Пасярод вялікага пакою стаяў намёт, вакол яго стаялі жывым ланцугом хлопцы і дзяўчаты, актывісты Моладзі БНФ. Тут жа былі тэрмасы з гарбатай, з дынамікаў гучалі песьні плошчы.
Відэапраэктар паказваў кінакроніку сакавіцкіх падзеяў, якія адбываліся на Кастрычніцкай плошчы. Пасьля гучалі словы жыхароў намётавага мястэчка, якія прамаўляліся за некалькі хвілінаў да штурму спэцназу:
(Палевікова: ) “ Калі ласка, не ўжывайце сілы. Я заклікаю ўсіх на Плошчы – ня бойцеся. Мы будзем усе разам, вы малайчыны, вы абаранілі Беларусь!”
Пасьля гэтых словаў, прамоўленых Валянцінай Палевіковай ноччу 24 сакавіка, пачаўся штурм. Некалькі маладых людзей апранутых спэцназаўцамі звалілі намёт і сталі рваць жывы ланцуг ды цягнуць абаронцаў мястэчка з імправізаванай Плошчы. На гэтым уласна пэрфоманс скончыўся і пачалася вечарына. Яе арганізатар Франак Вячорка сказаў у інтэрвію беларускай Свабодзе:
(Вячорка: ) “ Сёньня мы прэзэнтуем кніжку зьвязаную з сакавіцкімі падзеямі. У якой асноўныя героі тыя ўдзельнікі Плошчы, што стаялі дзень і ноч і баранілі свабоду Беларусі”.
А вось, што сказала ўкладальніца кнігі “Верым! Можам! Пераможам!” Марыя Савушкіна:
(Савушкіна: ) “ Мы імкнуліся захаваць рэшткі рэчаіснасьці, якая ад нас аддаляецца. Таму мы сабралі сьведчаньні, сабралі дзёньнікі, фотаздымкі тых падзеяў, якія адбываліся гэтай вясной. Кніжка атрымалася вельмі эмацыйнай, і гэта сапраўды так”.
Абаронца намётавага мястэчка, супрацоўнік газэты “Наша ніва” Зьміцер Панкавец сказаў:
(Панкавец: ) “ Пасьля Плошчы я адсядзеў 10 сутак у Жодзінскім СІЗА. У тыя дні было сапраўды страшна. Улада вельмі ўдала скарыстоўвала нагнятаньне страху ў грамадзтве. Было страшна, што нас расстраляюць, было страшна, што нас кінуць на вялікія тэрміны ў турму. Але дзякуй Богу, што я трапіў на Плошчу, што трапіў на суткі. Бо гэта былі выключныя дні”.
Сваімі думкамі ды ўспамінамі дзяліліся многія ўдзельнікі Плошчы – студэнты, прадпрымальнікі. Амэрыканская студэнтка філфака БДУ Джэніфэр Ід сказала, што абавязкова перакладзе кнігу “Верым! Можам! Пераможам!” на ангельскую мову, каб пра змаганьне беларусаў даведаліся й амэрыканцы. Але асноўная ідэя выступаў была пра тое, што беларуская Плошча яшчэ не скончылася.
Відэапраэктар паказваў кінакроніку сакавіцкіх падзеяў, якія адбываліся на Кастрычніцкай плошчы. Пасьля гучалі словы жыхароў намётавага мястэчка, якія прамаўляліся за некалькі хвілінаў да штурму спэцназу:
(Палевікова: ) “ Калі ласка, не ўжывайце сілы. Я заклікаю ўсіх на Плошчы – ня бойцеся. Мы будзем усе разам, вы малайчыны, вы абаранілі Беларусь!”
Пасьля гэтых словаў, прамоўленых Валянцінай Палевіковай ноччу 24 сакавіка, пачаўся штурм. Некалькі маладых людзей апранутых спэцназаўцамі звалілі намёт і сталі рваць жывы ланцуг ды цягнуць абаронцаў мястэчка з імправізаванай Плошчы. На гэтым уласна пэрфоманс скончыўся і пачалася вечарына. Яе арганізатар Франак Вячорка сказаў у інтэрвію беларускай Свабодзе:
(Вячорка: ) “ Сёньня мы прэзэнтуем кніжку зьвязаную з сакавіцкімі падзеямі. У якой асноўныя героі тыя ўдзельнікі Плошчы, што стаялі дзень і ноч і баранілі свабоду Беларусі”.
А вось, што сказала ўкладальніца кнігі “Верым! Можам! Пераможам!” Марыя Савушкіна:
(Савушкіна: ) “ Мы імкнуліся захаваць рэшткі рэчаіснасьці, якая ад нас аддаляецца. Таму мы сабралі сьведчаньні, сабралі дзёньнікі, фотаздымкі тых падзеяў, якія адбываліся гэтай вясной. Кніжка атрымалася вельмі эмацыйнай, і гэта сапраўды так”.
Абаронца намётавага мястэчка, супрацоўнік газэты “Наша ніва” Зьміцер Панкавец сказаў:
(Панкавец: ) “ Пасьля Плошчы я адсядзеў 10 сутак у Жодзінскім СІЗА. У тыя дні было сапраўды страшна. Улада вельмі ўдала скарыстоўвала нагнятаньне страху ў грамадзтве. Было страшна, што нас расстраляюць, было страшна, што нас кінуць на вялікія тэрміны ў турму. Але дзякуй Богу, што я трапіў на Плошчу, што трапіў на суткі. Бо гэта былі выключныя дні”.
Сваімі думкамі ды ўспамінамі дзяліліся многія ўдзельнікі Плошчы – студэнты, прадпрымальнікі. Амэрыканская студэнтка філфака БДУ Джэніфэр Ід сказала, што абавязкова перакладзе кнігу “Верым! Можам! Пераможам!” на ангельскую мову, каб пра змаганьне беларусаў даведаліся й амэрыканцы. Але асноўная ідэя выступаў была пра тое, што беларуская Плошча яшчэ не скончылася.