Намінант на Нобэлеўскую прэмію міру праваабаронца Алесь Бяляцкі лічыць, што адзін са складнікаў вызначэньня ляўрэатаў – палітычны.
(Бяляцкі: ) “Безумоўна, у вызначэньні Нобэлеўскіх прэміяў улічваецца, апроч таленту, апроч грамадзянскай пазыцыі, сучаснасьць той праблемы, значнасьць праблемы, прынамсі, для эўрапейскай супольнасьці. Тое, што ў сваіх творах уздымаў турэцкі пісьменьнік, на сёньняшні дзень зьяўляецца такой актуальнай праблемай эўрапейскай палітыкі, гэта ўзаемаадносіны паміж туркамі і армянамі. Гэта зьвязана і зь мяркуемым уступленьнем Турцыі ў Эўразьвяз”.
Паэт Генадзь Бураўкін шчыра перажываў за сябра Рыгора Барадуліна. І перакананы, што рана ці позна беларускі паэт будзе заслужана ўганараваны.
(Бураўкін: ) “Я думаю, нічога страшнага не адбылося. Ёсьць рэаліі, да таго ж за кандыдатуру Рыгора Барадуліна ня надта добра змагалася Радзіма (я маю на ўвазе ня толькі афіцыйныя ўлады). Я не заўважыў вялікага стараньня ў гэтай справе і нашых палітычных партыяў, і так званых дэмакратычных колаў. Тое, што нашы выдатныя таленты ня надта вядомыя ў сьвеце, гэта наша вялікая нацыянальная бяда. Дзяржава, якая ня надта спрыяе, каб ведалі нашу родную культуру шырока за межамі – а ў нас якраз такая, на жаль, сёньня дзяржава, нічога добрага атрымаць ня можа”.
Намінант на прэмію Рыгор Барадулін , як заўсёды, ня траціць пачуцьця гумару.
(Барадулін: ) “Я стаўлюся нармальна. Я ж не настолькі быў наіўным, што я яе атрымаю. Я згадзіўся ўдзельнічаць у гэтай так званай гульні, каб лішні раз напомніць пра Беларусь. Каб Беларусь ведалі ня толькі з анэкдатычнага боку, але і з нармальнага, літаратурнага. Можа, пакуль не шанцуе, а потым густа будзе. Дай Бог і нашаму цяляці воўка зьесьці”.
Рыгор Барадулін і Сьвятлана Алексіевіч застаюцца сярод кандыдатаў на атрыманьне прэміі ў будучым годзе. Дарэчы, Сьвятлана Алексіевіч у тым сьпісе з 2002 году. Усяго ж з 1901 году Нобэлеўскую прэмію ў галіне літаратуры атрымалі 103 пісьменьнікі.
(Бяляцкі: ) “Безумоўна, у вызначэньні Нобэлеўскіх прэміяў улічваецца, апроч таленту, апроч грамадзянскай пазыцыі, сучаснасьць той праблемы, значнасьць праблемы, прынамсі, для эўрапейскай супольнасьці. Тое, што ў сваіх творах уздымаў турэцкі пісьменьнік, на сёньняшні дзень зьяўляецца такой актуальнай праблемай эўрапейскай палітыкі, гэта ўзаемаадносіны паміж туркамі і армянамі. Гэта зьвязана і зь мяркуемым уступленьнем Турцыі ў Эўразьвяз”.
Паэт Генадзь Бураўкін шчыра перажываў за сябра Рыгора Барадуліна. І перакананы, што рана ці позна беларускі паэт будзе заслужана ўганараваны.
(Бураўкін: ) “Я думаю, нічога страшнага не адбылося. Ёсьць рэаліі, да таго ж за кандыдатуру Рыгора Барадуліна ня надта добра змагалася Радзіма (я маю на ўвазе ня толькі афіцыйныя ўлады). Я не заўважыў вялікага стараньня ў гэтай справе і нашых палітычных партыяў, і так званых дэмакратычных колаў. Тое, што нашы выдатныя таленты ня надта вядомыя ў сьвеце, гэта наша вялікая нацыянальная бяда. Дзяржава, якая ня надта спрыяе, каб ведалі нашу родную культуру шырока за межамі – а ў нас якраз такая, на жаль, сёньня дзяржава, нічога добрага атрымаць ня можа”.
Намінант на прэмію Рыгор Барадулін , як заўсёды, ня траціць пачуцьця гумару.
(Барадулін: ) “Я стаўлюся нармальна. Я ж не настолькі быў наіўным, што я яе атрымаю. Я згадзіўся ўдзельнічаць у гэтай так званай гульні, каб лішні раз напомніць пра Беларусь. Каб Беларусь ведалі ня толькі з анэкдатычнага боку, але і з нармальнага, літаратурнага. Можа, пакуль не шанцуе, а потым густа будзе. Дай Бог і нашаму цяляці воўка зьесьці”.
Рыгор Барадулін і Сьвятлана Алексіевіч застаюцца сярод кандыдатаў на атрыманьне прэміі ў будучым годзе. Дарэчы, Сьвятлана Алексіевіч у тым сьпісе з 2002 году. Усяго ж з 1901 году Нобэлеўскую прэмію ў галіне літаратуры атрымалі 103 пісьменьнікі.
