Самі разумееце, калі справа ідзе пра дзяцей, дык ня хочацца іх падстаўляць. І таму я пагадзіўся быць звольненым з унівэрсытэту па згодзе бакоў. Я працаваў на кантракце як кіраўнік упраўленьня, а для разрыву кантракту дастаткова згоды двух бакоў. Па згодзе бакоў кантракт быў разарваны са мной, і – усё”.
Я спрабаваў паразмаўляць асабіста з рэктарам унівэрсытэту Васілём Стражавым, каб атрымаць яго тлумачэньні – тым больш, што ў аналягічнай сытуацыі апынуўся і дырэктар студэнцкага гарадка БДУ Павал Бычкоўскі, чый подпіс таксама стаіць пад “Зваротам да беларускага народа”. Да таго ж, быццам падрыхтаваныя ўжо дакумэнты аб звальненьні з БДУ старшыні Саюза пісьменьнікаў Алеся Пашкевіча і члена-карэспандэнта Нацыянальнай Акадэміі Навук Алега Лойкі, якія выкладаюць на філялягічным факультэце.
Нейкія спадзяваньні на тое, што размова з рэктарам унівэрсытэту бліжэйшым часам адбудзецца, у мяне застаюцца. Сакратарка зь ягонай прыёмнай размаўляла са мною вельмі ветліва і абяцала перадаць спадару Стражаву маю просьбу:
(Сакратарка: ) “Рэктара няма, і ўжо сёньня ня будзе. Раніцай ў яго нарада. Калі ласка, пакіньце свой кантактны тэлефон. Я ўдакладню ў Васіля Іванавіча заўтра, калі ён зможа з Вамі паразмаўляць”.
Афіцыйная рэакцыя ўжо бачная. А як рэагуюць на ўтварэньне руху “Воля народа” звычайныя жыхары Беларусі? Ва ўчорашнім нумары “Народнай волі” надрукаваныя кантактныя тэлефоны некалькіх асобаў, якія зьяўляюцца каардынатарамі руху ў рэгіёнах. Сярод іх і Аляксандар Рухля, які займаецца гэтай справай у Менску. І зразумела, што падчас нашай размовы я проста ня мог не запытацца пра тое, як рэагуюць жыхары сталіцы на новую ініцыятыву. І вось што гаворыць з гэтай нагоды спадар Рухля:
(Рухля: ) “Многа звоняць, вельмі актыўна і з энтузіязмам падтрымліваюць наш народны рух, віншуюць, кажуць, што гэта добрая справа. Я думаю, што гэта сапраўдны крок для стварэньня грамадзянскага руху ў нашай краіне”.
