(Спадар: ) “Я думаю, што гэта бяспраўе!”
(Хлопец: ) “Правільна. Навошта дзяцей заклікаць выходзіць на мітынгі?”
(Карэспандэнт: ) “Скажыце, а як вы ставіцеся да прысуду Аляксандру Казуліну?”
(Спадар: ) “Стаўлюся нэгатыўна. Я не лічу, што былі беспарадкі, і гэта не абвінавачаньне”.
(Спадарыня: ) “Так яму і трэба. Найлепшы прэзыдэнт у нас Лукашэнка”.
(Студэнт: ) “Я ня моцны ў палітыцы, і за ўсімі гэтымі падзеямі не сачу. Але лічу, што ў краіне павінна быць дэмакратыя. А ў нашай краіне ўзурпацыя. Цэнзура ў СМІ і гэтак далей”.
(Спадар: ) “Я палітыкай не займаюся, бо я чыноўнік”.
(Спадар: ) “У нашай краіне ўсё так цяпер адбываецца. Страшна. У мяне пачуцьцё вялікай павагі да гэтага чалавека, які не пабаяўся пайсьці супраць улады. Магчыма, нешта зьменіцца”.
(Спадарыня: ) “Гэта не зусім нармальна. Але, думаю, ён падасьць апэляцыю — і ўсё будзе нармальна. Аляксандар Казулін — вядомы дзеяч беларускай палітыкі, неабходна было гэтае пытаньне вырашыць інакш”.
(Спадар: ) “Яму, як грамадзкаму дзеячу, ня варта было даваць такі тэрмін. Сваёй дзейнасьцю ён нічога благога не зрабіў”.
(Спадар: ) “Я згодны з прысудам. Гледзячы, як ён выступаў па тэлебачаньні, — гэта проста ні ў якія рамкі. Непрыгожа было з абразам выходзіць на плошчу”.
(Пэнсіянэр: ) “Я яго добра ня ведаю, але гэтыя моманты, калі ён рваў газэты, гэта было неяк не зусім культурна. Але павінна быць павага і да ягонай палітычнай дзейнасьці”.
(Спадарыня: ) “Гэта жах! Чалавек ні ў чым не вінаваты, а асуджаны. Але ж вы ведаеце, якая практыка склалася ў нас у апошнія гады. Мяне гэта не зьдзіўляе, але вельмі абурае. Дай Бог, каб нешта зьмянілася”.
(Хлопец: ) “Правільна. Навошта дзяцей заклікаць выходзіць на мітынгі?”
(Карэспандэнт: ) “Скажыце, а як вы ставіцеся да прысуду Аляксандру Казуліну?”
(Спадар: ) “Стаўлюся нэгатыўна. Я не лічу, што былі беспарадкі, і гэта не абвінавачаньне”.
(Спадарыня: ) “Так яму і трэба. Найлепшы прэзыдэнт у нас Лукашэнка”.
(Студэнт: ) “Я ня моцны ў палітыцы, і за ўсімі гэтымі падзеямі не сачу. Але лічу, што ў краіне павінна быць дэмакратыя. А ў нашай краіне ўзурпацыя. Цэнзура ў СМІ і гэтак далей”.
(Спадар: ) “Я палітыкай не займаюся, бо я чыноўнік”.
(Спадар: ) “У нашай краіне ўсё так цяпер адбываецца. Страшна. У мяне пачуцьцё вялікай павагі да гэтага чалавека, які не пабаяўся пайсьці супраць улады. Магчыма, нешта зьменіцца”.
(Спадарыня: ) “Гэта не зусім нармальна. Але, думаю, ён падасьць апэляцыю — і ўсё будзе нармальна. Аляксандар Казулін — вядомы дзеяч беларускай палітыкі, неабходна было гэтае пытаньне вырашыць інакш”.
(Спадар: ) “Яму, як грамадзкаму дзеячу, ня варта было даваць такі тэрмін. Сваёй дзейнасьцю ён нічога благога не зрабіў”.
(Спадар: ) “Я згодны з прысудам. Гледзячы, як ён выступаў па тэлебачаньні, — гэта проста ні ў якія рамкі. Непрыгожа было з абразам выходзіць на плошчу”.
(Пэнсіянэр: ) “Я яго добра ня ведаю, але гэтыя моманты, калі ён рваў газэты, гэта было неяк не зусім культурна. Але павінна быць павага і да ягонай палітычнай дзейнасьці”.
(Спадарыня: ) “Гэта жах! Чалавек ні ў чым не вінаваты, а асуджаны. Але ж вы ведаеце, якая практыка склалася ў нас у апошнія гады. Мяне гэта не зьдзіўляе, але вельмі абурае. Дай Бог, каб нешта зьмянілася”.
