(Малады чалавек: ) “Так вось сталася, што на расейскай мове размаўляю. Гэта ўвайшло ўжо ў звычку”.
(Дзяўчына: ) “Ня ведаюць, пэўна, роднай мовы, таму і не карыстаюцца”.
(Жанчына: ) “Прэзыдэнт на расейскай мове размаўляе – і мы размаўляем так”.
(Студэнт: ) “Беларусь была ў складзе Савецкага Саюзу, асноўнаю моваю ў ім была расейская. Таму наш народ прызвычаіўся да расейскай мовы. На беларускай мове амаль ніхто не размаўляе. Але гэта ня ёсьць правільна”.
(Жанчына: ) “У школах беларускую мову вывучаюць некалькі гадзін на тыдзень. Яна не лічыцца асноўнаю моваю. Хаця мы і беларусы, у нас жа ўсё на расейскай мове”.
(Хлапец: ) “Бо ўсе начальнікі па-расейску размаўляюць”.
(Мужчына: ) “Я думаю, што гэта вынік 200-гадовай каляніяльнай палітыкі расейскай каляніяльнай адміністрацыі, якая праводзілася на тэрыторыі Беларусі. Гэта абсалютна ненатуральная зьява. Калі хаця б дзесяць гадоў беларускай улады, то беларусы ня толькі ўспомнілі б сваю мову, але і гаварылі б на ёй і на высокіх кангрэсах, і ў побыце, і ў каханьні. Усё гэта было б абсалютна натуральна, гэтаксама, як і ў іншых народаў”.
(Жанчына: ) “Я лічу так: беларуская мова – яна патрэбна, але ў школах вельмі мала часу ўдзяляецца беларускай мове”.
(Жанчына: ) “Доўгі час мы размаўлялі на расейскай мове. У горадзе не прыдавалі значнай увагі беларускай мове. У вёсцы людзі размаўлялі па-беларуску і размаўляюць і сёньня”.
(Дзяўчына: ) “Мы сваю мову дасканала ня ведаем”.
(Мужчына: ) “Гэта няправільна, што не карыстаюцца. Мала навучаюць”.
(Студэнтка: ) “Зь дзяцінства многія ня чуюць родную мову і таму не размаўляюць на ёй. У гэтым прычына”.
Гэта былі адказы жыхароў Гомеля.
(Дзяўчына: ) “Ня ведаюць, пэўна, роднай мовы, таму і не карыстаюцца”.
(Жанчына: ) “Прэзыдэнт на расейскай мове размаўляе – і мы размаўляем так”.
(Студэнт: ) “Беларусь была ў складзе Савецкага Саюзу, асноўнаю моваю ў ім была расейская. Таму наш народ прызвычаіўся да расейскай мовы. На беларускай мове амаль ніхто не размаўляе. Але гэта ня ёсьць правільна”.
(Жанчына: ) “У школах беларускую мову вывучаюць некалькі гадзін на тыдзень. Яна не лічыцца асноўнаю моваю. Хаця мы і беларусы, у нас жа ўсё на расейскай мове”.
(Хлапец: ) “Бо ўсе начальнікі па-расейску размаўляюць”.
(Мужчына: ) “Я думаю, што гэта вынік 200-гадовай каляніяльнай палітыкі расейскай каляніяльнай адміністрацыі, якая праводзілася на тэрыторыі Беларусі. Гэта абсалютна ненатуральная зьява. Калі хаця б дзесяць гадоў беларускай улады, то беларусы ня толькі ўспомнілі б сваю мову, але і гаварылі б на ёй і на высокіх кангрэсах, і ў побыце, і ў каханьні. Усё гэта было б абсалютна натуральна, гэтаксама, як і ў іншых народаў”.
(Жанчына: ) “Я лічу так: беларуская мова – яна патрэбна, але ў школах вельмі мала часу ўдзяляецца беларускай мове”.
(Жанчына: ) “Доўгі час мы размаўлялі на расейскай мове. У горадзе не прыдавалі значнай увагі беларускай мове. У вёсцы людзі размаўлялі па-беларуску і размаўляюць і сёньня”.
(Дзяўчына: ) “Мы сваю мову дасканала ня ведаем”.
(Мужчына: ) “Гэта няправільна, што не карыстаюцца. Мала навучаюць”.
(Студэнтка: ) “Зь дзяцінства многія ня чуюць родную мову і таму не размаўляюць на ёй. У гэтым прычына”.
Гэта былі адказы жыхароў Гомеля.