Аднойчы, калі я вучыўся ў восьмай клясе, сябрук прапанаваў завітаць да свайго стрыечнага брата: брат вучыўся ў Маскве і прывёз адтуль кружэлку з запісам ансамбля “Бітлз”. Пра “бітлоў” тым часам я ўжо чуў шмат розных плётак, чытаў пра іх у “Камсамольскай праўдзе” і нават бачыў на кінаэкране. На нашай дваровай агітпляцоўцы круцілі фільм з цыклю “Ў краінах капіталу” і тамака мільгануў сюжэт: нечыя голыя ногі калацілі па клявіятуры піяніна і суворы голас за кадрам тлумачыў, што гэта вычвараюцца куміры заходняй эстрады, сумнавядомыя “бітлы”.
УВЕСЬ ТЭКСТ
УВЕСЬ ТЭКСТ