Людзі ў “Сьветлай ніве” пра ўказ Лукашэнкі ведаюць мала, а многія ўвогуле пра яго ня чулі:
(Трапашка: ) “Які ўказ? Ня ведаю”.
(Ала: ) “Паняцьця ня маю”.
(Натальля: ) “Ня ведаю. Можа, толькі начальства чула”.
(Карэспандэнт: ) “Ці чулі вы, што вашу гаспадарку будуць прадаваць?”
(Сьвятлана: ) “Не. Ня чула. Не ўяўляю, як гэта будзе”.
Між тым, як мне паведамілі ў Пухавіцкім райвыканкаме, у раёне плянуецца прадаць восем найбольш стратных гаспадарак. У тым ліку сельскагаспадарчы каапэратыў “Сьветлая ніва”, які да нядаўняга часу быў калгасам “Камсамолец”. Але ад зьмены назвы фінансавы стан гаспадаркі не палепшыўся. “Сьветлая ніва” — тыповы банкрут. Яе доўг на сёньняшні дзень — 1 мільярд 200 мільёнаў рублёў. Вось чаму інжынэр гаспадаркі Зянон Заяц ставіцца да абвешчанага ўказу Аляксандра Лукашэнкі скептычна:
(Заяц: ) “Чуў пра гэта”.
(Карэспандэнт: ) “А як вы ставіцеся да таго, што прададуць вашу гаспадарку?”
(Заяц: ) “Хто яе купіць? Каму гэты цяжар патрэбны? Там яшчэ ва ўказе сказана, што трэба даўгі пагасіць. Каму гэта трэба? Я так мяркую”.
Аднак, паводле зьвестак Пухавіцкага райвыканкаму, на “Сьветлую ніву” ёсьць пакупнік. Гэта Менскі маторны завод. Больш за тое, ужо падлічаная і вартасьць чыстых актываў гаспадаркі, узровень якіх, паводле ўказу, вызначыць кошт стратнага сельгаспрадпрыемства. Гаворыць намесьніца кіраўніка Пухавіцкага райсельгасхарчу Ірына Казлоўская:
(Казлоўская: ) “4,7 мільярда рублёў”.
(Карэспандэнт: ) “А маторны завод пагадзіўся з гэтай сумай?”
(Казлоўская: ) “Рэч у тым, што мы нікуды не падзенемся — такая балянсавая вартасьць. Мы ім прапанавалі, што калі яны ня згодныя, то хай выклікаюць незалежную ацэначную экспэртызу”.
Як вынікае з указу, маторны завод, у выпадку набыцьця “Сьветлай нівы”, мусіць заплаціць за яе 20% вартасьці яе чыстых актываў. Гэта каля паўмільёна даляраў. Паколькі маторны завод дзяржаўнае прадпрыемства, то, як спадзяюцца пухавіцкія ўлады, пратэставаць ён ня будзе. Але ці будзе плён з такога прымусу? Кіраўнікі “Сьветлай нівы” лічаць, што банкруцтва гаспадаркі справакаванае каманднай кадравай палітыкай ды фінансавымі цяжкасьцямі. Таму для аздараўленьня сельгаспрадпрыемства лепшым выйсьцем быў бы ня продаж маторнаму заводу, а фінансавая дапамога. Гаворыць намесьнік старшыні Міхаіл Змачынскі:
(Змачынскі: ) “Была б у нас нейкая капейка, каб падрыхтавацца да той жа веснавой сяўбы. Было б нейкіх 5 ці 10 мільёнчыкаў... Справы ў нас выдатна пайшлі бы. А то трэба стартэр, акумулятар, дык шукаеш, дзе ўзяць. Не хапіла грошай”.
(Карэспандэнт: ) “Колькі ў вас людзей робіць у гаспадарцы?”
(Змачынскі: ) “Усяго каля ста чалавек дзесьці. Што трэба нашай гаспадарцы? Два гады фінансавай дапамогі. Задача — каб захаваць гаспадарку. Не разганяць, не раскідваць”.
А вось якім бачыцца шлях аздараўленьня “Сьветлай нівы” яшчэ аднаму вяскоўцу з 26-гадовым працоўным стажам Канстанціну Круку:
(Крук: ) “Мы вырабляем прадукцыю, але атрымліваем за яе капейкі. Вельмі нізкія кошты. Адзін лемех колкі каштуе… Мы столькі малака не надойваем”.
(Карэспандэнт: ) “За кошт чаго гаспадарка можа выжыць?”
(Крук: ) “За кошт малака, мяса і збожжа. Мне бачыцца такі шлях. Каб зьвярнулі ўвагу на прадукцыю, што дае сельская гаспадарка... Як у іншых краінах, ёсьць свабодныя цэны. Далі б нам свабоду цэнаў. Каб мы маглі павялічыць цэны, за сваю прадукцыю ўзяць больш грошай. А то нас абмежавалі ў цэнах. У гэтым уся загваздка”.
(Трапашка: ) “Які ўказ? Ня ведаю”.
(Ала: ) “Паняцьця ня маю”.
(Натальля: ) “Ня ведаю. Можа, толькі начальства чула”.
(Карэспандэнт: ) “Ці чулі вы, што вашу гаспадарку будуць прадаваць?”
(Сьвятлана: ) “Не. Ня чула. Не ўяўляю, як гэта будзе”.
Між тым, як мне паведамілі ў Пухавіцкім райвыканкаме, у раёне плянуецца прадаць восем найбольш стратных гаспадарак. У тым ліку сельскагаспадарчы каапэратыў “Сьветлая ніва”, які да нядаўняга часу быў калгасам “Камсамолец”. Але ад зьмены назвы фінансавы стан гаспадаркі не палепшыўся. “Сьветлая ніва” — тыповы банкрут. Яе доўг на сёньняшні дзень — 1 мільярд 200 мільёнаў рублёў. Вось чаму інжынэр гаспадаркі Зянон Заяц ставіцца да абвешчанага ўказу Аляксандра Лукашэнкі скептычна:
(Заяц: ) “Чуў пра гэта”.
(Карэспандэнт: ) “А як вы ставіцеся да таго, што прададуць вашу гаспадарку?”
(Заяц: ) “Хто яе купіць? Каму гэты цяжар патрэбны? Там яшчэ ва ўказе сказана, што трэба даўгі пагасіць. Каму гэта трэба? Я так мяркую”.
Аднак, паводле зьвестак Пухавіцкага райвыканкаму, на “Сьветлую ніву” ёсьць пакупнік. Гэта Менскі маторны завод. Больш за тое, ужо падлічаная і вартасьць чыстых актываў гаспадаркі, узровень якіх, паводле ўказу, вызначыць кошт стратнага сельгаспрадпрыемства. Гаворыць намесьніца кіраўніка Пухавіцкага райсельгасхарчу Ірына Казлоўская:
(Казлоўская: ) “4,7 мільярда рублёў”.
(Карэспандэнт: ) “А маторны завод пагадзіўся з гэтай сумай?”
(Казлоўская: ) “Рэч у тым, што мы нікуды не падзенемся — такая балянсавая вартасьць. Мы ім прапанавалі, што калі яны ня згодныя, то хай выклікаюць незалежную ацэначную экспэртызу”.
Як вынікае з указу, маторны завод, у выпадку набыцьця “Сьветлай нівы”, мусіць заплаціць за яе 20% вартасьці яе чыстых актываў. Гэта каля паўмільёна даляраў. Паколькі маторны завод дзяржаўнае прадпрыемства, то, як спадзяюцца пухавіцкія ўлады, пратэставаць ён ня будзе. Але ці будзе плён з такога прымусу? Кіраўнікі “Сьветлай нівы” лічаць, што банкруцтва гаспадаркі справакаванае каманднай кадравай палітыкай ды фінансавымі цяжкасьцямі. Таму для аздараўленьня сельгаспрадпрыемства лепшым выйсьцем быў бы ня продаж маторнаму заводу, а фінансавая дапамога. Гаворыць намесьнік старшыні Міхаіл Змачынскі:
(Змачынскі: ) “Была б у нас нейкая капейка, каб падрыхтавацца да той жа веснавой сяўбы. Было б нейкіх 5 ці 10 мільёнчыкаў... Справы ў нас выдатна пайшлі бы. А то трэба стартэр, акумулятар, дык шукаеш, дзе ўзяць. Не хапіла грошай”.
(Карэспандэнт: ) “Колькі ў вас людзей робіць у гаспадарцы?”
(Змачынскі: ) “Усяго каля ста чалавек дзесьці. Што трэба нашай гаспадарцы? Два гады фінансавай дапамогі. Задача — каб захаваць гаспадарку. Не разганяць, не раскідваць”.
А вось якім бачыцца шлях аздараўленьня “Сьветлай нівы” яшчэ аднаму вяскоўцу з 26-гадовым працоўным стажам Канстанціну Круку:
(Крук: ) “Мы вырабляем прадукцыю, але атрымліваем за яе капейкі. Вельмі нізкія кошты. Адзін лемех колкі каштуе… Мы столькі малака не надойваем”.
(Карэспандэнт: ) “За кошт чаго гаспадарка можа выжыць?”
(Крук: ) “За кошт малака, мяса і збожжа. Мне бачыцца такі шлях. Каб зьвярнулі ўвагу на прадукцыю, што дае сельская гаспадарка... Як у іншых краінах, ёсьць свабодныя цэны. Далі б нам свабоду цэнаў. Каб мы маглі павялічыць цэны, за сваю прадукцыю ўзяць больш грошай. А то нас абмежавалі ў цэнах. У гэтым уся загваздка”.
